Recensie: Het heksenhotel

Anna van Praag : Het heksenhotel
Leopold, 2008, 150 p. Hardcover, ISBN 978-90-258-5166-8

http://www.annavanpraag.nl/?s=heksenhotel

Voorkant van het boek Het heksenhotel

Laura van twaalf komt met haar vader en zusje terecht in een hotel in Ierland, waar de gasten dansen bij volle maan en de seizoenen vieren. Het zijn heksen. De hotelhoudster is hogepriesteres en heeft boeken over wicca in de kast staan. Laura leert dat hekserij een geloof is, dat heksen geloven in de Maangodin. Maar daar ongeveer houdt de gelijkenis met wicca op. Zusje Elvie is te klein voor een inwijding, maar Laura blijkbaar niet, en heel veel keuze heeft ze er eigenlijk niet in. Ze krijgt ook te horen dat ze niet meer kan weggaan, want: eens een heks, altijd een heks. Dit boek gaat niet over wicca, ook al heet het hotel het ‘Coven Hotel’, maar over een sekte met een charismatische leidster. Voor iemand die niets met wicca heeft, is het waarschijnlijk gewoon een spannend jeugdboek. Maar waarom de schrijfster geboycot wordt door mensen die menen dat ze wicca promoot, snap ik niet. Als je denkt dat wicca in dit boek naar waarheid wordt beschreven, ren je snel weg als je ermee in aanraking komt!

Over Jana

Wicca is mijn religie, achteraf gezien is dat altijd al zo geweest. Ik heb het geluk gehad mensen te leren kennen waarmee het goed klikte. In 1984 hebben zij me ingewijd in een Gardnerian coven. Anders was ik alleen verder gegaan. Mijn ideeën over de rol van man en vrouw komen in wicca terug. Zo ook mijn ideeën over het belang van natuur en milieu: ik vier de jaarfeesten en eet de groenten van het seizoen. En de Wiccan Rede ('Doe wat je wilt, mits het niemand schaadt') was al mijn lijfspreuk voor ik wicca leerde kennen.
Dit bericht is geplaatst in Boeken met de tags . Bookmark de permalink.