Viewing the world through Pagan eyes, Part I

Christianity’s triumph in the West profoundly shaped how Westerners view their world and their place in it. Protestant Christianity, in particular, desacralized the material world, emphasizing the distinction between human beings and everything else. Even if we considered ourselves secular before embracing a Pagan path, we were raised to accept Christian rooted assumptions about reality, assumptions often so deeply rooted as to appear obvious.

Most, if not all, Neo-Pagan religions reject a strong dichotomy between matter and spirit, or between human beings and the rest of the world. We recognize we can enter into relationships with other beings, from Gods to elementals and other spirits, some superhuman, some more our equals and some our ‘inferiors’. Many of us know the truth of this from our own experience. Our spiritual world is strongly relational, which is why so many Pagan ethics, now as well as in the past, emphasize maintaining or re-establishing harmony in relations, rather than obeying a set of thou-shalt and thou-shalt-nots derived from above, or by philosophical deduction.

But, in practical terms, how does this matter? It matters quite a bit.

Christian derived views see the world as a collection of things initially created and ordered by God. Secularists accepting this distinction replace God with predictable laws. There is a deep distinction between human subjectivity, and the objective nature of everything else. Some secular scientists accept the dichotomy but reject consciousness as a fundamental property of reality, hoping to reduce all subjectivity to impersonal objective processes. The ‘illusion’ of mind is a side effect of determinism, and not an active part of reality.

A Pagan outlook implies what we call subjectivity and objectivity both exist ‘all the way down’. People can be studied as if they were simply objects and there is an element of awareness in even the simplest phenomena, but reality includes both. This view is not unique to Pagans, some physicists share it, for example.  But it is rarely treated seriously in many other sciences, particularly the social sciences. The social sciences usually incorporate the distinction between people and the rest of the world or, alternatively, seeks to understand us using the same ‘objective’ approaches used to understand all else.

The world is very different from a Pagan perspective. I will explore how in six instalments, first in showing how the social world is a kind of ecology, merging one distinction between us and nature.

Second, like a biological ecology, cultures contain more organisms than the human, but their reality is mental rather than biological. Like animals or plants in a biological ecology, we are in no sense its masters nor are we its victims.

Third, a Pagan approach sees the memes discussed by secular scientists as a kind of thought form within animist and occult traditions. Subsequent pieces will examine how major issues confronting our community look very different look when viewed from such a perspective.

First how might Wicca someday become a world religion. Second, what is the nature of tradition, place and people in reconstructionist traditions such as Asatru. Third is there a place for ‘cultural appropriation’ and ‘intersectionality’ in discussing Neo-Paganism?

I will begin with a small detour into the history of science in general.

Science and Christianity

Because of Christianity’s split between human beings and the rest of the world, early scientists could argue they were only exploring the physical realm, and not treading on theological matters. During a time of religious war and the church’s use of violence to enforce its power and dogmas, this division enabled free inquiry to enter into one area of life. But what neither scientists nor churchmen appreciated at the time was that, as a community, science developed the ability to correct from within even basic mistakes in its model of the world. Science proved unique among human systems of knowing in having this self-correcting capacity. Although its initial model of the world was shaped by Christian dogmas, it could outgrow them.

Science’s subsequent history led to discoveries that, bit by bit, eliminated Christian assumptions about the world, replacing them with alternatives better able to account for what they encountered. In the process, science transformed itself. The theory of evolution was the most spectacular such discovery.

But the discovery of evolution was more than just a spectacular achievement. It also dissolved a pivotal boundary in a world that defined itself in terms of boundaries. Christians understood the world as fundamentally hierarchical with its order coming from God above. Evolution demonstrated all life was interwoven, connected through networks where complex orders emerged from simpler systems, be they organisms or the ecologies within which organisms lived. Along the way, it upended Genesis and demonstrated we are related far more intimately than we had imagined to the rest of life.

Networks of life

Evolutionary theory explored how species change: one important thread amid a dense network of interconnected threads constituting what we call an ecology. Evolutionary theory emphasizes one thread followed through time, often for millions or billions of years. What we call ecology examines the full complexity of life at a particular place and time, or a small slice of time. Each examines the same web of life, but from different directions.

Discovering how uncontrolled networks created order first occurred within the young social sciences during what we call the ‘Scottish Enlightenment’. David Hume and others solved the problem of how order in society could exist if God did not create it and it was too complicated for us to deliberately create. Whether in customs, language, or the economy, complex networks could evolve over time, even with no one in charge. There is a direct line of connection between these discoveries and Darwin’s later applying similar insights to discover biological evolution.

Jumping to the present, not only have explanations based on networks contributed greatly to many fields, they provide a common framework to unite understanding biological ecosystems with their cultural equivalent. A culture is an ideational ecosystem as the natural environment is a biological ecosystem. One exists at the level of biological reproduction, innovation, and adaptation, the other at the level of mental reproduction, innovation, and adaptation.

(Bryce Canyon, Southern Utah – Morgana, Nov. 2016)

Ecosystems as networks

Biological ecosystems are engaged in a complex process of mutual adaptation, sometimes competitively and sometimes cooperatively. The shapes of these interactions varies from organism to organism and context to context, and the individuals involved are always changing, but their overall pattern is relatively stable across generations. A California oak savanna remains an oak savanna even if every plant and animal once living there has passed away, to be replaced by others. The pattern exists independently of particular organisms.

The earth as ecosphere is too complex to grasp in detail. Therefore ecologists examine specific ecosystems within it from particular forests or deserts to the canyons of Utah where tadpoles must mature in temporary puddles before they dry up, or lakes within a forest. What counts as an ecosystem depends on the questions we ask.

Some new species fit easily into established ecosystems; others are very disruptive. In time, the ecosystem may adapt to include newcomers, transform them through evolution, eliminate them, or perhaps themselves change into a different ecosystem due to their influence. This latter happened on some Aleutian islands when trappers introduced foxes who ate the ground nesting birds, which no longer fertilized soils that then became impoverished nutritionally. Rich grasslands became scrubby brush.

Cultures as Ecosystems

We find similar complexity in cultural ecosystems. A culture is a pattern giving structure to how people interact. It also adapts to changes in how people relate, and often does so independently of anyone’s intentions. Cultural innovations may gradually spread, such as tattoos have today. They may largely disappear, such as big band music. They may adapt in unforeseen ways, which I will explore in my next instalment.

Sometimes a culture can change so dramatically so as to become something different, as when hunter gatherers took up agriculture.

When different cultures encounter one another sometimes the changes are marginal, as when Portuguese deep-fried vegetables became Japanese tempura. Other encounters are deeply disruptive or destructive. Much of this latter we call human history.

If cultures are ecosystems, they will have the equivalent of organisms shaping and being shaped by them. We are one of these organisms, and as organisms, we participate in both biological and cultural ecosystems. But just as we are not alone in biological ecosystems, neither are we alone in cultural ecosystems. Recognizing this takes us a major step towards freeing ourselves from inherited monotheistic assumptions about human cultural life and grasping how we live in an animate world ‘all the way down’.

I will explore this animate reality in Part II.

(Gus at Cape Breton Island – 2017)

Who is Gus diZerega?

DiZerega combines a formal academic training in Political Science with decades of work in Wicca and shamanic healing. He is a Third Degree Elder in Gardnerian Wicca, studied closely with Timothy White who later founded Shaman’s Drum magazine, and also studied Brazilian Umbanda  for six years under Antonio Costa e Silva.
DiZerega holds a Ph.D. in Political Science from UC Berkeley, has taught and lectured in the US and internationally, and has organized international academic meetings.
His newest book, Faultlines: the Sixties, the Culture Wars, and the Return of the Divine Feminine (Quest, 2013) received a ‘silver’ award by the Association of Independent Publishers for 2014. It puts both modern Pagan religion and the current cultural and political crisis in the US into historical context, and shows how they are connected.
His first book on Pagan subjects, Pagans and Christians: The Personal Spiritual Experience, won the Best Nonfiction of 2001 award from  The Coalition of Visionary Resources.His second, Beyond the Burning Times: A Pagan and a Christian in Dialogue, is what it sounds like. He coauthored it with Philip Johnson. DiZerega particularly like his discussion of polytheism in Burning Times, which in his view is an advance over the discussion in Pagans and Christians.His third volume, Faultlines: The Sixties, the Culture War, and the Return of the Divine Feminine, was published in 2013 and won a Silver award from the Association of Independent Publishers in 2014. The subject is obvious, and places it, and the rise of goddess oriented spiritual movements and our ‘cold civil war’ in historical context.His pen and ink artwork supported his academic research in graduate school and frequently appeared in Shaman’s Drum, and the ecological journals Wild Earth, and The Trumpeter. It now occasionally appears in this blog, http://www.dizerega.com.

References:

This series of 6 instalments. ‘Viewing the world through Pagan eyes’ first appeared in http://witchesandpagans.com/.

 

 

Geplaatst in English articles | Getagged , , , , , | 2 reacties

De vier elementen, deel 2. Het geheel is meer dan de som der delen

Algemene inleiding Elementenserie door Ramos

Om te scheppen heb je de elementen nodig. Om bewust te zijn, heb je woorden en beelden nodig. Bij onze rituelen en meditaties, zowel heidense als christelijke, staan aarde, lucht, water en vuur centraal. De vier elementen worden al van oudsher door de mens gebruikt als symbool voor de bouwstenen van het leven. We kunnen niet zonder.
Daarom wijden we in de Wiccan Rede een artikelenreeks in vier afleveringen aan de diepere betekenis van de vier – of zijn het er vijf – elementen. De schrijver ervan, Ramos, is al jarenlang actief in de Greencraft-traditie.
In het eerste deel van dit vierluik
beschreef Ramos de elementaire kennis over de kwaliteiten van de vier elementen en hun toepassing. In dit tweede deel gaat hij nader in op overstijgende onderlinge verbanden tussen de elementen.

2. Het geheel is meer dan de som der delen

‘In ons lot schuilt onze competentie’

Vrij naar een citaat uit “Tarot voor Beginners”door Evelin Bürger & Johannes Fiebig 1)

De uitdrukking ‘het geheel is meer dan de som der delen’ geldt in alle opzichten voor de vier elementen. Ze kunnen niet los van elkaar begrepen worden; het gaat om vier fasen in eenzelfde proces, om vier krachten die tegelijk werken en elkaar aanvullen, om vier stapstenen om de rivier over te steken.

Het is inmiddels duidelijk dat het bij de vier elementen niet gaat om de stoffen waar ze de naam van dragen, maar dat het gaat om oriëntatiepunten in het landschap van het leven; de betekenis ervan dienen we zelf aan het licht brengen.

Heel mooi wordt een analogie zichtbaar in enkele visioenen die Bijbelse profeten hadden. In de Openbaringen van Johannes verschijnen de vier elementen bijvoorbeeld als ‘de vier dieren in gedaantes als van een mens, een leeuw, een adelaar en een stier’. En die twee woorden ‘als van’ wijzen erop dat het niet om een concrete mens of leeuw gaat, maar om een voorstelling in de geest tijdens een visioen, een geestesbeeld, een archetype. 2)

De profeet Ezechiël vertelt (in mijn woorden): “ Toen gebeurde het dat de hemelen werden geopend en ik visioenen Gods zag. (…) Een stormwind kwam uit het Noorden en er was een grote wolk met daarin een vuur met een glans eromheen. (…) En uit het midden van de wolk kwamen er vier dieren; en dit was hun gedaante: ze leken op een mens; en elk van hen had vier aangezichten alsook vier vleugels en vier rechte voeten/poten als van een kalf. En mensenhanden waren onder hun vleugels aan hun vier zijden. (…) Hun aangezichten leken op het aangezicht van een mens, van een leeuw, van een os en ook hadden ze het aangezicht van een arend.” 3)

Je kunt merken dat Ezechiël grote moeite heeft om woorden te vinden die het vreemde visioen helder beschrijven. Het valt op dat elk van de vier verschijningen ook de kenmerken van de andere drie in zich draagt (elk had vier gezichten, vier vleugels en vier kanten waaraan mensenhanden). Bij een hologram gaat het om hetzelfde verschijnsel: dat in elk van de partikels de gehele verschijning terug te vinden is. Dit geldt ook voor de vier elementen.

Elementen als aspecten van De Mens

Het gaat bij de vier dieren net als bij de vier elementen om aspecten van De Mens. En wij, mensen van deze tijd, worden als het ware uitgenodigd om een verklaring te vinden die ons heden ten dage past. Elk element is een fenomeen, een symbool. Het lijken statische inhouden, maar ze zijn zeer dynamisch en veranderlijk. Een element draagt ook de andere betekenissen in zich.

De vier elementen zijn richtingwijzers op het pad van bewustwording. Ze bieden een invalshoek, een kaart van het landschap dat we dienen te verkennen. Maar weet: de kaart is niet het landschap! De werkelijkheid is veel genuanceerder en gedetailleerder dan we maar in onze kleurrijkste fantasie kunnen bevroeden. Vijftig tinten grijs… en hoeveel tinten van elke hoofdkleur zijn er wel niet?

Ook DNA zorgt voor een ongelooflijke differentiatie van cellen. “DNA is een biochemisch macromolecuul dat fungeert als belangrijkste drager van erfelijke informatie in alle bekende organismen. (…) Een DNA-molecuul bestaat uit twee lange strengen van nucleotiden, die in de vorm van een dubbele helix met elkaar vervlochten zijn. De twee strengen zijn met elkaar verbonden door waterstofbruggen, die steeds twee tegenover elkaar liggende nucleotiden verbinden. DNA bevat vier verschillende nucleotiden met de nucleobasen adenine, thymine, guanine en cytosine, afgekort tot A, T, G en C. De beide strengen zijn complementair doordat de basen alleen als de paren AT en GC kunnen voorkomen” – ik citeer Wikipedia. Een prachtig voorbeeld hoe de vier elementen symbool van de evolutie zijn.

Uit de samensmelting van eicel en zaadcel groeit een nieuw wezen door middel van celdeling: van twee naar vier en zo voort. Vanuit de stamcellen wordt een enorme diversiteit van andersoortige cellen gevormd. Grootste wonder: elk DNA is uniek en kan aan slechts één wezen gekoppeld worden tussen die zeven miljard andere mensen op aarde. De elementen kunnen gezien worden als ‘stamcellen’.

Voortdurende beweging

De elementen zijn niet alleen bouwstenen, maar ook staan voor tendensen, trilling, dansende woe-li meesters. Elementen zijn niet alleen zangnoten, maar ook een melodie, een compleet muziekstuk; elementen zijn niet alleen woorden of zinnen maar een heel verhaal, geïllustreerd en al. Bouwstenen…, een dergelijk zelfstandig naamwoord is eigenlijk te statisch voor de betekenis ervan. Het is zoals de kwantummechanica ons geleerd heeft: deeltjes hebben ook kenmerken van golfbeweging. De vier elementen zijn dus eerst en vooral werkwoorden, ze lopen vloeiend in elkaar over. Het maakt niet uit met welk aspect je begint, altijd loopt het proces – van Zelf – door. Ze bestaan tegelijk naast elkaar en na elkaar op elk moment op elke plek op aarde. Wij als mensen kunnen er niet meer aan te doen dan eruit bestaan en ze bewust worden. Alsof dat niets is…

Ze staan ten 1e voor potentie, verlangen, drijfkracht, voor een-zaam = een-zaad en een-saam (getal Een).
Ten 2e voor dualiteit, initiatie (duistere grot), dialoog, heilig huwelijk, thuiskomst, versmelting van eicel met zaadcel (getal Twee).
Ten 3e voor dynamiek, tijdsverloop, broedproces, celdeling (vermeerdering, differentiatie en synthese) relatie en verband, groeiproces, wording (getal Drie).
Ten 4e – tot slot, wat geen slot is – voor: resultaat, product, realiteit, einde, dood. De punt blijkt een dubbele punt. Dood is niet dood. Vier is geen eindgetal: het Hebreeuwse dalet betekent ‘deur’: doorgang. Wedergeboorte, nieuw leven. 4)

Zo symboliseren ‘de vier’ samen samenvloeiende evolutionaire krachten ten behoeve van een synergetisch groeiproces, een ontwikkeling. Het symbool van de doorgaande schepping is de slang Ouroboros, de slang die in zijn eigen staart bijt. Daarom vertoont het Rad van Fortuin in het midden een cirkel, windroos, bewegend wiel.

Het Rad van Fortuin uit de Rider Waite tarot

5) verwijzing naar de uitgeverij

De cirkel, de O, Ootje, gat, vagina, donkere grot, de dood, nul, het niets, zero. De nul is ook het getal van de Dwaas/de Zot in de tarot. Een nieuwe ronde, nieuwe kansen; de opmaat naar de volgende fase: Niets wordt Alles. Een paradox. Numerologisch gezien zit het getal 10 al verborgen in de getallen 1 t/m 4, want 1 + 2 + 3 + 4 = 10. Het Rad van Fortuin draagt niet toevallig het getal 10. Het vertelt over de betekenis van de vier elementen in al hun dimensies en kondigt betekenissen aan voorbij de vier. De nul zorgt ervoor dat de 1 er een andere dimensie bij krijgt.

In het Romeinse cijfer X uitgedrukt, toont de kaart zich als cruciaal en herbergt ze nog een essentiële betekenis in relatie tot de vier elementen. De 10 bestaat uit 2 x 5, en de X bestaat uit twee Romeinse vijven, twee V’s, de een met de punt naar beneden, en de ander met de punt naar boven: inderdaad, de vrouwelijke tendens (venusheuvel) omlaag gericht en de mannelijke tendens (fallisch) omhoog gericht. Zo hebben we de dynamiek die in de praktijk (erotisch en seksueel geladen) elke dag beleefd kan worden. Hier hebben we het westerse Yin-Yang-teken. Draai het wieletje nog es om, klap es in je handjes…

De X is ook cruciaal omdat ze behalve een kruispunt ook een omslagpunt in de Grote Arcana markeert: vanaf nummer XI volgen er vooral praktische ‘vertalingen’ en verbijzonderingen van de eerste serie van tien kaarten in de tarot, tot we met kaart XXI de Wereld bereiken en volledig op Aarde geland zijn. De vier kleuren van de Kleine Arcana zeggen alles over de vier elementen in de praktijk.

Hoe universeel het belang van de 10 is, blijkt uit het speelveld van een hinkelspel dat we vroeger als kind op het trottoir tekenden en dat ik ook tegenkwam op een camping in Spanje.

een hinkelspel, zoals het op de grond wordt uitgetekend

Zo leren we als kind al de essenties van het leven: leren is een proces van 1 naar 4 en verder, soms op Een, soms op Twee benen. Soms valt een speelveld uit en slaan we een aspect over, soms dienen we om te keren, soms moeten we opnieuw beginnen. En altijd gaat het door.

Leren: ‘recurrent education’

Een vergelijkbaar proces vinden we terug bij de leertheorie van David Kolb, een pedagoog/psycholoog uit de V.S., die een leercirkel heeft ontwikkeld bestaande uit vier logische stappen die nodig zijn om te leren. Die vier fasen in het leerproces komen verrassend goed overeen met de vier elementen. Vanaf het allereerste begin van het leven van een mens komen alle elementen tegelijk op hem af, maar hij (of zij) moet noodgedwongen die prikkels wel leren selecteren. Gelukkig gaat dat hem allengs beter af. Sommige van die prikkels gaan gepaard met plezier (beloning) andere met verdriet (straf); zo ontwikkelt hij/zij voorkeur voor bepaalde kanten van het leren. Kolb noemt deze voorkeur een leertype, met een voorkeur voor een toegangskanaal: ruiken/tasten, voelen, zien, horen. De fasen in het leerproces zijn kortweg: dromen, denken, plannen, handelen. De leertypen ontwikkelen zich tussen deze fasen in; ze dragen dus kenmerken en kwaliteiten van de twee fasen waar ze tussenin zitten. Maar elk van deze types sec zijn per definitie eenzijdig en hebben de neiging bepaalde aspecten van de werkelijkheid te vergeten. Ze kunnen zelfs zeer vast komen te zitten in hun type: ze zijn dan een karikatuur van zichzelf. Zo neigt onze cultuur naar materialisme, seksisme, en rationalisme. Specialisme kan een kracht zijn, maar eenzijdigheid kan ook een belemmering vormen in het functioneren en samenwerken. Dit is voor Kolb de reden geweest om een test te ontwikkelen, zodat mensen de voor- en nadelen van hun type kunnen vaststellen en er wat aan kunnen doen.

Een soortgelijke theorie heeft Meredith Belbin ontwikkeld. Hij is een Britse wetenschapper die naam heeft gemaakt met zijn onderzoek naar de effectiviteit van teams. Hem komt de eer toe de vier elementaire krachten zichtbaar te hebben gemaakt in noodzakelijke teamrollen die vervuld dienen te worden om als team een optimaal resultaat te bereiken: gevoelskracht door de rol van Afmaker/Zorgdrager (primaire rol) en door de rol van Groepswerker (secundaire rol), wilskracht door de rol van Vormer (primair) en die van Voorzitter (secundair), denkkracht door de rol van Plant (primair) en die van Waarschuwer/Monitor (secundair) en daadkracht door de rol van Bedrijfsman (primair) en die van Brononderzoeker (secundair). Het voert hier veel te ver om hier heel diep op deze materie in te gaan. Er is genoeg over geschreven. Het is interessant de test te doen die Belbin heeft ontwikkeld om te ontdekken waar je kracht ligt en te lezen wat daarbij valkuilen zijn, waar je zwakte ligt en waar je groeipotentie zit. Ook heksen zullen in de praktijk merken dat een coven kenmerken en groepsdynamiek van een team vertoont en dat covenleden geneigd zijn bepaalde rollen wel en andere liever niet te nemen.

Balans tussen karakters in de coven

Daniel Ofman, een Nederlandse deskundige op het gebied van organisaties, heeft een speciale theorie over de voor- en nadelen van kernkwaliteiten van elke mens en het effect op anderen in relaties (in organisaties en in teams). Elke kernkwaliteit die iemand heeft kan namelijk doorslaan – je heb er immers succes mee? Als dat gebeurt kunnen anderen er zich aan gaan ergeren (allergisch reageren op een kwaliteit die ten diepste goed is). Het is een uitdaging om met elkaar te zorgen voor een goede balans. Dat kan alleen als er positief tegengestelde kwaliteiten ontwikkeld worden. Een kwestie van kennis nemen van de sterkte- en zwaktekant van elke kwaliteit. En oefenen natuurlijk. 6)

Bij herhaling komen we onze levensthema’s weer op een ander niveau tegen en vertelt onze Ziel dat we er nu toch echt es naar moeten omkijken. Bovenstaande tests, informatie en oefeningen helpen ons de vier elementen als samenvloeiend proces in ons te laten groeien. Vanuit holistisch standpunt bezien, is er op elk moment een Noord, Oost, Zuid en West en zijn alle fasen en krachten tegelijk aanwezig. Het is een kwestie van oefenen van aandacht om ze je bewust te zijn. Het levensproces wordt onaf en incompleet als we een fase of kracht overslaan of juist teveel ontwikkelen.

Ont-wikkeling. Daarover gaat de volgende aflevering van deze serie van vier over de Elementen.

  • 1 Vrij naar een zin uit de toelichting op tarotkaart ‘Het Rad van Fortuin’ in ‘Tarot voor beginners’ door Evelin Bürger & Johannes Fiebig
  • 2 Openbaringen van Johannes 4: 6 – 8
  • 3 Ezechiël 1 : 4 – 14
  • 4 Vrij naar Adriaan Krabbendam in ‘De Beeldspraak van de Tarot’, ISBN 90 6963 588 7
  • 5 Kaart uit Rider/Waite Tarotdeck,Uitgeverij Kosmos, ISBN 90 215 1356 0
  • 6 Daniel Ofman; ‘Bezieling en kwaliteit in organisaties’, ISBN 902153653 9
Geplaatst in Artikelen | Getagged , | Reacties uitgeschakeld voor De vier elementen, deel 2. Het geheel is meer dan de som der delen

Oud nieuws in de verjongingsketel – Lughnasadh 2019

Rust nemen is soms hard nodig, maar altijd makkelijker gezegd dan gedaan, vooral wanneer je ergens plezier in hebt. Dus ondanks mijn voorgenomen schrijfpauze, stiekem toch een ‘Oud nieuws’. Niet verder vertellen hoor!

Blocksberg

In de dagen voor Walpurgisnacht (Beltane) besteedden de Zwitserse media aandacht aan heksen. Er werd een film over heksenvervolgingen uitgezonden (ik heb die gemist) en een sfeervolle radiouitzending over de Brocken (alias de Blocksberg) uit 2015 herhaald, (die staat nog online).

Vroeger woonden er goden en geesten op dit hoogste punt vanin het Zuid-Duitse Harzgebergte, wordt daarin verteld, en dansten heksen er met de duivel. De omnevelde bergtop, waar een geweerschot dof klonk en geen echo had, en waar door een wonderlijk natuurverschijnsel iemand de eigen schaduw soms als een bovennatuurlijke reus voor zich kon zien staan, sprak velen tot de verbeelding. De verhalen rond de berg raakten in bredere kring vooral bekend door Goethe’s tweedelige toneelstuk Faust. Gebaseerd op deze folkore werden er in de negentiende eeuw bij de Brocken Walpurgisfeesten georganiseerd, waarbij men zich verkleedde als heksen en duivels.

In Thüringen ist sehr wol bekant
Ein Berg / der Prockelberg genant /
(…)
Vber das ist er auch beschreit /
Dieweil Nachts zu Walpurges Zeit /
In grosser Zahl wie ich bericht /
Die Zauberin mit ihrem Gezücht /
Ingemein einen Reichstag alda halten
Die junge so wol als die Alten …

– Johannes Praetorius: Blockes-Berges Verrichtung. Hexenfahrt und Zauber-Sabbathe (1669), geciteerd in: Jutta Assel & Georg Jäger: Orte kultureller Erinnerung – Brocken (Harz). Hexentanz auf dem Brocken. Walpurgisnacht.

In de nazitijd werd er een televisietoren op de Brocken gebouwd. Ten tijde van de Koude Oorlog bevond de berg zich in het ontoegankelijke gebied op de grens tussen Oost- en West-Duitsland en hadden de Oostduitse geheime dienst Stasi en het Russische Rode Leger er een afluisterpost. Het project om de NAVO-landen af te luisteren werd aangeduid met de naam Urian, een duivelsnaam die ook in Goethes Faust voorkomt (“Die Hexen zu dem Brocken ziehn, / Die Stoppel ist gelb, die Saat ist grün. / Dort sammelt sich der große Hauf, / Herr Urian sitzt oben auf.”). Tegenwoordig is er een museum en een hotel. Hier wordt regelmatig de rockopera Faust opgevoerd. Het publiek wordt erheen gebracht met een Zweinsteinexpressachtige Mephisto-trein. Het gebied van de Brocken is een nationaal park.

In 1932 was het 100 jaar geleden dat Goethe stierf. Ter gelegenheid daarvan voerde de Britse ‘paranormaal detective’ Harry Price op de Brocken een magisch experiment uit, waarbij een geit in een jongeman veranderd zou moeten worden. Niet geheel onverwacht bleef de transformatie uit, maar de scene leverde veel publiciteit op. In de daaropvolgende decennia was deze foto in zowat elk boek over magie en hekserij te vinden. (foto uit het Duitse Bundesarchiv, via Wikipedia)

Een naam

Op de Zwitserse televisie kwam in een interview de oprichtster en directrice van het Hexenmuseum Schweiz mevrouw Meier-Spring aan het woord. Ik moest nog eens goed kijken wat haar voornaam nu was en ja, ik zag het toch goed: die luidt Wicca.

Voedsel

Serieus. Geitenkaas met toegevoegd geitenkaasaroma. Smaakt geitenkaas anders niet naar geitenkaas?

In HP – De Tijd (juni 2019) stond een lang artikel over de smaak, of eigenlijk de smakeloosheid van ons voedsel. Na de Tweede Wereldoorlog en met name de hongerwinter “kregen landbouwers en voedingsindustrie de opdracht om zo veel voedsel te produceren dat er nooit meer honger zou zijn”. Dit leidde uiteindelijk tot een “een pervers systeem (…) gericht op efficency en omzet”, waarin voedsel extreem bewerkt wordt; als het ware gedemonteerd in onderdelen die op zo’n manier opnieuw in elkaar worden gezet, dat het product goedkoop en lang houdbaar is. De eigen smaak en gezonde eigenschappen van het voedsel gaan daarbij verloren en worden vervangen door suiker, zout, toegevoegde aroma’s en vitamines.

“In Frankrijk worden veel meer producten aangeboden van boeren uit de eigen regio. Aardbeien in januari? Forget it” staat in grote letters boven een pagina van het artikel, en ik dacht aan sprookjes die ik als kind las. ‘s Winters om een mandje aardbeien vragen was daarin hét voorbeeld van iets onmogelijks willen. Iets wat niet langs natuurlijke weg verkregen kon worden en dus toverij vereiste. In het boek Hexenwahn van Hans-Jürgen Wolf las ik dat van een zekere Katharina Paldauf, bijgenaamd ‘de bloemenheks’, wordt gezegd dat ze in 1675 als heks werd aangemerkt, omdat ze ’s winters planten in bloei wist te krijgen. Zulk soort hekserij is tegenwoordig volkomen normaal. We maken ons alleen nog druk, soms, als de pepernoten te vroeg in het jaar in de winkels liggen. Met de natuurlijke seizoenen heeft dat weinig meer te maken.

Maanlanding

In de nacht van 20 op 21 juli 1969 zette Neil Armstrong als eerste mens voet op de maan. Dat is echt oud nieuws: 50 jaar oud om precies te zijn, en daarom werd het feit wereldwijd herdacht. Trouw besteedde begin juli al bijna een half katern aan de gebeurtenis. De artikelen staan in het ‘Dossier Maanlanding’ online. Eén van de aardige weetjes hierin is, dat de leden van Pink Floyd tijdens de televisieuitzending van de maanlanding een muzikaal commentaar improviseerden in de BBC-studio, getiteld ‘Moonhead’. Het nummer is nooit officieel uitgebracht, maar alleen op bootlegs. Het staat ook op YouTube. Via hetzelfde Trouw-dossier zag ik een link naar een artikel over tentoonstellingen in Parijs en Antwerpen, die laten zien hoe de maan al eeuwenlang tot de verbeelding spreekt.

Namen

De maanvlucht met Armstrong was de Apollo 11. Het project onder de naam Apollo was begonnen in 1961. In latere jaren brachten nog enkele Apollo’s mensen naar de maan, die daar onder meer stenen meenamen en spiegels opstelden voor wetenschappelijk onderzoek. Waarom men het project Apollo noemde, naar de zonnegod en niet naar zijn tweelingzus en tegenhanger de maangodin? Wellicht omdat het zich afspeelde in de Koude Oorlog. De Russen hadden al een maanproject dat Loena (Luna) heette. De woorden die de ruimtevaarders aanduidden, verschilden ook in beide kampen: in de communistische Sovjetunie heetten zij kosmonauten en in de kapitalistische VS astronauten. Er zijn meer maanmissies geweest, zowel voor als na de beroemde maanlanding, met diverse namen die niet altijd verband hielden met de maan. Maar in 2007 waren er enkele, die in hun naam verwezen naar maanmythen: Artemis (VS), Selene (Japan), Okina (Japan), Chang’E (China), en in 2011 waren er de maangerelateerde Eb en Vloed (Ebb & Flow, VS) samen de Graal (Grail-A & Grail-B).

De grote robot

De Volkskrant koos 16 juli, precies 50 jaar na de lancering van de Apollo 11, als dag om de maanlanding te herdenken. Ook deze artikelen zijn online ‘gebundeld’. In één ervan wordt verhaald hoe Simon Vinkenoog samen met fotograaf Cas Oorthuys bij de lancering aanwezig mocht zijn (“voor een boek dat nooit zou verschijnen”), en er foto’s van nam met een goedkoop amateurcameraatje. Vinkenoog beschreef de lancering als ‘een soort orgasme’, maar was teleurgesteld over de reactie van de astronauten: “Je verwacht op het moment dat de eerste mens over de maan danst, een lyrische uitbarsting van allerlei gevoelens, maar dat kunnen deze mensen niet opbrengen. Het zijn verlengstukken van de grote robot geworden, die precies het lesje opzeggen dat de jongens van de Nasa tevoren hebben geprogrammeerd.” Voor hem waren dichters en psychonauten uiteindelijk interessanter en relevanter dan astro- of kosmonauten.

De ruimte is van iedereen

Er was bewust gekozen voor Neil Armstrong als degene die als eerste op de maan zou stappen, en niet de andere astronaut, luchtmachtofficier Buzz Aldrin, stond in nrc-weekend. Men wilde namelijk voorkomen dat de maanlanding als militaire handeling zou worden opgevat. Op het landingsgestel dat op de maan is achtergebleven, staat op een plaquette: “We came in peace for all mankind.” Aldrin is wel de astronaut die het meest op de foto’s staat (vermeldt Trouw), omdat Armstrong ook degene was die foto’s nam tijdens de maanwandeling.

Uit een artikel in Het Parool leerde ik, dat de Verenigde Naties in 1967 een Ruimteverdrag hebben aangenomen waarin staat dat “de ruimte vrij is voor onderzoek en gebruik door wie het wil”. Dat betekent dat geen enkele staat iets in de ruimte tot zijn grondgebied of eigendom mag verklaren. De precieze uitleg van het ruimterecht levert wel praktische problemen op, maar het principe is er.

Een vergelijkbaar streven naar een vredelievende verkenning van de ruimte in samenwerking tussen verschillende staten en volkeren spreekt uit de televisieserie Star Trek uit die periode. Star Trek behandelde veel thema’s die destijds speelden in de VS. Er kwamen bijvoorbeeld betrekkingen tussen personen met een verschillende huidskleur in voor, wat in die tijd ongehoord was voor Amerikaanse televisie. Gene Roddenberry, de maker van de serie, merkte hierover op: “Ik kon het hebben over seks, godsdienst, Vietnam, politiek en intercontinentale raketten. (…) Als je het had over paarse mensen op een verre planeet, pikten ze [de televisiecensors] het niet op. Ze maakten zich vooral druk over decolletés.”

Ironie

Het redactioneel commentaar van nrc-weekend (20-21 juli) erkende het belang van ruimtevaart, zowel voor wetenschap en technologie als voor de verbeelding, maar merkte ook op: “Het grenst aan ironie dat bemande ruimtevaart (…) wordt gezien als de eerste stap naar een menselijk bestaan buiten onze planeet. Terwijl juist de kolossale financiële en wetenschappelijke inspanningen die daar voor moeten worden verricht, even goed zouden kunnen worden gericht op het behoud van de leefbaarheid van de aarde zelf.”

Meer maan

Tot slot terug naar Zwitserland, waar veel artsen en vroedvrouwen er blijkbaar van overtuigd zijn dat er met volle maan meer kinderen worden geboren, en dat dat komt door de aantrekkingskracht van de maan. Die trekt ook aan de zeeën en veroorzaakt zo de getijden. Bij volle maan is dat effect nog sterker en kan er een springvloed optreden (dat klopt niet helemaal), en op dezelfde manier trekt de volle maan aan het vruchtwater, geloven zij, waardoor geboorten zouden worden opgewekt. Maar de aantrekkingskracht van de maan op de buik van een zwangere vrouw is helemaal niet zo groot, wordt uitgelegd in een kort filmpje. Nog kleiner dan de minieme aantrekkingskracht van een kat die op schoot zit.

De connectie van de maan met bijv. het vruchtwater is dan ook niet natuurkundig, maar dichterlijk, symbolisch, mystiek. In een podcast was de maanpriesteres Luzia Schucan te horen. Zij sprak over de maanfasen en diverse cycli zoals de seizoenen en de menstruatiecyclus die daarmee worden geassocieerd. De maan is, in tegenstelling tot de zon die alles zichtbaar maakt, verbonden met het onzichtbare en het vrouwelijke, vertelde zij. Het woord ‘maanpriesteres’ vertegenwoordigt voor haar een archetypische kracht, te vergelijken met ‘heks’ of ‘sjamaan’.

Geen robot

Als kind had zij zich al sterk aangetrokken gevoeld door de maan, maar haar ‘inwijding’ als maanpriesteres kwam kort voor haar 28ste verjaardag. Ze verbleef toen een maand in India aan de kust, zwom daar veel in zee en voelde zich verbonden met het water en de krachten van de getijden. Toen het volle maan was, was zij enkele uren achtereen in het water en had daarbij een bijzondere ervaring, die niet goed onder woorden is te brengen. Zij voelde en erkende haar diepe connectie met de maangodin, en met haar eigen vrouwelijkheid die ze daarvoor nooit zo bewust had ervaren. Eén van de dingen die ze zich realiseerde, was dat ze geen robot is die elke dag evenveel werk kan verrichten. Tijdens de menstruatie staat ze zichzelf nu toe het rustig aan te doen, terwijl ze bij de eisprong en zeker als het dan volle maan is, juist heel veel energie heeft. Tegenwoordig organiseert ze maanrituelen, waarbij ze gebruik maakt van klank. Ze ziet dat ook mannen steeds meer openstaan voor zulke ‘vrouwelijke’ zaken.

De maan, augustus 2017 (foto: Medeia)

 

Geplaatst in Nieuws | Getagged , , , , , | 1 reactie

Volle maan van de Speer, 2018

Volle maan

27 juli 2018 Volle maan van de Speer

Thema: Bouw aan je zelfvertrouwen….focus!

Indiaans sjamanisme: Zij die heelt

Het afgelopen jaar druk geweest met coaching. De meeste mensen kwamen met een paniekgevoel ‘binnen’. Geen werk en een uitkering die tegen het einde liep. Ik ken dit gevoel zelf maar al te goed. Maar dan als partner. De maandag is mijn dag voor coaching en dat gaat uitstekend met mensen die niet werken. De andere dagen moet ik echter zelf werken om de kost te verdienen. De coaching heb ik afgelopen tijd gratis gedaan, om zelf even te weten te komen wat ik nou prettig vind en hoe ik werk. Ik weet nog steeds niet wat ik nou op een website moet zetten 🙂 Ik vind zoveel manieren om met mensen te werken prachtig. De mensen die bij me kwamen hebben ondertussen allemaal werk, ook na jaren ‘thuis zitten’. Maar een jobcoach wil ik mezelf niet noemen. Ik heb wat met stilte en rust. Misschien heb ik de paniek kunnen wegnemen, waardoor hun houding beter werd, ik weet het niet.

Wel heb ik ondertussen contact met twee andere mooie vrouwen die beiden hun skills hebben. De een werkt met kristallen en het medicijnwiel en de ander heeft een opleiding in werken met contact met overledenen en wichelroede lopen. Beide zaken waar ik geen kaas van heb gegeten. We bieden elkaar steeds een sessie aan om elkaar wijzer te maken 🙂 Het mooie is dat we wijzer worden en dat we cliënten gericht door kunnen verwijzen. En in september ga ik werken op een FeelingWell Fair hier in mijn eigen wijk 🙂 Daar ga ik de hele dag door handmassages aanbieden en zodoende mensen ‘ronselen’ voor hetgeen ik graag wil doen die dag. Ik ga werken met de ademoefening ‘hartopener’ en aansluitend mensen hun eigen stem laten ervaren door het maken van chakraklanken. Met die gerichte trilling kan je jezelf helpen, bij hoofdpijn, knoop in de maag, steen op je hart, brok in je keel, en pijn in de buik… maar je moet wel durven jezelf te laten horen 🙂 In een groep in een mooie ruimte wil dat meestal wel, dus dat wil ik de mensen meegeven. Het is zelfs mogelijk dat men ervaart dat je kleuren kan ervaren na de oefening. Mij is dat gebeurd met de kleur groen (hartchakra) en de klank ‘A’. Na het heerlijk spelen met klanken vond ik de ‘A’ het lekkerste doorklinken in mijn lijf en toen ik mijn ogen opende was heel de ruimte knalgroen!!

Deze kleur-ervaring had ik een paar weken terug na het werken met rookkwarts en het vinden van mijn lichtwezen. Na de oefening, toen ik mijn ogen opende, was de hele ruimte diep paars … inclusief de bevriende coach 🙂 Dit zijn zulke mooie ervaringen, de moeite van het doorgeven meer dan waard!

Maar nu naar mijn ervaring van vorig jaar, zo rond de volle maan van de Speer.

Volle maan boven bos en veld

Tijdens de vorige maan, de maan van de Vurige God, hebben ik al kennis gemaakt met vuur! En wel het puurste vuur wat je maar kan denken… de zon! Toen was het al droog en warm. Het vuur is bestendig gebleken. Week na week bleef het droog en heet, tot wel 38 graden, zo on-Hollands heet! Maar ook in mezelf voel ik het vuur. De focus om te starten met mijn eigen praktijk. Het huis is grotendeels uitgeruimd en opgeruimd. De hitte heeft een stokje voor de laatste loodjes gestoken. Een stukje zolder moet nog opgeruimd, maar dat is te overzien.

De maan van de Speer vraagt me nu te focussen. En dat zal gebeuren… niet enkel het doel is belangrijk, de weg er heen is zeker zo belangrijk! Wat ik nu kan doorvoelen zal me niet hinderen als ik mijn doel nader. Het steeds voelen of de stap die ik zet evenwichtig is, in balans.

Zo ben ik nu bij de fysio om mijn manier van lopen te verbeteren. Mijn blessure aan de rechterhiel werd na een jaar alleen maar pijnlijker. Nu leer ik meer mijn hele voet te gebruiken in plaats van de zware manier van lopen op de hielen. Het zal mijn balans ten goede komen, ook dit hoort bij mijn weg naar… heerlijk om het zo te beleven! Na drie dagen zei de fysio al dat ik 100% anders liep… tja, daarvoor kwam ik ook bij haar: leren en aannemen! En ik hoop binnenkort weer te kunnen wandelen!! De festivals heb ik in ieder geval zonder pijn kunnen doorkomen 🙂

Sinds twee dagen regent het weer in Nederland na meer dan een maand complete droogte en hitte. De grote festivals (Kuna en Castlefest) weer achter de rug. De spullen weer gewassen en opgeruimd. En dan nu, 11 augustus, mijn herinneringen van de volle maan van de Speer terug zien te halen. Er is zoveel gebeurd in die korte tijd.

Maan

Van vrijdag 20 juli t/m donderdag 26 juli passen mijn man en ik op het huis van kennissen. Een boerderijtje met een hele grote lap grond in Genne (onder de rook van Zwolle) aan de Vecht. We moeten de tuin besproeien en de kippen en katten verzorgen. Nou, dat willen we best wel. Het is daar zo stil 🙂 een paradijsje. We nemen de hangmatten mee en die komen in de boomgaard te hangen. Heerlijk in de schaduw want wat is het heet!! ‘s Ochtends beginnen we al met bewateren en dat gaat de hele dag en avonds door, anders komen we niet rond ondanks het ingenieuze bewateringssysteem van de eigenaar.

Ik heb een heerlijk dik boek meegenomen ‘De geheime geschiedenis van de wereld’ (590 pagina’s) en ik hoop er doorheen te komen! (Het werden 435 pagina’s). Een boek dat weer wat zaken op hun plek heeft laten vallen. De strekking van het boek is dat men tegenwoordig meer uitgaat van dat de stof de geest voort heeft gebracht… big bang theorie. En dat vanouds de mensheid altijd gedacht heeft dat de geest de stof heeft voortgebracht… schepping. En dat we daar nu in door aan het schieten zijn, de stof heeft een te belangrijke rol in de samenleving gekregen. We richten ons op ‘dingen’, ‘hebben’, ‘maken’, alles is maakbaar! Terwijl de magie van het creëren, de geest, het scheppen, naar de achtergrond is verdwenen. We komen haast om in de troep die we gemaakt hebben. Er zijn zoveel mooie zaken die we in en met de geest kunnen scheppen. Niet alles hoeft een ding te worden. Verwondering, verbinding, vriendschap, synchroniciteit, magie, liefde, plezier, dansen, lachen, aanbidding, geloof, religie (misschien mag je daarom geen beelden maken, je maakt er een ding van dat aanbeden wordt 🙂 ) allemaal zaken van de Geest <3 Ont-dingen, een mooi proces! Het geeft rust en ruimte om me heen en in mezelf. De meest waardevolle zaken zijn de zaken die in de Geest zitten en die de Geest onderhoud en creëert. Daarom is het zó belangrijk om van jezelf te houden en jezelf te respecteren… een waarachtig mens te zijn.

En toen hield mijn verslag op 🙂 Ik heb het nooit verder afgemaakt. Maar als ik het zo teruglees heb ik wel het belangrijkste gezegd.

En zo zijn we dus een jaar verder 🙂 Vorig jaar was er de bloedmaan tijdens Lughnasa. Een maan die ik goed heb kunnen volgen. Hij stond boven het festivalterrein waar we waren. Geen wandeling voor mij die nacht.

Festival bij nacht

En ook nu is het weer volop festivaltijd. Vaak van huis en doordeweeks werken. Een mooie tijd waarin we genieten van gezelschap en festiviteiten. De lange warme dagen en gezellige avonden. Alhoewel mijn avonden vaak erg stil zijn 🙂 Manlief ligt rond 19.30 in bed in verband met zijn werk in de vroege ochtend. En ik doe ‘s avonds ook niet veel bijzonders meer. Wat schrijven, wat wandelen of heerlijk bankhangen. Vandaag is dochterlief een weekendje over. Haar man is voor werk in het buitenland en dan is het fijn dat je altijd bij pa en ma op de bank kan ploffen. En wat zijn pa en ma blij dat dit zo gewoon voelt voor haar 🙂 Nu is ze met haar papa lekker aan de waterkant, vissen 🙂 24 jaar (bijna) en lekker vissen met je vader, zo leuk! Ik moest nog wat schrijfwerk doen en daarna gaan we bbqen, voor het eerst van het jaar!

In het najaar ga ik weer serieus nadenken over mijn praktijk. Ik vind nog steeds de weg het mooiste. Het doel is om ooit een centje te kunnen verdienen als ik met pensioen ben 🙂 Nog 6,5 jaar te gaan! Geen hoogdravende grootse praktijk voor mij. De plichtplegingen die daarbij horen trekken mij niet aan. De verplichte bijscholingen (die een lieve duit kosten!) om je bij een beroepsgroep aan te kunnen sluiten, staan mij tegen. Ik vind het heerlijk om me te blijven ontwikkelen en bij te blijven met de nieuwste inzichten met betrekking tot gezondheid. Nu net weer een boek besteld in verband met periodiek vasten. Zelf eet ik sinds november 2018 enkel tussen 12.00 en 20.00 (met soms ‘s avonds een slippertje) en natuurlijk suikerarm, liefst geheel vrij van suiker. En nu een jaar geen rood vlees en gevogelte. Enkel nog bepaalde vis. En koffie heb ik jaren geleden reeds afgezworen. En ik voel me er goed bij 🙂 Maar dit boek gaat nog verder met de 5/2 vastenregel. 5 dagen eten en 2 dagen vasten… maar niet helemaal niets eten. Ik ben benieuwd wat dit mij kan leren. Vitaliteit is zó belangrijk! Ik denk dat dat voornamelijk mijn doel is en als ik deze ervaring door kan geven aan mensen is dat mooi. Geen financiële verdiensten maar een ander soort verdiensten, vitaliteit voor mensen 🙂 Als je nu om je heen kijkt en veel mensen zich voort ziet slepen door het leven… er is een way out!!! Als ik daar ook maar een kleine bijdrage in kan leveren, dat zou prachtig zijn! En ik denk dat de financiën dan ook wel komen. Gewoon de mogelijkheid hebben om als je oud bent toch nog geld te kunnen verdienen en niet afhankelijk te zijn van een klein pensioen en een AOW-tje, dat zou mooi zijn! Want als wij vitaal blijven, willen we natuurlijk ook nog zaken ondernemen 🙂

Het mooie van kleine doelen is dat ze makkelijker te bereiken zijn. En als het een keer niet zo loopt is er geen verwijt naar jezelf. Niet het doel is belangrijk, maar de ervaring in het hier en nu. De zelfcompassie zorgt dat je van jezelf blijft houden en dat je er vanuit gaat dat je doelen haalbaar blijven. Geen schuldgevoel als ik volgend jaar geen florerende praktijk heb. Niet het gevoel krijgen dat ik het toch niet kan. Maar genieten van de contacten die ik heb gelegd. Me goed voelen als ik mensen weer lekker op de rails heb kunnen zetten. Blij worden als mensen iets kunnen met wat ik heb aangereikt. En als die zaken zich blijven opstapelen en ik me daar steeds weer in kan verheugen, dan groeit er vanzelf iets. Me dus concentreren op de geest en niet zozeer op de stof. Streven naar:

“Er zijn zoveel mooie zaken die we in en met de geest kunnen scheppen. Niet alles hoeft een ding te worden. Verwondering, verbinding, vriendschap, synchroniciteit, magie, liefde, plezier, dansen, lachen, aanbidding, geloof, religie (misschien mag je daarom geen beelden maken, je maakt er een ding van dat aanbeden wordt 🙂 ) allemaal zaken van de Geest <3 Ont-dingen een mooi proces! Het geeft rust en ruimte om me heen en in mezelf. De meest waardevolle zaken zijn de zaken die in de Geest zitten en die de Geest onderhoud en creëert. Daarom is het zó belangrijk om van jezelf te houden en jezelf te respecteren… een waarachtig mens te zijn.”

Ik mag voor de verandering mezelf weleens aanhalen 🙂

Ik denk dat ik hier maar eens in investeer… een mooi doel!

Veel liefs, Loes

Geplaatst in Artikelen, Volle Maan Wandelingen | Getagged , , | Reacties uitgeschakeld voor Volle maan van de Speer, 2018

Review: Circle for Hekate – Vol 1: History & Mythology

Circle for Hekate – Vol 1: History & Mythology
Sorita d’Este
Avalonia Books
ISBN 978-1-910191-07-1 (Paperback)
For ordering: http://avaloniabooks.co.uk/catalogue/greece-rome-balkans/circle-for-hekate-project-volume1/

 

 

My first contact with Sorita about Hekate goes back a number of years now. In 2004 I first heard about Hekate and the Sanctuary of Lagina, the oldest known temple to Hekate in Anatolia / Modern Turkey. In September 2005 we – a delegation of 12 members from the newly formed PFI Turkey – set off to celebrate the Hekatesia at Lagina. Sorita would later include my essay, Sacrifices will be made, in the book Hekate, Her Sacred Fires (2010).

We would both visit Lagina in the intervening years and accumulate photos of the ongoing excavation there.

The interest in Hekate has grown exponentially since the early 2000’s and very much as a result of Sorita’s dedication. The Covenant of Hekate was established in 2010 and every year the Rite of Her Sacred Fires ritual is performed in many different languages worldwide.

Sorita wrote in the introduction to Circle for Hekate:

“The goddess Hekate continues to inspire awe today. She is one of the most ancient Pagan goddesses, closely linked to the worship of the Great Mother Goddess Kybele and the Ephesian Artemis, as well as with the Mysteries of the Grain Goddess Demeter and her daughter Persephone. She was worshipped alongside gods such as Zeus, Hermes, Apollo and honoured at the entranceways into cities, temples and homes, as well as crossroads.”  

In this ‘Circle’ Sorita has concentrated on the history (and mythology) of Hekate. Using Hesiod’s Theogony as a starting point she quickly points out that Hekate’s cosmology is probably much older.

“The Hymn to Hekate in the Theogony is a liminal point between the old regime (the Titans) and the new regime (the Olympians) with Zeus as the new ruler, Hekate is the bridge from the old to the new regime of Gods. She is a Titan goddess, the daughter of Asteria and Perses, but when Zeus takes a stand against his father, Kronos, Hekate fights against the old regime, in favour of the new.”

Indeed, although the Sanctuary at Lagina is Hellenistic there is also the feeling that a much older (mountain) Sanctuary, or temple, could have been there. There are so many other clues to Hekate’s older credentials. Not to mention the connection with the Labrys / double axe and the nearby temple of Labranda, dedicated to Zeus.

In the chapter on the Wandering Goddess Sorita talks about Lagina and Stratonicea in greater detail.

(Sorita at the Sanctuary of Hekate, Lagina)

Many symbols were attributed to Hekate; torches and keys perhaps being the most famous. She “leads the way with her torches aloft in her capacity as the preceder and the follower of Persephone on her yearly journey from the realm of the living on Earth above tot the world of the dead below”.

When I was reading Circle for Hekate I felt as though this was almost like a travel guide. Take this book with you if you are physically travelling and check out Hekate’s presence – at the bifurcation, at the edge of the woods – at those places where the veils are very thin. Connect with her and discover the many layers of her existence. Check out the

Table of Contents: Circle for Hekate, Vol.1

Introduction
Theogony: Divine Ancestors.
Many-Named Mother of the Gods.
The Wandering Goddess.
The Body of the Goddess.
Symbols of Her Mysteries.
Last words.
Suggested Further Reading.
Bibliography.
Index

For everyone who would like to discover more about Hekate, this book is a must.

REFERENCES:

Hekate – Her Sacred Fires
Avalonia Books, ISBN 978-1-905297-35-1

“Hekate Her Sacred Fires is an exceptional book for an extraordinary, eternal and universal Goddess. It brings together essays, prose and artwork from more than fifty remarkable contributors from all over the world. Their stories and revelations are challenging, their visions and determination in exploring the mysteries are inspirational, and their enthusiasm for the Goddess of the Crossroads is truly entrancing and sometimes highly infectious. Hekate is a Goddess of great antiquity.”

FB page, Circle for Hekate
Video Circle for Hekate

The Covenant of Hekate (CoH): http://hekatecovenant.com/about-the-coh/

(Sorita at the PFI Netherlands Spring Gathering – May 25, 2019)

 

Geplaatst in Boeken, English articles, Recensies | Getagged | Reacties uitgeschakeld voor Review: Circle for Hekate – Vol 1: History & Mythology

Review: The Pagan Heart of the West

The Pagan Heart of the West. Embodying Ancient Beliefs and Practices from Antiquity to the Present – volume I and volume II
Randy P. Conner
Vol I. Deities and Kindred Beings. ISBN 978-1906958879
Vol II. Nature and Rites. Paperback. ISBN 978-1906958886 
Available via https://mandrake.uk.net/the-pagan-heart-of-the-west/

On the back cover we read “The Pagan Heart of the West challenges current academic notions that paganism died when Christianization occurred; that the transition from paganism to Christianity was a fairly easy, nonviolent one; that persons once pagan were happy to accept the new religion because it fulfilled them or because they viewed it as superior – as if the Inquisition never happened; and that all things pagan are in fact Christian prior to the mid-twentieth century, even though they demonstrate little or no connection to the Christian New Testament. Likewise, Pagan Heart challenges narrow conceptions of ’the West’.

Applying Indigenous and decolonial theories, together with Michel Foucault’s conception of subjugated knowledges, Pagan Heart suggests that instead, paganism should be explored as an ancient and indigenous set of common beliefs and practices, at once ubiquitous and local, that includes the reverence of deities; the veneration of nature; rites celebrating the seasons and the life cycle; practices of healing, divination, and magic, often guided by ritual specialists; and arts and philosophies giving expression to pagan figures, concepts, and narratives.

In these first of five volumes, Pagan Heart focuses on the utilization of theories that contest absolutist language supporting the so-called death of paganism; and on the worship and veneration of ancient deities and kindred beings. Like the other volumes, this volume demonstrates that paganism has not only persisted over the course of millennia, but that it has also undergone metamorphosis and innovation.

Most importantly, Pagan Heart emphasizes that the ancient gods did not die when Christian authorities forbade their worship and sought, in N. Scott Momaday’s terms, to commit deicide, but instead that they continue to exist and thrive.”

I was curious to read Conner’s appraisal of the current academic viewpoint on (neo) paganism having followed the recent slight on Pagan Studies which started with “What is wrong with Pagan Studies – Markus Davidsen/ 2012”. As a practitioner I have also given papers on subjects such as Wicca at various conferences. I have seen the difficulties facing scholars who are also informants but also the changes within academia. And there have definitely been changes.

I found the Introduction: Starting out on the path perhaps the most interesting chapter in the first volume. As Conner points out Pagan Studies is a new, emerging, discipline. He notes that the field of Pagan Studies ‘has two primary foci: pagan sacred tradition of the past; and Modern Paganism, or Neo-paganism’. He adds that there is often an overlap with studies in Women’s Spirituality, NRM’S/ New Religious Movements and Indigenous Spiritual Traditions.

This is perhaps when it gets very confusing. I might, for example, compare my guided meditations and ‘inner journeys’ with techniques of shape-shifting and so on, to shamanic practice. As a witch I might not call myself  a shaman… but someone else might.

I also remember at Academic conferences held by AAR/ American Academy of Religion and the European Association for the Study of Religions/ EASR including Wicca in the New Religious Movement and wondering whether that was because we were seen as ‘a cult’. Although I would never claim that Wicca is Indigenous, I do think our roots are in the past.

Conner has a serious criticism of ‘absolutist Language and Mentalities’. He cites Ronald Hutton as perhaps the ‘biggest offender’. He takes Hutton to task, for example on the subject of Hallowe’en and the notion that it is the Witches New Year. Hutton in the Stations of the Sun – a history of the Ritual Year in Britain writes, Conner quotes (italics are his): “There is absolutely no firm evidence in the written record that the year opened on 1 November”.

Interestingly enough Conner was at the same conference as Hutton – at Harvard in 2007. From the Harvard Gazette[1];

“Ronald Hutton of Bristol University in the United Kingdom delivered the keynote address, ‘Modern Pagan Festivals’, in which he traced the origins of the eight festivals that comprise the wheel of the modern pagan year. Hutton, who has written books on 16th and 17th century British history as well as on witchcraft, magic, and shamanism, argued that these festivals are not of ancient origin, as many of their celebrants claim, but can be traced back to relatively recent sources.

Interest in the pre-Christian religions of the British Isles began, Hutton said, in the mid-18th century when scholars began to study and to speculate about the ancient druids, then mistakenly believed to be the builders of Stonehenge and other megalithic monuments.”

When Hutton wrote The Stations of the Sun in 1996 there were many misconceptions about Pagan/ Witchcraft history including such claims as 9 million women dying during the Burning Times. Perhaps Hutton can be accused of ‘absolutist language’ . He did none the less encourage us all to go and look at pre-Christian history in respect of pagan practice and become more discerning.

Conner’s view on the ‘Western Worldview’ is interesting. He writes: “For years, I struggled with the notion of The West and with its meaning in relation to white supremacy and other matters”. Preferring to use the term pre-Christianization  he notes the works of “‘the early pioneers of comparativism in studies of the sacred’ such as James Frazer, Mircea Eliade, Max Mueller, ‘were frequently tainted by social Darwinism, Christo-centrism, Anglo-centrism, racism, and other biases, as well as a search for ‘universal’ and/or a ‘perennial philosophy’”.

There is also an interesting discussion about the terms Indigenous vs Ethnic, which has become important, also in the interfaith, interreligious dialogue.

So much for the extensive introduction. Conner starts his journey examining in ‘Deities and Kindred Beings’ with Chapter 1: Many are the Ancient Ones; the ‘Obstinate Persistence’ of Polytheism. In the ensuing chapters he continues with  journey basically through Europe – discussing the Mediterranean divinities – to Celtic & Germanic, Slavic & Baltic… rounding off this first volume with a chapter devoted to devil worship.

I should note that Conner has a bias towards Lithuanian culture, but this is because of his own family ties. His ‘maternal great-grandfather’s ancestral home, (was) at Heligenbeil – present day Mamonovo in the Kalingskaya Oblast 😊

(Vol II – Nature and Rites)

In the second volume, Nature and Rites, Conner “focuses on the veneration of nature — flora, fauna, elements, celestial bodies and on rituals of the seasons, life cycle, healing, divination, and magic. Like the other volumes, this volume demonstrates that paganism has not only persisted over the course of millennia, but that it has also undergone metamorphosis and innovation.”

He refers to ‘the renovation of Animism’ and notes the work of Graham Harvey in his book Animism: respecting the Living World/ 2006. This was an important milestone because Harvey defines animists as ‘people who recognise that the world is full of persons, only some of whom are human’ and rejects the idea that it was the domain of primitive or childlike cultures, often subjected in the past to Christian Missionaries.

In Chapter 6 – he discusses ‘The Wheel of the Year’ and how seasonal festivals and celebrations continued even during Christian times in Europe. Many ‘pagan practices’ were of course Christianised, albeit carnivalized as Conner notes.

In the chapter on Healing, Divination, and Magic Conner describes how traditional healers were seen as ‘extremely controversial’ – providing services which were frowned upon by the Church. Often called Wise Women or Cunning Folk – men and women – were nominally Christian to escape the watchful eye of the Inquisition. As Conner points out the ‘dramatic rise of  ceremonial magic’ in the Middle Ages and the practitioners were ‘a generally elite, male system of magic heavily influenced by Abrahamic religions’.

For anyone interested in (neo) Paganism and the history of paganism and the influence of a pagan worldview in Europe and beyond, this series is a must. It is also an important contribution for anyone interested in Pagan Studies.

About… Randy P. Conner

Randy P. Conner, Ph.D., is the author of several works on the intersection of gender, sexuality, mythology, and the sacred. He teaches Humanities, including World Mythology, in the Chicago area.

References/ footnotes

[1] https://news.harvard.edu/gazette/story/2007/05/colloquium-attracts-scholars-witches/

Geplaatst in Boeken, English articles, Recensies | Getagged , , , | Reacties uitgeschakeld voor Review: The Pagan Heart of the West

Review: New Wings for Daedalus

New Wings for Daedalus – Wilhelm Reich, His Theory and Techniques
Israel Regardie
Paperback, 312 pages. ISBN 978-1-935150-70-1,
Order via: http://www.originalfalcon.com/new-wings-for-daedalus.php

(Book cover- artwork by Krys Koseda)

On the back cover of this book we read:

“Though Francis Israel Regardie (1907–1985) is best known for his writings on the Western magical/mystical system known as the Golden Dawn, that is not how he made his living. He was a Doctor of Chiropractic under which license he practised the psychotherapeutic methods of Wilhelm Reich, M.D. (1897–1957).

Reichian Therapy was a revolutionary approach to dealing with psychological issues. Reich, who had once been an associate of Sigmund Freud, had developed important extensions to psychological theory and the therapy methods of the day. But in a clinical setting he and others were continually faced with the intractability of many patients against the therapeutic methods then in use. He came to believe that this ‘armoring’ was not simply a ‘head issue’, but was elaborated in actual physical armoring of the musculature. In time he developed a novel, and highly successful, approach to psychotherapy: rather than just talk with his patients, he manipulated and attacked the muscular armor directly. But today we see almost nothing of his methods except in Christopher Hyatt’s Radical Undoing and Alexander Lowen’s Bioenergetics.

First written in the 1950’s and updated through the 1970’s, this never-before-published tour de force provides a masterful description of both Reich’s theory and clinical practice. It is an indispensable tool for anyone interested in one of the most effective psychotherapeutic methods ever devised”.

Nicholas Tharcher, one of the co-founders of The Original Falcon Press, formerly New Falcon Press, writes in the foreword how this book came to be. Not without controversy Israel Regardie explains why he wrote the book “In this thesis, I propose to give a brief history of Reich in order to place his work in the proper perspective of psychiatric endeavour and to indicate the possible motives for his ostracism and repudiation by modern psychoanalysts”

It is fascinating to read some of the case histories and how Regardie interprets Reichian method. I was reminded of how important the concept of ‘muscle memory’ is to ritual work. Regardie, “It was Reich who developed the thesis that is the mainstay of this book: that muscular tensions are requisite to emotional inhibition, that the muscular armor is essentially identical with the character armor”.

It has also inspired me to look at Contemporary Reichian Therapy . A captivating book even if you are not involved professionally in (psycho)psychiatry.

NB I loved the book cover artwork by Krys Koseda.

About Israel Regardie

Israel Regardie (1907-1985) was considered by many to be the last living Adept of the Hermetic Order of the Golden Dawn. At an early age, Regardie worked as Aleister Crowley’s personal secretary. In addition to his extensive writings, Regardie practiced as a chiropractor and as a neo-Reichian therapist. He taught psychiatry at the Los Angeles College of Chiropractic and contributed articles to many psychology magazines.

 

Geplaatst in Boeken, English articles, Recensies | Getagged , , | Reacties uitgeschakeld voor Review: New Wings for Daedalus

CD Review: White Swan Dreaming

CD: White Swan Dreaming
By Alanna Moore & friends
AUD 30.00/ EUR 20
Order here: https://www.geomantica.com/product/white-swan-dreaming-cd/

I first met Alanna when she came to the Netherlands and gave a workshop about Dowsing in 2003. (Yes, 2003!) At that time she was living in Australia. Later she moved to Ireland but her connection with Australia is still very evident.

From her website ‘GEOMANTIC’ – we can read more about her background

(This photo shows Alanna launching the album in Leitrim, Ireland on June 23, 2019. Alanna dedicated the song ‘Endless Green’ to the anti-5G movement and gave out leaflets about this hazard after her – rare! – performance.)

“Alanna Moore was a musical child, studying music theory and piano, and playing at eisteddfods in Sydney (Australia), her hometown. She also loved to follow her father around and join in as he sang old Australian folk songs, that had been collected by his friend John Meredith, a pioneer in the folk music field. These were mostly derivative from traditional Irish, English and Scottish tunes. She also wrote little books and poetry from an early age.
After a lifetime career of dowsing, geomancy, teaching and writing, and having moved to live in Ireland, Alanna has collected together the songs she has written about Ireland over the last decade, commissioned local musicians to create musical accompaniments and has sung and recorded them onto CD. This album, her second, was in the pipeline for 18 months and has the theme of homecoming, discovering Irish ‘Dreamtime’ and geo-mythos. It’s unique themes of the pagan past derive from Ireland’s traditional folk music heritage, but these modern folk songs also have occasional jazz and country rhythms in there as well.
Being electro-sensitive, Alanna cannot be a regular performer. The only place you can hear them currently is by buying a CD either from this website or at Alanna’s workshops.”

When she asked if I would like to hear her new CD of course I said ‘yes’.

The Album

“Alanna’s songs pay homage to Irish myths and paradigms that held sway long before the current era. For this Australian songwriter of Irish descent, also a professional geomancer, the parallel indigenous perspectives of both sides of the world still hold currency today. 

Like a migrating swan returning home, she traverses geo-mythic landscapes and dives deep into the Irish Dreamtime, soul-full realm of the Other. Bypassing the spin on St Patrick, she pays homage to the energies and spirits of place. Seeking the serpents of Earth wisdom, their forces still pulsing under the surface, she celebrates the joyful pagan heart of Irish society. Embracing Ireland’s gods and goddesses, she connects into their life-promoting powers, through dream images and inspiration from actual encounters. The result is a feast of diverse dishes that explores Ireland’s indigenous cultural wealth and the beauty, heritage and sanctity of its fertile landscapes. 

From the Iron Age to the Celtic Tiger boomtime, Alanna’s songs reflect the changing ethos of modern times also. New myths arise as the Irish countryside is plastered with bland monuments-to-greed  – empty ‘ghost estates’ that are a “concrete hell, stained red with fungus”. But the album is predominantly joyful. And in visions seeped in hope, Alanna’s songs gently point us towards a more sensitive and positive world.”

Reflecting on her journey as ‘a child of the diaspora’, White Swan Dreaming – the title track – is a haunting song of returning to homeland that brings her a deep sense of belonging. When she sings of the Endless Green, we are reminded of the Emerald Isle and the abundance of rain.     

Other tracks are about Alanna’s connection with the Celtic Gods – in particular Brigit and the seasonal festivals such as Lammas Fair. “Lammas is the beginning of harvest festival also known as Lughnasa, but originally the day of Crom Dubh and Aine, chief deities of the harvest. Once the most popular festival on the Irish calendar, but sadly now – virtually forgotten!” (From Alanna Moore’s 2011 musical ‘Lammas Fair’, performed at the Castlemaine Fringe Festival in Australia.)

Other songs describe her link with Sacred Trees, the Land and her commitment to farming and gardening (permaculture) Her style of music is a mix of pagan folk and jazzy acoustic and a welcome alternative to the electronic hip hop we often hear at festivals now; although the guitar work on track 5, Lord and Lady of the Corn is pretty neat. 😊

By buying this album you will be contributing to her work. Check out the website for newsletter and events: https://www.geomantica.com

https://www.geomantica.com/product/white-swan-dreaming-cd/

 

Geplaatst in English articles, Muziek, Recensies | Getagged , , , | Reacties uitgeschakeld voor CD Review: White Swan Dreaming

Leuke locaties voor in de zomer (en daarna)

Waarom zou je naar het buitenland gaan op vakantie? Er is genoeg te beleven in eigen land! Een paar eigen tips aangevuld met een hele reeks suggesties van Facebookconnecties. Een paar locaties werden door meer mensen genoemd. De evenementen met een datum staan op volgorde van sluitingsdatum.

Tentoonstellingen

Kabbala – de kunst van de Joodse mystiek
tentoonstelling met evenementenprogramma, t/m 25 augustus 2019
Joods Historisch Museum, Amsterdam

(Kabbala – De kunst van de joodse mystiek – ook Madonna en David Bowie werden geïnspireerd)

( Amuletten – ook te zien bij de tentoonstelling)

“Kabbala is sinds de middeleeuwen de benaming van duizenden jaren oude kennistradities waarmee joodse mystici het bestaan proberen te doorgronden. Kabbala betekent letterlijk ‘ontvangst’ en gaat ervan uit dat er ‘oerkennis’ bestaat over God, de schepping en over het functioneren van mensen. Vanaf de 20e eeuw bereikte kabbala een steeds breder publiek en werd ook een bron van inspiratie voor kunstenaars, schrijvers, filmmakers en hedendaagse pop-iconen, joods en niet-joods.

De hoofdtentoonstelling in het Joods Historisch Museum biedt een eerste kennismaking met kabbala in een presentatie van eeuwenoude teksten in relatie tot werk van moderne en hedendaagse kunstenaars. In een ander deel van het museum worden de geheimen van de traditioneel-joodse kabbala onthuld met oude handschriften, amuletten, kabbalistische boekrollen en meditatieplakkaten afkomstig uit particuliere collecties, internationale musea en het Vaticaan.”
https://jck.nl/nl/tentoonstelling/kabbala-de-kunst-van-de-joodse-mystiek

Aardse paradijzen in oost en west
Grote tentoonstelling met ruim 200 objecten, te zien t/m 1 september 2019
Rijksmuseum voor Oudheden, Leiden
“Dit voorjaar en zomer staan middeleeuwse tuinen centraal in het Rijksmuseum van Oudheden, met verhalen over planten, kruiden en bloemenpracht in de middeleeuwen, van Europa tot in het Midden-Oosten. De tentoonstelling gaat over moes- en siertuinen, tuinieren in de middeleeuwen, lusthoven en de tuin als ‘paradijs’. U ziet geïllustreerde middeleeuwse manuscripten, herbaria, bloementapijten, schilderijen, prenten, opgegraven tuingereedschap, tegeltableaus en servies met bloemmotieven.”
https://www.rmo.nl/tentoonstellingen/tijdelijke-tentoonstellingen/middeleeuwse-tuinen/

Winti, sjamanisme en meer
Te zien tot en met 5 januari 2020
Museum Volkenkunde, Leiden

(Helende Kracht – Leiden)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

(Helende Kracht – Spirit dancer, Inuit – Canada)

“Ieder mens streeft naar geluk en gezondheid. De manier waarop we dat bereiken, verschilt. In de grote tentoonstelling HELENDE KRACHT gaat het over genezingstradities wereldwijd.”
https://www.volkenkunde.nl/nl/helendekracht

Heksenjacht in Peelland
Kasteel Helmond, t/m 3 november 2019
De tentoonstelling is gebaseerd op het boek Duivelskwartier (uit 2015). Hierin vertelt oud journalist Johan Otten over een tot dan toe onderbelicht gebleven verhaal.
Voor het eerst in de geschiedenis wordt nu ook een tentoonstelling gewijd aan het tragische lot dat tientallen vrouwen uit Zuidoost-Brabant ruim 400 jaar geleden ondergingen. Hun processen worden belicht, met speciale aandacht voor aspecten als marteling en de waterproef. Ook het toen algemene geloof in magie komt aan bod. Het rijksarchief in Brussel leent voor deze gelegenheid authentieke documenten uit.
https://www.museumhelmond.nl/tentoonstelling/heksenjacht-in-peelland/

Beet! Vissen naar verborgen betekenissen
Dordrechts Museum – t/m 10 november 2019
“Apuleius werd ervan verdacht, een vrouw op magische wijze het hoofd op hol te hebben gebracht, en om dit aannemelijk te maken werd erop gewezen dat iemand hem een paar vissen had zien kopen. Dit schrijft hij althans in zijn Apologie (in het Nederlands vertaald als ‘Toverkunsten’).”
Apuleius, ‘Toverkunsten’. Vermakelijke kloppartij door vrome mysticus en schalkse libertijn (recensie in Trouw)
https://www.dordrechtsmuseum.nl/tentoonstellingen/beet/

Huis van Hilde, Tentoonstelling met unieke reconstructies
Castricum (vlakbij het treinstation)
Kom naar museum Huis van Hilde voor een spannende ontdekkingstocht door de archeologie van Noord-Holland.
“In het hart van Huis van Hilde is een indrukwekkende tentoonstelling te zien over de archeologie en de bewoningsgeschiedenis van Noord-Holland. Je kunt er ontdekken hoe mensen vroeger leefden en hoe een archeoloog een heel mensenleven kan reconstrueren met wat er uit de grond komt.
Omdat de archeologische collectie van de provincie nooit eerder tentoongesteld is, vertellen de vondsten een volstrekt nieuw en bijna onbekend verhaal over het ontstaan van het delta- en kustlandschap van wat nu de noordelijke Randstad is en de deltametropool van Amsterdam. Zo ontstaat een nieuw beeld van de identiteit van dit deel van ons land.”
https://huisvanhilde.nl/

Theater, festivals

Castlefest
Kasteel Keukenhof, Lisse, 1 t/m 4 augustus 2019
“Waan je in een compleet andere wereld op Castlefest, het Fantasy festival van Nederland. Een feest voor jong en oud, waarbij je, zodra je de poorten doorgaat, een andere wereld instapt. Castlefest is een totaalbeleving met veel muziek, fantasy schrijvers, catering in stijl, middeleeuwse ambachten en een grote markt met alles waar de Fantasy-liefhebber naar op zoek is.Op de de verschillende festivalpodia treden een groot aantal bands op, van Pagan Folk tot Wereld muziek, van Middeleeuwse Rock tot Indie. Kortom, voor elke muziekliefhebber wat wils!”…
Jaarlijks hoogtepunt van het festival is de Wickerman-verbranding. Met bezoekers, standhouders, cateraars en organisatie leef je toe naar het moment dat de Wickerman wordt aangestoken. De energie die op dat moment vrijkomt is een bijzondere ervaring die je niet mag missen.
https://www.castlefest.nl/

Castlefest: Heidense Bende
“Dit jaar staat ‘Verbinding’ centraal bij de Heidense Bende. Verbinding in de Elementen, de Zon verbonden met de Maan, het grote mysterie en de mens als een klein deel van het grote geheel.
Hieronder staat weer een prachtig programma klaar voor dit jaar met bijzondere workshops, samenzang, drumcirkels en nog veel meer. Graag ontmoeten we elkaar in een van deze workshops en vieren we het leven.”
https://www.castlefest.nl/activiteiten/heidense-bende/

Mechteld ten Ham Weekend, ‘s-Heerenberg,
31 augustus en 1 september 2019
“Het prachtige ‘s-Heerenberg waar ooit Machteld then Ham gewoond heeft, een van de laatst verbrande heksen …
Eind augustus is er een festival ter ere van haar en er is zo ook nog veel over haar te vinden in het dorp.”
VVV Montferland
Mechteld ten Ham weekend

Driemaal genoemd!
MAMMOET. Theaterspektakel over de oertijd anno nu
t/m 10 september 2019, Buinen

“Uit Het Parool (hier is maker Tom de Ket aan het woord): “In mijn vertelling laat ik een stamhoofd een heilig hert doden. Dat mag natuurlijk helemaal niet, Je moet die beesten bijvoederen. (…)
[de personages spreken] ‘Geen Algemeen Beschaafd Nederlands natuurlijk. Dus heb ik een combinatie gemaakt van oud Drents en moderne straattaal. ‘Onderbuiks’ heet het. Je begrijpt het niet helemaal, maar voelt wat er wordt bedoeld.’”

“Voor mensen die liever een theaterspektakel in de openlucht bezoeken is er de voorstelling Mammoet, die speelt in de Drentse prehistorie, maar met verwijzingen naar het heden”.

“De voorstelling “Mammoet” in Drenthe. Over paganisme in de 21e eeuw, gebaseerd op het boek ‘Sapiens’. Combineer dit met een bezoek aan magisch Drenthe!”
https://www.mammoetindrenthe.nl/

Locaties

Noord-Holland

Putje in Heiloo! Mooi kerkje, waarbij de kerk als baarmoeder nog duidelijk zichtbaar is. Mooie omgeving, helend ijzerrijk water uit de put, en ook nog uit een natuurlijke bron, alsof het water opwelt uit een rots.”
https://historiek.net/runxputte-bedevaartsoord-heiloo/70792/

“Het klooster van de Onze Lieve Vrouwe ter Nood in Heiloo. En daar in die regio zijn nog meer plekken op de geestgronden die iets speciaals hebben.”

Adelbertusakker bij Egmond. De put daar is ouder dan de Runxputte bij OLV ter Nood in Heiloo. Hij staat ook in het boekje Heilige Bronnen in de Lage Landen. Daar staat overigens ook het Vrouweputje bij Goes in, dat afgelopen week in het nieuws was. Bij Heiloo is ook het Heilooer Bos, dat ook een bijzondere energie heeft.”
https://www.adelbertusakker.nl/

Klim naar het licht – Koepel Kathedraal Haarlem
“St. Bavo kathedraal in Haarlem, die heeft nu ook de ‘Klim naar het Licht’, wat inhoudt dat je tussen de twee torens via een brug kan lopen. Prachtige ronde trappenhuizen omhoog.”
https://www.koepelkathedraalhaarlem.nl/klimnaarhetlicht/

Drenthe

Het hunebedcentrum in Borger, met het grootste hunebed van Nederland in de voortuin, die gratis te bezoeken is.
https://www.hunebedcentrum.eu/

Overijssel

De irmunsule in De Lutte

De Saksische Irminsûl (Twente), Hanhofweg 10, 7587 LL De Lutte (bij https://www.campingsproakstee.nl/)
de Tankenberg, Bad Bentheim (naar ‘Herrgott von Bentheim’ –> Tyr)
Je vindt daar ‘stiepeltekens’ en bovenop geveltekens.

De Tankenberg, een hoge heuvel tussen Oldenzaal en De Lutte waar de godin Tanfana haar heiligdom zou hebben gehad (Er is daar nu een theehuisje) Vroeger was daar ook een heilige steen waar offers voor Tanfana werden gebracht maar die steen ligt nu pontificaal op de markt in het centrum van Oldenzaal.
https://www.pansophia.nl/academie_pansophia/2017/05/14/de-tankenberg/

Utrecht

De grafheuvelgroepen op de Utrechtse Heuvelrug-Zuid. Zie:
https://www.pansophia.nl/, Krachtplaatsen: Hoogstraat grafheuvelgroep
https://www.facebook.com/profile.php?id=100001325415615

Brabant

Lechner Grafheuvels in Veldhoven

De boom bij het altaar in de kerk van Veldhoven

Lierop – Zonnetempel
Lux et Terra | Lucien van der Eerden
www.lux-et-terra.nl

Regte heide (gemeente Goirle. Het ligt ten zuiden van Tilburg in de provincie Noord-Brabant )

In January 2015 PFI Netherlands organised a day out and visited Regte Heide. Jurre Yntema was our guide and he told us some fascinating things about the area. In fact he gave  a full talk about the Regte Heide and “The Celts, Romans and Templars in the Brabant landscape” This is also the sub-title of the book he wrote “Brabant – Heaven on Earth” (ISBN 978-90-77-153-468). It is full of mounds / grafheuvels and is an ideal area for a hike .. and a picnic.

Limburg

St. Servaasbasiliek, Maastricht
Een haast vergeten gem in nederland – Sint Servaasbasiliek in Maastricht, met een bijzonder labyrint … en Mozes met horens…
Zie de fotogalerij op een aparte pagina.

Zeeland

De tempel van Nehalennia in Zeeland.
http://www.nehalenniatempel.nl/
Nehalenniatempel – Romeins verleden herleeft in Zeeland.
En dan is er nog het boek met heilige bronnen in de lage landen.
A3-boeken

Buitenland

Wil je wel graag naar het buitenland, dan zijn dit interessante opties:

Orkney Islands.
Vele malen magischer dan de eilanden zelf beseffen.

Externsteine in Duitsland.

De Himmelswege – Hemelweg in Bondsland Saksen-Anhalt, Duitsland. In routevolgorde:
– Het kringheiligdom van Pömmelte bij Zackmünde nabij Schönebeck, afbouw en gebruik ± 2.135-2.050 voor onze jaartelling (v.o.j.) (gereconstrueerd).
– Huisreconstructie uit de Late Bronstijd in Rottelsdorf.

Halle aan de Saale:
– Landesmuseum für Vorgeschichte, alwaar onder meer:
– Gestileerde vrouwenbeeldjes ± 13.000 v.o.j., gevonden in het Unstruttal bij Nebra.
– De sjamane van Bad Dürrenberg ± 7.000-6.000 v.o.j.
– De Dolmengodin menhir van Langeneichstätt (het origineel).
– De Hemelschijf van Nebra ± 1.600 v.o.j., gevonden op de Mittelberg bij Wangen.
Naast het museum ligt een kopie van het Steigra-labyrint.
In of bij Halle aan de Saale:
– De menhir “De stenen maagd van Dölau”.
– De steenkistgraven op de Dölause heide ± 2.800-1.600 v.o.j.

Verder:
– De Dolmengodin menhir (replica) en het Steenkamergraf van Langeneichstätt ± 3.000 v.o.j.
– Het graslabyrint (trojaburg = draaiburcht), een grafheuvel en de gerechtslinde Scha(r)flinde van Steigra.
– De vindplaats van de Hemelschijf van Nebra.
Op de top van de Mittelberg bij Wangen nabij Nebra (bolronde afdekplaat, informatiebord en uitzichttoren). Te voet 3 km vanaf de Arche Nebra.
Beneden aan de berg bij Wangen staat het bezoekerscentrum Arche Nebra t.b.v. de hemelschijf.
– Het zonneobservatorium van Goseck ± 4.800 v.o.j. (gereconstrueerd).
– De vindplaats van de sjamane van Bad Dürrenberg in het Kurpark aldaar. Maar er is zelfs geen informatiebord te vinden.
– In de bibliotheek van het Domkapittel van Merseburg bevinden zich de Twee Merseburgse Toverspreuken uit de 9de/10de eeuw. Een kopie daarvan bevindt zich in de voorhal van de Merseburgse Dom.
https://www.himmelswege.de/index.php?id=6

Heel dichtbij

Maar de allermooiste tips is misschien wel deze:

“Je achtertuin, plaatselijk park, plaatselijke vijver of sloot. Je eigen omgeving is rijk aan natuurkrachten, ook middenin de stad.”

Iedereen dank voor de tips en foto’s!

Geplaatst in Artikelen | Getagged , , , | Reacties uitgeschakeld voor Leuke locaties voor in de zomer (en daarna)

Zomer in Nederland – St. Servaasbasiliek, Maastricht

Een haast vergeten gem in nederland – Sint Servaasbasiliek in Maastricht, met een bijzonder labyrint… en Mozes met horens…

Een fotogalerij:

De weg naar Jerusalem

Mozes met horens

For more information about the Basilica of Saint Servatius:
https://en.wikipedia.org/wiki/Basilica_of_Saint_Servatius

And about ‘Moses with horns’
https://en.wikipedia.org/wiki/Moses_(Michelangelo)

 

Geplaatst in Artikelen | Getagged , , , | Reacties uitgeschakeld voor Zomer in Nederland – St. Servaasbasiliek, Maastricht