Recensie De tovenaar en de dominee

Henk Vreekamp : De tovenaar en de dominee – over de verschijning van God
Boekencentrum 2010, 318 p. ISBN 978-90-239-2443-2. € 19,90.

Nadat hij zijn christelijke, joodse en heidense wortels heeft onderzocht in Zwijgen bij volle maan (recensie door Boris in Wiccan Rede, Beltane 2005 ) begeeft dominee Vreekamp zich opnieuw op het snijvlak van heidendom en christendom. Het is duidelijk dat hij christen is en wil zijn, maar hij weet – en beseft ten diepste – dat zijn voorouders heidens waren. En niet zover terug in de tijd als je zou denken: de overgrootvader van Henk Vreekamp stond bekend als een tovenaar. Wat dat betekende, hoe het zat met het geloof in tovenaars op de Veluwe, daarover kun je bij deze christelijke dominee meer leren dan uit veel andere bronnen. Vreekamp brengt die andere bronnen wel heel nabij: hij citeert uit de door het Meertens Instituut verzamelde verhalen en heel veel andere bronnen, die achterin zijn boek allemaal worden opgesomd. Voor mij als heiden (heks) zijn juist die passages erg interessant. Maar niet alleen die. Ook heel ontroerend vond ik juist de correspondentie tussen de grootouders van de schrijver, tijdens hun verlovingstijd in de periode 1915-1918. De zoon van de tovenaar was een bevindelijk gelovige. Dat protestantse begrip ‘bevindelijkheid’ is me duidelijker geworden, en zoals Vreekamp de heiden in zijn voorouders erkent, heb ik meer begrip gekregen voor de christenen onder mijn voorouders. En de joden. En ik heb een andere blik gekregen op de heidenen onder ook míjn voorouders. Dominee Vreekamp is een begenadigd verteller. Laat je als heiden niet weerhouden door zijn beroep van dominee om zijn boeken te lezen. Zijn open blik naar niet-christenen is een voorbeeld dat waard is om te volgen, ook in omgekeerde richting.