De dans, de dans, de wervelende dans, Zij danste aan het begin, Het Oer.
Zij was het die blootsvoets, getooid in al haar zwart en al haar wit, aan het begin stond. Vloeiende Wervelende bewegingen maakte Zij en schiep de Oneindigheid; Haar Oneindigheid in alle kleuren van de regenboog.
Met draaiende rokken, in al die kleuren, tolde Zij rond. Zij tolde en tolde, haar hoofd achterover, de ogen gesloten, glanzende zwierige zwarte lange haren, soepele polsbewegingen; met lichtvoetige huppelpassen maakte Zij, met haar witte hielen diep in het oerstof, het begin van de spiraalvormige oneindige nevels.
En overal èn steeds als Zij haar voeten neerzette, kwam energie vrij, en ontstonden sterrenstelsels, donkere materie en nevels van schijf- en bolvormige structuren.
Het was haar dans, haar dans, die wervelende dans.
Annemarie Kruit
NB Naar de Mythe van Eurynome, Godin van Alle Dingen
