Recensie: Van wie is die sok?

Joukje Akveld & Charlotte Dematons
Van wie is die sok?
Gottmer, Haarlem 2018
ISBN 9789025761264 32 pag. € 8,99

In dit prachtig geïllustreerde prentenboekje voor peuters wordt acht keer de vraag gesteld: van wie is…? Telkens wordt een kledingstuk genoemd, dat er ook bij staat getekend. Op de bladzijde ernaast staan vier sprookjesfiguren, van wie er één dat kledingstuk mist. Als het antwoord niet meteen duidelijk is, kan dat op de twee bladzijden daarna worden gevonden in een grote tekening, waarop nog meer te ontdekken valt dan alleen het antwoord op de vraag.

Bij een kleine onderbroek wordt bijvoorbeeld gevraagd of die van een blote dwerg, een wolf met een rode sjaal, een prins met blote benen, of een reus met een blote voet is (de reus is zo groot dat zijn hoofd niet meer op de pagina past). Op de tekening die volgt, is te zien hoe zeven dwergen bezig zijn zich aan te kleden, terwijl Sneeuwwitje vrolijk vanuit een ander vertrek naar binnen kijkt. Aan de muur van het dwergenhuis hangen tekeningen en een wandplaat met verwijzingen maar andere sprookjes.

In een tekening verderop zit de boze wolf Roodkapje achterna, maar in een hoekje van de tekening komt Klein Duimpje haar al te hulp gesneld in de zevenmijlslaarzen van de reus, en aan het eind van het boekje, wanneer Roodkapje Assepoester helpt met het ophangen van de was, zit de wolf met de rode sjaal om zijn bek vastgebonden aan de lijnpaal.

De enige tekst in het boek bestaat uit de vragen. Wie het boekje ‘voorleest’, kan zo zelf bepalen of een sprookje uit de tekeningen geschikt is voor het voorgelezen kind, en hoe zo’n sprookje het best verteld kan worden.

En van wie is de sok uit de titel? Van de heks natuurlijk! Achterop het boek staat zij in de deuropening van haar snoephuisje met twee sokken in haar handen. De ene is vuil en veel langer dan de andere. De vraag hoe dat in hemelsnaam heeft kunnen gebeuren, lijkt haar zozeer in beslag te nemen, dat ze geen belangstelling meer heeft voor de twee kinderen die stiekem een grote koek van het dak lostrekken…

About Medeia

Een belangrijke, niet-christelijke basis van onze zgn. westerse beschaving is het oude, deels imaginaire, Griekenland. Medeia is een naam uit de Griekse mythen, waar zij echter werd beschreven als een sinistere snuiter uit het barbaarse Oosten. De spanning die voortkomt uit een denken in tegenstellingen, zoals erbij horen / een buitenstaander zijn, is in Medeia’s beleving een drijvende kracht in ‘de oude religie’. Uit de nalatenschap van de klassieke oudheid stamt ook het ideaal van de Kunst als toegang tot een andere dan de alledaagse werkelijkheid. Medeia schrijft sinds 2010 voor Wiccan Rede.
This entry was posted in Boeken and tagged , , . Bookmark the permalink.