Vandaag is het 31 maart, het is ruim 20 graden buiten! We beleven een paar prachtige voorjaarsdagen. Het is onrustig in mij… ik had zo graag, na het behalen van mijn diploma (Vitaal Leven Coach), direct doorgestoomd richting eigen praktijk. Maar zo werkt het niet voor mij. Mijn dagelijkse werk kan ik niet afbouwen omdat manlief afhankelijk is van het uitzendbureau waar hij voor werkt. Dan weer alle dagen werk, dan maar twee dagen per week…, en voor hoelang? Ik ben nog steeds kostwinner en afgelopen jaar hebben we onze ‘nieuwe keuken’ opgegeten, de spaarcenten zijn er zo goed als door.
En naast deze blokkade is er ook mijn wil om eerst duidelijk te krijgen wat er zoal aangeboden wordt in Zwolle en hoe ik mezelf op de markt wil brengen. Waarin ben ik uniek t.o.v. andere coaches in mijn omgeving?
Ik weet dat ik met de vier elementen wil gaan werken en met ‘duisternis’. Ik noem mezelf weleens een schaduwwerker 🙂 juist mijn donkere kant is interessant, wat ik eigenlijk niet van mezelf wil zien. Ik kan hier goed naar kijken en dat dan ook benoemen. En dat maakt het al stukken lichter, het wordt mijn schaduw… neen donker stukje dat helemaal bij me hoort. Het mooie van het benoemen van het ‘monster’ in je is dat het opeens in kracht afneemt, net als in sprookjes. De naam van ‘het monster’ of ‘de god’ (zaken die macht over je hebben) is vaak onbekend of ‘onnoembaar’. Op het moment dat de naam bekend wordt gemaakt en genoemd wordt, is de macht tanende. Zo is het ook met mijn eigen duistere kant, als ik kan kijken naar mijn ‘monsters’, als ik ze gewoon liefdevol kan bekijken en kan benoemen. Dan worden ze gewoon en minder krachtig. En dan hebben ze veel minder invloed op je… want wat er niet mag zijn, zal er juist zijn en het liefst op momenten dat het jou niet schikt!
En de elementen, ja daar kan ik wel mee werken 🙂 Lucht; het element dat staat voor gedachtegoed, spreken, ademen. Het mysterieuze van Lucht is dat het, net als Water, patronen heeft. De lucht beweegt zich in patronen, om de wereld heen, om objecten heen, jouw longen in. Maar je ziet het niet! Je weet alleen van de lucht door zijn werken! En zo is het ook met je gedachtegoed, vaak ben je je niet bewust van je gedachten en vooral je gedachtepatronen. Zit je vol belemmerende overtuigingen… patronen, die aan het licht komen door jouw werken, jouw handelen, jouw spreken. Het element Lucht is zo bepalend en sterk… juist omdat het onzichtbaar is! Het benoemen en waarnemen zijn helpend om deze patronen duidelijk te krijgen en jezelf keuzes voor te houden.
En zo staat Water voor emoties… Patronen in water zijn al stukken zichtbaarder dan in lucht. Blokkades in water zorgen voor kolkende waterlopen, onrust. En zo is het met blokkades in jouw Water: hoe meer je opruimt hoe rustiger je wordt. Hoe meer belemmerende overtuigingen / blokkades je in je Lucht en in je Water kan benoemen, hoe zichtbaarder ze worden. En als ze geaccepteerd worden als jouw blokkades kan je er ook voor kiezen ze te behouden of er afscheid van te nemen… alleen maar door ze voor waar aan te nemen.
Wat me brengt bij Aarde. Aarde staat voor waarnemen… voor waar aannemen! Waarnemen kan enkel in het NU. Waarnemen zonder Lucht (gedachte) en Water (emotie)… puur wat er is. De geluiden om je heen, de geuren, wat je ziet, en wat je voelt. Op het moment dat je dat kan, kan je Aarden. Mooi is ook om je te focussen op je ademhaling, zonder daar verandering in aan te brengen, zonder oordeel! Eigenlijk is mediteren… aarden, puur waarnemen wat er is en ‘het is wat het is’. En dan kom ik weer uit bij mijn jaarlijkse Vipassana-meditatieretraite die ik twee weken terug weer gevolgd heb. Mooi zoals de elementen daar voor mij weer terug te vinden zijn 🙂 En zo kom je als mensen, vanuit welke stroming dan ook, weer uit bij ‘het zelfde’, zelfliefde en daardoor liefde voor al wat leeft.
En dat brengt mij bij het laatste element: Vuur! Eigenlijk geen element zoals voorgaande drie. Maar het is meer een soort aanjager. Ik zie Vuur vooral als passie. Het is mooi als je je passie ontdekt en ermee leert spelen. Vuur kan je verwarmen maar Vuur kan je ook verbranden. Het is mooi als je leert met jouw eigen Vuur te spelen. Waar ligt jouw passie? Wat wil jij nalaten als mens? Waar wil jij je hard voor maken? En doe je dat door anderen en jezelf te verwarmen of heb je de neiging anderen en jezelf te verbranden? Hoe beter je de voorgaande elementen in de hand hebt, hoe beter je je Vuur in de hand hebt.
In omgeving Zwolle zie ik nog geen coaches werken met de elementen, en met duisternis al helemaal niet. Ik denk dat ik dit idee maar eens ga uitwerken; het past me wel.
Ik zal trouw zijn aan mezelf 🙂 en luisteren naar mijn eigen stem… hoe passend bij De Havik!
Volle maan van de havik
22 april 2016
Thema: Trouw zijn aan jezelf
Indiaans sjamanisme: De luisterende vrouw
Op 22 april ben ik niet thuis. Dan ben ik samen met manlief naar vrienden in Wapserveen… en dan ga ik niet wandelen 🙂
Dus op 21 april ga ik de paden op, de lanen in! Pas om 21.30 ga ik wandelen. Ik ben eerst met mijn wandelgroep gaan wandelen. Op deze donderdag heb ik de eerste keer Wandelen Plus. Een initiatief van mij om met mijn proefcliënten, waar ik niet direct een coachingsafspraak mee heb, toch iets te doen. Op mijn oproep afgelopen november om proefcliënten heb ik meer mensen gekregen dan dat ik plek heb en zo wil ik toch iets aanbieden aan hen. Tussen 19.30 en 21.00 zijn we aan de wandel geweest en hebben lekker nagebabbeld in het restaurant onder het genot van een kopje thee… we blijven wel verantwoord 😛
Om 21.15 ben ik thuis en pak direct mijn hazelaarstaf en verdwijn de duisternis in… weer naar Westerveld! Het is heerlijk weer, windstil en nog zwoel van de warme dag… voor de tijd van het jaar.
Van de week ben ik ook wezen wandelen, het zijn opeens prachtige dagen! Eerst ’s ochtends hardlopen op Westerveld en ’s avonds, tijdens de gouden uurtjes, een heerlijke wandeling! Toen ik even bij B8 aanging kreeg ik een tarotkaart van ‘m: ‘Hiërofant’… het is dat ik deze kreet al eerder gehoord heb, anders had ik het niet begrepen…, huis even de kaart erbij pakken. Thuis heet deze kaart ‘De Hogepriester’, doe maar duur 🙂
“Deze kaart, die ook wel Hogepriester wordt genoemd, staat voor een diep gevoel van geloof en vertrouwen en vertegenwoordigt samen met De Hogepriesteres en De Ster een van de drie beschermende kaarten van de Tarot die het verloop van een gebeurtenis gunstige vooruitzichten geeft.
Op het vlak van arbeid laat deze kaart ons zien dat we ons met fundamentele zaken bezighouden. De Hiërofant staat voor het zoeken naar diepere inhouden en een waarachtige roeping.
Op het vlak van ons bewustzijn houden we ons bezig met vragen over zin en waarden, en staan open voor religieuze ervaringen. In onze persoonlijke relaties wijst De Hiërofant erop dat we ons in een fase bevinden waarin het vertrouwen en de genegenheid voor elkaar groeiende is.
Op het niveau van gebeurtenissen symboliseert deze kaart onze wens om te trouwen of samen verder door het leven te gaan.”
Wat een gave kaart van B8 en daar hoef ik dus niet eens de kaarten voor te schudden. En wat klopt het verhaal met zaken waar ik nu mee bezig ben en beleef. Mijn opleiding tot Vitaal leven coach en mijn huwelijk… samen in een positieve flow! Mijn zorgen voor de financiën zijn als sneeuw voor de zon verdwenen. Het ging niet om geld maar om autonomie!! Liever met minder dan de bijstand!
Zoekende naar meer informatie laat ik mijn persoonskaart uitrekenen op CatharinaWeb en raar maar waar… de ‘Hiërofant’ is mijn persoonskaart 🙂
Omdat ik zo weer bij mijn geliefde B8 aanklop voor een boodschap, wilde ik eerst de vorige boodschap duiden. Ik loop nu voor de tweede keer vandaag naar mijn geliefde bos, alleen is het nu donker. De maan staat te stralen en blijft de hele wandeling aanwezig. Als ik de weg richting bos insla gaat mijn blik over de velden richting bos, misschien staan er reeën in de bosrand. En maar net op tijd zie ik aan de andere kant van de weg LUCA!! Hij loopt me gewoon voorbij, net als ik hem gewoon voorbij loop. Als ik zijn naam zeg, staat hij stil en kijkt om… en als ik tegen hem begin te praten komt hij naar me toe. We knuffelen wat, maar eigenlijk was hij heel duidelijk ergens naar onderweg… net als ik. Onze wegen scheiden zich dus verder… ik ben zó blij dat ik ‘m even gezien en geknuffeld heb 🙂 Na maanden van missen kreeg ik weer zo’n ongerust gevoel. Maar nu zijn de warmere dagen weer aangebroken en zal hij ook vaker op sjouw zijn.
Als ik bij B8 aanbeland ben vraag ik me af welke godin mij zou opwachten op de rand van de klif. De klif waar ik eind november vanaf ben gevlogen. De wind onder mijn vleugels en hop… de donkere tijd van het jaar in. Tijd voor innerlijke groei en reflectie (ik doe niet anders op school). Maar nu mag ik weer aan land komen en mezelf neer gaan zetten. En als het goed is, wacht er een godin op me… eigenlijk nog nooit een ontmoet tijdens mijn ’touch down’.
Ik zoek B8 op en maak contact, ik krijg gelijk “Jacht”… oké, ik ben flink gejaagd en had er de pas flink in. Maar wat moet ik daarmee… ik blijf nog een tijd contact houden, maar veel verandert er niet. Soms krijg ik nog een tweede woord of zin waardoor ik het gegeven woord beter kan duiden. Het blijft stil bij B8, oké ‘jacht’. Ik zal er eens op kauwen… er is wel een godin van de jacht, Diana 🙂 Zou B8 dat bedoelen… zal er dit jaar voor mij ook een godin klaar staan?
Thuis pak ik mijn ‘godinnenorakelkaarten’ erbij. Eerst even kijken welke kaart ik trek met de vraag welke godin er voor mij is… in plaats van één kaart pak ik er twee, ze plakten aan elkaar 🙂 Het zijn de kaarten die ik steeds trek, en ik heb echt goed geschud… Mary Magdalene (unconditional love) en Guinevere (true love)… echt hè, het lijkt wel of er geen andere kaarten dan deze in het deck zitten. Nog een kaart dan… Mother Mary (expect a miracle) en deze hoort er dan ook echt bij… deze drie kaarten zijn steeds de kaarten die ik trek. Laat ik nou maar gewoon Diana opzoeken, ik schijn haar niet te trekken. Diana (Focused Intension) “Keep your unwavering thoughts, feelings and actions focused on your target, and you will make your mark.” “This Roman moon goddess carries the silver sword given to her in childhood by her father, Jupiter.”
Er staat nog veel meer over groei en kracht als ik maar gefocust blijf op mijn doel. Als ik mijn lichaam, geest en planning goed in de hand weet te houden, ben ik niet te stuiten 🙂
Met als basis heel veel liefde en daarnaast een goede focus moet ik mijn opleiding tot een goed einde brengen en moet een eigen coachingspraktijk goed te doen zijn. Als het aan B8 ligt heb ik alle tools in handen… mooie boom en mooie duiding.
Het zilveren zwaard doet mij denken aan de ontmoeting afgelopen zondag (mijn ochtend-hardlooprondje Westerveld) bij een kolk van Het Zwarte Water, aan de rand van het Westerveldse bos. Een wat gezette man van middelbare leeftijd staat daar wat onwennig ‘Tai chi’ oefeningen te doen, met een zilveren zwaard!! Ik loop dwars door het bos naar hem toe en vraag of hij ‘Tai Chi’ beoefent. Dat klopt en hij heeft voor het eerst zijn zwaard meegenomen om te oefenen 🙂 Hij vertelt dat er in Zwolle iedere woensdagavond les wordt gegeven in de Oude Enkschool. En in het stadspark is er ook geregeld een oefensessie. Ik ben er van harte welkom 🙂 En dan komt dat zwaard weer terug bij Diana… weird! Wat is het toch mooi dat sommige zaken zo verbonden zijn.
Als ik verder loop, het bos in, hoop ik nachtegalen te horen. Vorige week hoorde ik de koekoek reeds roepen. Maar buiten de zeer aanwezige Canadese ganzen in de omgeving, is er verder niets te horen. De stilte in het bos heeft ook zo z’n charme. Het maanlicht verlicht mijn pad en op de reling van de ‘brug van de Klif’ zit ik een hele tijd in stilte. Steunend op mijn hazelaarstaf, met mijn ogen dicht, geniet ik van de overweldigende stilte. Geen voetgangers, geen fietsers… niemand te zien of te horen. Wel weet ik dat er aan de overkant in het bos twee tentjes staan… maar de bewoners heb ik nog niet ontmoet. Net zo min weet ik hun beweegredenen om te overnachten op Westerveld. Een van de tentjes staat er al een paar maanden… bbbrrr. En tot nu toe wordt het gedoogd.
Mijn terugweg gaat net zo rap als mijn heenweg… gejaagd 🙂 Na een drukke werkdag en een dubbele wandeling wil ik graag naar huis. Thuis gekomen is het alweer 23.00 geweest, even bankhangen en genieten van mijn lijf, dat weer aardig wat gedaan heeft vandaag 🙂
Trouw zijn aan mezelf en een luisterende vrouw zijn… daar begon dit schrijven mee. Ik denk dat dat wel twee hele mooie items zijn voor een goede coach 🙂 Ik ben heel benieuwd wat ik volgend jaar mag schrijven!
De naam voor mijn coachingspraktijk heb ik al een jaar in mijn hoofd, “Absolem” de rups uit het verhaal van Alice in Wonderland. De rups die vraagt “Who are you?” En dat is toch wel de vraag die centraal staat in ieders leven… en geef daar maar eens antwoord op 🙂
En Alan Rickman, die de stem van Absolem is, is dit jaar op mijn verjaardag overleden… 14 januari 2016. En zo komen zaken weer bij mijn persoontje uit.
Liefs, Loes
Gister gewandeld in het bos van de dansende bomen (Speulderbos bij Garderen), wat een prachtige plek! Samen met een van mijn medecursisten van de opleiding een lange wandeling gemaakt. En op de terugweg stonden bij een stoplicht de eigenaren/docenten van de opleiding achter ons 🙂 Doet mij weer denken dat synchroniciteit toch wel een heerlijke kracht is om mee te werken!
De kaart die ik gister mocht trekken bij die medecursist (ik had samen met iemand anders haar een orakelkaartendeck cadeau gegeven, “Boodschappers van Gaia”, en ik vraag een deck altijd wat het mij te vertellen heeft) was kaart 44, iets van laat je meedrijven op de flow, dwing niet af. Een lieveheersbeestje op een herfstblad, drijvend op het water.
Al zoekende naar die mooie kaart die me genoeg zei. Vooral in mijn manier van het opstarten van mijn eigen praktijk, ‘heb vertrouwen, vertrouw op je flow, dwing niet af!’ trof mij deze kaart vandaag, ‘De verborgen gave’ (uit de Gaia kaarten). Tijdens mijn driedaagse stilteretraite (Vipassanameditatie) werd ik tijdens het zingen van de mantra’s overvallen door een gevoel van gelukzaligheid en dankbaarheid, de tranen liepen me over de wangen. Het was een heel sterk gevoel dat opwelde, als een innerlijke bron. En tijdens de zitmeditatie erop volgend probeerde ik het gevoel te plaatsen, het overviel me zo na drie dagen innerlijke stilte. Ik kreeg een heel sterk beeld door wat me weer emotioneel maakte. Het beeld van wegfietsen bij mijn ouderlijk huis (ook nu wellen de tranen op!), mijn ouders die mij uitzwaaien. Ik onderweg naar mijn eigen huis, waar mijn lieve man mij opwacht. Maar vooral het diepe besef dat ‘alles voorbij gaat’, dat mijn ouderlijk huis over een tijdje niet meer mijn ouderlijk huis is. Dat mijn ouders daar niet meer voor het raam zullen staan om mij uit te zwaaien… wow, dat besef maakt mij heel bewust van mijn rijkdom, nu op dit moment! En daar hoort de kaart ‘Verborgen gave’ echt bij.
Al met al een woelige tijd voor mij, een tijd waarin ik me heel erg bewust ben van al het goede en liefdevolle om me heen. Ik mag van deze tijd genieten, want ik weet dat al wat nu is ook weer overgaat.
Doet mij denken aan het volgende verhaal wat verteld werd tijdens de retraite:
De ring met de magische kracht
Er is een verhaal over een koning die een ring wilde hebben met magische kracht, voor goede en voor slechte tijden. Zijn raadsheren wisten met dit verzoek niet goed raad. Gelukkig was er een oude trouwe bediende die ooit een wijze boodschap had gekregen van een mysticus. Hij fluisterde de raadsheren een paar woorden in, die werden gegraveerd in de ring. De koning mocht er pas naar kijken als dat écht nodig was.
Op een dag was de koning ten einde raad. Hij was op de vlucht voor de vijand die hem wilde ombrengen. Maar zijn pad liep dood op een steile rots bij een diepe afgrond. Terug kon hij niet en de ondergang leek onontkoombaar. Hij besloot dat dit een goed moment was om de ring te raadplegen. De inscriptie luidde: ‘Ook dit gaat voorbij.’ Deze boodschap bracht een diepe rust bij hem teweeg. De vijand vond hem niet, de koning overwon en vierde feest. Hij was bijzonder ingenomen met zichzelf.
Op dat moment kwam de wijze bediende naar hem toe en vroeg hem de tekst in de ring nogmaals te lezen.
“Hoezo,” zei de koning, “het gaat nu toch goed?” “Zeker”, antwoordde de dienaar, “maar de boodschap is ook bedoeld voor plezierige tijden.”
Opnieuw las de koning: ‘Ook dit gaat voorbij.’ En hij realiseerde zich dat ook fijne momenten niet eeuwig duren en dat juist de eindigheid van alles betekenis geeft aan het leven. Het gaf hem rust en hij besloot nu alleen nog te genieten van het moment.
En dan nu ‘oogjes dicht en snaveltjes toe’,
Liefs, Loes
