Schrijven voor de Wiccan Rede

“Dit boek heb ik gekocht voor je op de ondertitel,” zei Thijs. “Magic, sex and politics.” Het was Dreaming the dark, van Starhawk, een van de eerste tuinvrouwen van Reclaiming. Ik denk dat ik zestien was.
Thijs vermoedde dat dat boek me zou aanspreken omdat ik hem eens had proberen te vertellen waarom ik het artikel ‘Kitchen Magic’ of zoiets, zo leuk vond, al stond het dan in een of ander obscuur heksenblaadje met een Engelse naam waar verder nog nooit iemand van had gehoord. Het artikel kon ik niet meer terugvinden. Daarom probeerde ik uiteindelijk maar zelf te schrijven wat me aansprak aan het idee dat ook alledaagse handelingen magische werkvormen kunnen zijn, en zo ontstond mijn boek De Magie van het Huishouden.

Toen ik een paar jaar later hoofdredacteur was van een minstens zo obscuur blaadje als waar ik dat Kitchen Magic-verhaal in had gelezen, stelde ik voor om een special over hekserij te maken. De redactie was voor en ik pikte natuurlijk meteen de leukste klusjes van zo’n special in. Een interview met Dusty Miller 13th, waarbij ik me vergaapte aan de prachtige gereedschappen die hij allemaal maakte. En een interview met Merlin en Morgana. “Kitchen Magic? Oh ja, we hebben wel eens zo’n artikel gedaan”, zei Merlin. Het obscure blaadje was de Wiccan Rede en hij lachte zich rot dat ik dat verhaal zo serieus had genomen dat het me tot een boek had geïnspireerd. Dusty kende hij natuurlijk, en Starhawk ook, al had hij die nog nooit ontmoet omdat ze nog nooit in Nederland was geweest. Voor mij was de poort naar de levende vertegenwoordigers van de magische wereld opengezwaaid en ik was ademloos van al die kennis, mysterie en heerlijke botte grappen die zomaar voor het oprapen bleken te liggen.
“Merlin?” vroeg vervolgens Thijs. “Die ken ik wel. Heeft een schitterend astrologieprogramma geschreven, kijk maar!” Hij schoof een schijfje (gut, hoe heetten die dingen nog maar weer?) in z’n computer en we staarden naar de prachtige graphics waar Merlin beslist z’n tijd ver vooruit mee was. “Elke heks heeft wel een specialiteit”, had Merlin me tijdens het interview uitgelegd. “De ene weet veel van kruiden, de andere van Tarot, weer een ander van astrologie.” Over zijn eigen specialisatie zei hij niets, maar er sprak respect en waardering uit zijn opsomming. Een traditie waar verschillen worden gevierd, begreep ik eruit.
Niet veel later zaten Merlin en ik samen in het UMC aan het sterfbed van Thijs. We spraken zachtjes over hoe we de traditionele visie op het Zomerland liever niet wilden vergelijken met het Hiernamaals of er een concreet beeld aan wilden koppelen. En we zwegen lang en diep.

Kort na de uitvaart van Thijs werd ik gebeld door een uitgever die informeerde of ik dacht dat er wel belangstelling voor zou zijn als zij Twaalf Wilde Zwanen, een boek van Starhawk, in het Nederlands zouden uitgeven. Ik belde Merlin, die wel een paar mensen kende die het zelfs leuk zouden vinden als Starhawk naar Nederland zou komen, om haar boek te presenteren. Alles viel samen. Ik denk dat Thijs erachter zat.

Een paar maanden later stonden we op een mooie plek ergens buiten de stad in de cirkel, met Merlin, in gedachten Thijs, een groepje Nederlandse en Duitse heksen en Starhawk. Ze logeerde bij mij en in de auto biechtte ik haar op dat dat mijn eerste gezamenlijke ritueel was geweest. “You should have told me!” zei ze verwijtend. “Het is de traditie dat je dan geofferd wordt.” Ahhhh, een spirituele traditie waar gelachen wordt!
Korte tijd later – of eerder, daar wil ik vanaf zijn – belde Merlin. Of ik het leuk zou vinden om ook eens iets voor de Wiccan Rede te schrijven.

Onmiddellijk wist ik dat ik nu enorm door de mand zou vallen. “Maar ik weet niet veel hoor”, gaf ik beschaamd toe. Nou, dat was hem ook wel opgevallen, “maar de traditie is dat we dat voor elkaar een beetje stilhouden”, pepte hij me op.
En zo leerde ik stukje bij beetje de Traditie kennen en waarderen en bleef ook te pas en te onpas een column voor de Wiccan Rede schrijven. Stilhouden dat ik eigenlijk niks weet is me daar nooit bij gelukt, ben ik bang, maar ik blijf proberen.

Yoeke Nagel
Interheksueel met traditionele Reclaiming wortels.

Astral * Software voor de astroloog

Over Yoeke

Yoeke Nagel voelt zich Interheksueel. Haar heidense wortels liggen bij de Reclaiming-traditie. Je kunt haar bereiken via www.yoekenagel.nl
Dit bericht is geplaatst in Artikelen met de tags . Bookmark de permalink.