Elke ochtend op het werk rond 07:30 aankomen, een kop thee pakken en het Silver Circle-forum openen. Dat was mijn dagelijkse routine tot het forum stopte. Zat gerust tot 09:00 lekker te lezen en te tikken, totdat ik ‘nodig’ was voor werk. En tijdens lunch. En tussen projecten door. SC-forum stond altijd open. Ik kwam als heksen-rookie daar binnen, ik denk zo’n 20 jaar geleden. Wist amper iets en toen het forum stopte wist ik amper veel. De vragen, de discussies, de intriges, het moderator-treintje, de lol in het café staan me echt heel goed bij. Heb zoveel geleerd daar: wat traditie is, wat schijnbaar hoort, wat schijnbaar niet hoort, wat nieuw is, wat ervaringen van anderen zijn, waar je mee kan experimenteren en vooral waar men overal wat van vond. En doordat het anoniem was, was iedereen open, want we ‘kenden’ elkaar toch niet. Door bijeenkomsten als de PFI leerde je elkaar wel in het echt kennen. Die momenten van herkenning uitgedrukt in “joh, ben jij <die en die> op SC! wat grappig!”, “Oh, is zij <die en die>!”.
Nu zie je veel gesprekken à la SC op Facebook. Maar hoe handig dat ook is, FB haalt het niet bij SC. Want het is niet anoniem, het is niet-privacy-beveiligde informatie die je daar deelt en dat houdt, naar mijn idee, echt tegen om zo open te zijn als we toen op SC waren. Maar het is wat het is, dat is evolutie. Buiten kijf staat dat ik door het forum echt vrienden gemaakt heb, vrienden die ik nu nog steeds zie en spreek, waarmee ik samenwerk in de magie, ervaringen deel en herinneringen mee ophaal. Ben zelfs afgelopen maart een bedrijf gestart samen met iemand die ik toentertijd via SC heb leren kennen! Hoe gaaf is dat. SC heeft voor mij gewoon heel veel bijgedragen in hoe ik nu werk met magie, hoe ik naar de diversiteit van stromingen kijk binnenin hekserij, hoe spiritualiteit en persoonlijke ontwikkeling werkt etc. Wat ik toen daar geleerd heb, heeft een groot deel bijgedragen aan waar ik nu ben.
Sunna
Herfstaltaar, met glas-in-loodraam gemaakt door Sunna’s moeder
