Daar zit je dan als heks, in een lockdown, met een avondklok. Niet alleen covenbijeenkomsten zijn afgelast, maar je kunt niet eens even een nachtelijk ommetje maken op de bezem, zonder op de bon te worden geslingerd.
Misschien goed om ons te herinneren dat de heksen van vroeger niet daadwerkelijk op de bezem naar hun nachtelijke ontmoetingen reisden, maar onder invloed van heksenzalf dachten dat ze dat deden. En dat Opoe Wedersmeers lichaam thuis op bed verbleef, terwijl zijzelf een dier ‘leende’ om mee op stap te gaan. Met een briefje naast haar bed met de boodschap ‘ik bennie dood’, want zo’n levenloos lichaam leidt anders maar tot misverstanden.
Ik bedoel maar: een hedendaagse heks heeft ook genoeg alternatieven om coronaproof te reizen: ouderwetse methoden als dromen en astral projection, maar ook nieuwe, bijvoorbeeld met virtual reality. Een beetje heks past zich aan aan de omstandigheden. Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan.
In deze editie van Wiccan Rede Online weer twee artikelen die zonder Covid-19 niet tot stand waren gekomen: Yoeke’s column over de spirituele lessen die ze leerde, en Lothanna’s artikel over het vieren van de jaarfeesten in lockdown, met vooral aandacht voor Imbolc en de lente. Loes liep de vollemaanwandeling waarvan ze verslag doet vorig jaar al, en Medeia sprokkelde een special bij elkaar over bomen en hun ‘sociale netwerken’.
Verder in dit nummer aandacht voor een kalender van vele eeuwen terug (de Hemelschijf van Nebra), en een alfabet dat ook al een paar honderd jaar oud is (Ogham). In het Engels een artikel over de Bulgaarse voorjaarstradities met gedecoreerde en gekleurde eieren. En we hebben voor jullie weer een aantal besprekingen van boeken en muziek. Wiccan Rede biedt je Online genoeg informatie en vermaak tot je weer volop naar buiten kunt. Zie de inhoudsopgave voor alle artikelen.
Op de Hemelschijf werd ik geattendeerd door een toevallig contact met iemand uit Halle, waarna ik op zoek ging en het artikel van Nathalie Cue Gomez vond. Ik vind het fascinerend, en ben blij dat ze ons toestond om een vertaling te publiceren. Daarna wees Morgana me op een andere mogelijke kalender, de Berliner Goldhut of Gold Hat (gouden hoed), plus drie andere van die aard, uit de Bronstijd. Ook al zo bijzonder!
In de stadsparken staan de sneeuwklokjes en winteraconietjes volop te bloeien, en op beschutte plekken zelfs al vroeg fluitekruid. En waarschijnlijk zijn de eerste lammetjes al geboren, al zien we die niet nu de stadsboerderijen dicht zijn. Toch: dit zijn tekenen dat het weer beter zal gaan. Houd vol!
Happy Imbolc!
Jana.
