Verklarende Spiritualiteit

Door Yoeke Nagel

Yoeke Nagel is interheksueel georiënteerd met een voorkeur voor Reclaiming. Zij ziet zelfonderzoek, magisch werk en maatschappelijke activiteit als drie poten van dezelfde ketel. Ze begeleidt schrijvers als boekenvroedvrouw met het creatiepentagram.
www.yoekenagel.nl

“Zeg! Wat voor sterrenbeeld ben jij eigenlijk?” vroeg de aantrekkelijk gebouwde man op het terras aan me.
Flashbacks. Zomer is voor mij kennelijk een tijd van oogsten. En een nieuw pikant avontuur is natuurlijk minstens zo voedzaam voor de geest als een schoof versgemaaide aren dat is voor het lichaam.

“Stier,” zei ik dus. En, om te laten merken dat ik niet van de straat ben, voegde ik er naar waarheid aan toe: “Kreeft ascendant.”
De man staarde nadenkend naar mijn borsten en antwoordde: “Dan ben je een koppig mens. En je wilt ook huiselijkheid. Een echte huismus ben je, met een moeilijk karakter.” Mijn mond viel open. “Voor jezelf dan,” relativeerde hij pijlsnel en vestigde daarna zijn aandacht weer volledig op mijn borsten.
Nu bulderde ik het uit. Het gesprek viel daardoor wel een beetje dood, zodat de man na enige tijd maar eens een eindje ging wandelen.
Een tijdje later kwam ik hem opnieuw tegen. Hij zat tegenover een dame aan een tafeltje en ik hoorde hem zeggen: “Kreeft! Dan heb je veel aandacht nodig en je voelt je snel niet serieus genomen.”
Beleefd pakte de dame haar tasje vast, groette hem vriendelijk en liep met een kaarsrechte rug naar de bar. Kennelijk had hij raak geschoten. Maar dan wel bij een dame die niet gediend was van zijn instant persoonlijkheidsschets.
Daar had ik dan eigenlijk stiekem wel plezier van.

We willen gezien worden

Want dit is misschien wel de meest beledigende en destructieve toepassing van Oude Kennis en Diep Weten: mensen ermee voor de bek slaan, in een hokje douwen en dat allemaal in de hoop dat je er een beurt door krijgt. Of nou ja, op z’n minst stille bewondering zult oogsten voor je Parate Kennis van Esoterische Boeken en zulks.
En de kans is trouwens niet eens ondenkbaar dat er wel eens gunstig op gereageerd wordt. We willen immers allemaal graag gezien worden. Echt gezien. Zoals we werkelijk zijn. Gekend worden zelfs. Ook in bijbelse zin, uiteindelijk. Met al onze zwakheden en in al onze kracht. Met onze hunkering en onze diepe, duistere angsten. In onze uniciteit, gevormd door ons grillige verleden, onze verborgen talenten en… ach, nou ja. Gewoon. Alles. Alles wat ons bijzonder maakt. En veel Oude Kennis over hoe de mens in elkaar zit gaat nu eenmaal tamelijk diep. Het houdt niet op bij ‘koppig’ of ‘heeft aandacht nodig’, dat is echt broddelwerk van iemand die er hooguit twee boekjes over heeft gelezen.

Van nieuwe inzichten naar meer levensgeluk

Astrologie, de Chinese dierenriem en de Maya-kalender incluis; de klassieke homeopathie; de elementenleer van de Chinese geneeswijzen, handlijnen, ja zelfs de tarotkaarten en de kleurenpaletten van begenadigd stylisten geven verbluffend accurate karakterschetsen als je ze er om vraagt.
De vraag is niet zo zeer hoeveel we allemaal kunnen weten over iemand, inclusief onszelf. Zeker als we er de tijd voor nemen en als we de persoon zelf vragen stellen over visie, emoties en ervaringen, dan komen we een heel eind met het doorgronden van een mensenziel, de lichte en de donkere kant, uiterlijke en innerlijke kenmerken, ambities, angsten en verlangens.
De beperking zit ‘m in de vraag hoeveel informatie over onszelf we kunnen horen, opnemen en verwerken tot bruikbaar materiaal. Dat moet, volgens mij dan, het doel zijn van alle zielengraverij via klassieke technieken: het omzetten van nieuwe inzichten naar meer levensgeluk. Zelfinzicht. Talentontwikkeling. Probleemoplossing. Traumaverwerking. Doorzettingsvermogen. Seksuele vrijheid. Vertrouwen. Overgave. Powerrrrr. Dat soort dingen.

Hooguit wat stevig gebouwd

Maar zelfinzicht gaat zo snel als we kunnen. Niet sneller. Stel: je krijgt twintig dingen over jezelf te horen die je nog niet wist.
Je bent een creatief mens.
Je hebt een goed ontwikkelde intuïtie.
Je bent dik.
Je kunt goed luisteren naar anderen.
Je bewaakt je eigen grenzen goed.
Wat blijft er dan hangen? Wat vergeet je direct weer?
Bij communicatiecursussen leer je dat je niet teveel informatie moet geven. Overspoel je je luisteraars of lezers met feiten, zeker als dat nieuwe feiten zijn, dan haken ze af. Geest wil spelen en geest heeft er geen zin in om volgepropt te worden, want dan is er geen ruimte meer voor het knutselen van je eigen conclusies, verrassende vragen en verwondering in het algemeen. Twee of drie onthullingen waar je echt wat aan hebt, die beklijven. Of die ene die je echt schokt en een heftige emotie oproepen. (Ik Ben Niet Dik!).

Te grote oogst

Om het in Lammassferen te zeggen: de oogst van je magische inzichten of vormen van Verklarende Spiritualiteit kan wel eens zo groot zijn dat je de resultaten ervan niet meer kwijt kunt. Daarom gebruiken Verstandige Heksen hun technieken met mate en alleen op verzoek van iemand die echt een antwoord wil op een specifieke vraag. Lukraak mensen lastig vallen met je persoonsduidingen moet, denk ik, vooral het eigen ego opvijzelen. Al wens ik natuurlijk iedereen toe dat ie er af en toe eens lekker mee scoort.