Vertrouwen is het woord waar ik mijn wandelverslag van 2019 mee afsloot. Niet wetende dat dat nu zo’n belangrijk woord zou zijn. We zitten nu (31 maart, waarschijnlijk) middenin de coronacrisis. Het is stil buiten. Vanochtend kon ik gewoon door het rode stoplicht fietsen en schuin oversteken naar de overkant… geen auto te bekennen. Het is wat onwerkelijk en aan de andere kant… het went heel snel! Gelukkig kan ik nog steeds mijn werk doen en mijn man ook, die heeft het zelfs erg druk! Ja, daar heb je de voor mij zo belangrijke materiële wereld en onafhankelijkheid daarin… het blijft een belangrijke rol spelen in mijn leven. De aanwijzing vorig jaar dat ik meer met muziek, schrijven e.d. mocht gaan doen, is vrij beperkt gebleven. Wel een leuke spirituele fair gedraaid, maar veel te weinig deelnemers om uit de kosten te komen. Gelukkig wel mensen een aha-erlebnis kunnen bieden met chakra-klanken en ademhalingsoefeningen.
Mijn schrijven hier en creatief groen werk tellen natuurlijk ook mee en daar zijn de materiële zaken bijzaak 🙂 Dat kost meer dan het financieel oplevert. Maar het levert plezier op, het belangrijkste wat er is op deze aardkloot! En dat is wat we massaal inleveren tijdens de corona-crisis. Geen samenkomsten meer, geen feestjes, geen uitjes, geen etentjes, geen festivals… helemaal niets van dat. We worden teruggeworpen op ons zelf, op onze gezinnen en familie (en zelfs dat minimaal). We moeten ons zelf vermaken, we kunnen het vermaak even minder tot niet buiten ons zelf zoeken. Ik zeg altijd: “Je kan wel overal heen gaan om ‘gelukkig’ te worden… maar je neemt jezelf altijd mee!” Als je je niet fijn voelt met jezelf… zal je dat nergens doen, hoe ver je ook reist en wat je ook doet. Wat dat aangaat is dit een bijzondere tijd, en een tijd waar we een hoop van kunnen leren. Op persoonlijk maar ook op mondiaal niveau. Hoe gaan we wereldwijd met deze crisis om? En zullen we er socialer, bewuster en groener uitkomen of zakt deze crisis heel snel weg en gaan we weer over tot de stress van de dag? Ik ben heel benieuwd!
Wij zijn gelukkig gezond, mijn beide ouders (85 en 87) ook. Zoonlief vertoeft voorlopig thuis, waar hij zijn stage kan ‘thuiswerken’. We wandelen dagelijks, doen onze kracht- en stretch-oefeningen thuis en kijken ‘s avonds een filmpje of doen een spelletje… eigenlijk wel super-relaxed. De stilte die over het land ligt, ik hou er wel van! Mijn retraite ging niet door… maar eigenlijk zijn we wereldwijd in retraite. En dan denk ik maar even niet aan al die zorgverleners die dat dus absoluut niet zijn!! Zij buffelen deze dagen door in de hoop mensenlevens te redden en zelf gezond te blijven. Respect voor hen die op de barricaden staan!!
2019 volle maan van de havik
Op goede vrijdag is het volle maan. Een prachtige dag om te lopen, maar ik besluit om de avond ervoor te gaan. De kinderen zijn er en een goede vriendin komt op visite. Ik loop dan graag op de wassende maan in plaats van de afnemende. Dus donderdagavond laat ga ik aan de wandel. Om 22.00 trek ik mijn schoenen aan en pak mijn wandelstaf. Het zijn de eerste zomerse dagen van het jaar! De temperatuur komt boven de 20 graden 🙂 en de nachten zijn lekker. De lucht is bezwangerd door de bloeiende bomen. Het stuifmeel zorgt voor een mooi geel laagje op alles dat net schoon was 🙂 Ik hoop dat de warmte van de zon de insecten optrommelt, het is nu nog triest stil in en om de bomen. Wel is er veel bedrijvigheid rond ons insectenhotel! De inheemse bijtjes doen hun best om alles dicht te metselen. We gaan van de week nog snel wat bamboestokjes zagen en toevoegen. Nooit geweten dat onze ‘Bee and Bee’ zo snel vol zou zitten!
Maar deze maan is de maan van Beltaine en een van mijn favoriete tijden van het jaar. De koude en grijze dagen liggen achter ons… en dit jaar waren die veel en lang! Wel twee weken veel wind, regen en grijzigheid gehad 🙁 Zo toe aan stralende dagen! Eens even kijken wat deze maan ons brengt. Zachte regen, warme zon, ontluikende bloemen, bloeiende bomen, heerlijke geuren, blije mensen, fijne feestdagen. De natuur en de mensen zijn op hun paasbest 🙂 Pasen valt dit jaar op 21 en 22 april. En de koningsdag op de 27ste. Allemaal fijne dagen om te vieren. Natuurlijk had 30 april mijn voorkeur van koningsdag 🙁 Met de heerlijke koningsnacht vooraf gaande aan 1 mei… tja, het was zo mooi. Alexander zal daar vast niet aan gedacht hebben toen hij de datum verzette naar zijn eigen verjaardag 🙁 De nacht van het ‘Het heilig huwelijk’ zal nu niet meer gevolgd worden door een nationale vrij/feestdag. Ik ben benieuwd of er dit jaar nog toeristen te laat komen voor koningsdag, zo sneu met oranje kleding en vlaggetjes lezen dat de datum verzet is… stond niet in oude gidsen 🙂
Maar hoe zit het met onze gidsen? Hoe laten wij ons leiden? De havik heeft overzicht… door de afstand die hij neemt. Komen wij misschien ook te laat, vissen wij misschien ook achter het net, missen we net alle feestelijkheden? Zijn wij ook sneu?
Als ik kijk naar mijn gids… welke gids? Heb ik een gids? Waar laat ik me door leiden? Ik moet eerlijk bekennen dat ik daar niet zomaar een antwoord op heb. Ik beweeg me eigenlijk behoorlijk op de flow van mijn leven. Ik dwing niet af. Als iets niet wil, dan is het dat waarschijnlijk niet… voor mij. Ik doe niet veel moeite. Het (wat is het?) moet eigenlijk vanzelf komen, zonder moeite. Ik kan wel ongeduldig zijn omdat ik een bloedhekel heb aan onzekerheid. Soms is het afwachten en uitzitten van moeilijke tijden een opgave. Maar ik heb altijd vertrouwen dat het leven mij toelacht… alleen is terug lachen soms even moeilijk. Ik heb wel een droom. Een droom om altijd onafhankelijk te kunnen blijven. Om zelf te kunnen beslissen wanneer ik iets wil, doe of laat. Dat ik geen schulden maak waardoor ik afhankelijk word. Mijn autonomie is mijn grootste goed. Dat heb ik duidelijk gevoeld (en dus geleerd) in de tijd dat mijn man baanlooswas en de uitkering op was. Ik wilde onder geen beding richting bijstand!!!! Gelukkig is dat na een jaar overleven afgewend… ppfftt. Mijn lijf protesteerde aan alle kanten, maar het vertrouwen in ‘ons’ heeft z’n werk gedaan. En nog steeds ‘zwijnen’ we door het financiële leven. Een voorwaarde (voor mij) om autonoom te kunnen blijven.
De vorm van de droom is mijn eigen coachingspraktijk. Zo hoop ik tot hoge leeftijd betrokken te blijven op de mensen om mij heen en voor ons zelf een bijdrage te kunnen leveren op ons kleine pensioen. En dus zo te kunnen blijven doen wat we nu doen. Simpel leven en het leven vieren bij tijd en wijle 🙂 Dus mijn dromen en mijn verlangen in handen geven van het universum, de godin, onze lieve heer… give it a name 🙂 Vertrouwen in hoe het leven zich ontvouwt. En heel voorzichtig voelend of ik daar een sturing aan kan geven, door gerichte stappen te zetten.
En iedere volle maan neem ik de stap naar achteren, neem ik afstand. Ga ik te rade bij Boompje en/of B8. Zij geven mij altijd een mooi woord om me te bezinnen op het ‘hier en nu’. Deze maandelijkse reflectie staat dik gedrukt in mijn gids 🙂
Het is dus 22.00, de avond voor volle maan. De maan staat superhelder te stralen. Mijn staf ligt horizontaal in mijn rechterhand. Ik heb mijn hardloopschoenen aan in plaats van mijn wandelschoenen, die zijn wat luchtiger. Heerlijk deze ‘zwoele’ avond… 10 graden, maar zo na de winter voelt dit zwoel 🙂 Ik vertrek met de hoop dat de nachtegalen er al zijn. In de wijk is het stil. De honden zijn al uitgelaten en menigeen ligt al op één oor. Op de hockeyvelden wordt nog een laatste balletje geslagen. De ganzen zijn stil. Het water strak.
In no time ben ik bij de brug naar het buitengebied. De lucht is fris en zoet, geen luchtverfrisser die hier tegenop kan. Vooral de wilde sering doet een flinke duit in het zakje! Het fluitenkruid moet nog komen, dat geurt ook zo heerlijk! De daslook staat wel in volle bloei en is heerlijk door de sla 🙂 En de meidoorn draagt ook al haar bloemen. Maar mijn weg leidt naar de krachtboom van deze maan, de wilg! Gelukkig is mijn nieuwe Boompje miraculeus teruggekomen en loopt nu uit!! Nog steeds geen flauw idee hoe hij twee maanden kon verdwijnen om daarna doodleuk weer op z’n plek te staan, met beschermende hoes en al. Het zal altijd een raadsel blijven… maar B8 wist ervan!! Zijn woord van vlak voor de terugkeer was ‘onverwacht’… dat dus! Ik had me al neergelegd bij zijn verdwijning. Soms willen dingen niet, niet afdwingen! En dan…
Als ik bij Boompje sta, ja, het is nu een boompje… hij loopt uit!! Dat betekent dat hij worteltjes heeft en een eigen sapstroom kan onderhouden 🙂 en dus spruitjes kan maken! Als ik zijn stammetje omvat (yep, geen tak meer… maar een stam!) wens ik hem veel sterke worteltjes. Ik krijg direct terug: ”En jij broccoli :-)” Smartass! Bij B8 hoop ik een wat ‘volwassener’ reactie te krijgen. Als ik contact maak met hem krijg ik ‘Ontworteld’. O, wat een triest woord. Ik moet direct denken aan mijn zwakke voeten en de steeds terugkerende problemen ermee. De hiel / achillespees, de steunzolen die ik nodig heb, de slappe banden in voet en enkels, het teveel lopen op de hiel… dus veel bewust lopen met gebruikmaking van de tenen!! Het helpt wel. Mijn tenen, vooral aan de kant van de last van de hiel, deden niet mee. Ik moet met mijn tenen de grond ‘in duwen’ bij iedere stap/afzet. Dus ook mijn voeten rechter neerzetten!! Meer aarden tijdens het lopen dus!! Mijn worteltjes (tenen) de grond in duwen! Als steenbokje ben ik hoofdteken van de aardetekens… maar de steenbok reikt naar Lucht!! De hoogte in! Als ik Aarde en Lucht samen kan brengen zal het nog wat worden 🙂
Wat me doet denken aan mijn voornemen om tijdens een spirituele / wellness-fair hier in de wijk een mooie oefening aan te bieden aan de bezoekers. In mijn grote ronde sahara-tent wil ik de ademhalingsoefening ‘hartopener’ geven met aansluitend de chakra-klanken (alle ‘klinkers’). Zo kunnen mensen zelf hun eigen klank laten horen en ervaren wat die trillingen op diverse plaatsen in je lichaam los kunnen maken. En in de beslotenheid van de ronde tent moet dat een fijne sfeer geven. Dus aarden met lucht!
Maar ik blijf toch wat triest tijdens de wandeling als ik aan ‘ontworteld’ denk. Alsof ik iets niet volledig heb gedaan, alsof ik iets heb laten liggen, alsof ik iets mis. Als ik daar nu een kaart op trek, uit het Godinnendek trek ik een kaart die ik niet eerder trok: ‘Saravati’. De kaart van The Arts 🙂 ik mag me meer gaan richten op muziek/zingen en schrijven 🙂
En zo mooi dat deze kaart aangeeft dat ik me laat ‘versluieren’ door het materiële. Ik vind het financiële plaatje erg belangrijk, het houdt voor mij onafhankelijkheid in. Maar dat is natuurlijk schijn… het zorgt waarschijnlijk voor mijn ‘ontworteling’. Het is het foutje in mijn gids 🙁 het maakt misschien dat ik ‘het’ net mis, dat ik net ‘te laat’ kom, dat ik sneu ben 🙁
Je bent een grenzeloos wezen. Als het lijkt dat er beperkingen zijn in de vorm van tijd, geld of anderszins, dan komt dat alleen doordat je geest gericht is op de materiële wereld. Haal het gordijn van de materiële wereld weg voor het raam waar je uit kijkt en je zult jezelf ervaren zonder grenzen. Omring jezelf met muziek , laat dat je creatieve denken stimuleren en nieuwe ideeën tot bloei komen. Laat je gaan met de muziek en geef jezelf de vrijheid om te investeren en te experimenteren met het concreet maken van je creatieve ideeën. Geniet van het grenzeloos zijn!”
Het valt zo wel op z’n plek. Maar o, wat is dat moeilijk!!!!!! Ik maak van muziek voor het gemak even klanken. Het idee is goed 🙂 maar ik zal nog meer ‘vertrouwen’ moeten hebben!!
Als ik van B8 wegloop vliegt er een uil voorbij en even later nog één, twee uilen! Als dat geen wijsheid is… maar makkelijk zal het niet zijn voor me. Ik ga het brede graspad op omdat het schelpenpad mij teveel ‘herrie’ maakt op deze stille avond. De nachtegalen zijn er nog niet, de kikkers zijn op een na… stil. De concerten van nachtegaal en kikker komen nog… hier ben ik niet te laat voor 🙂
Als ik op het gras loop, voelt dat zoveel beter dan het geknisper van het schelpenpad. Aan het einde van het pad ligt een stukje wetland, waar ook vaak uilen jagen. Maar hier blijft het stil en zonder uilen… want die zijn zó stil. Aan het eind van dit stukje land ligt een bruggetje met één reling, dat uitkomt op de dijk. Op de dijk is het heerlijk! De maan staat te stralen en verlicht het hele bos. In de verte zie ik in het bos van de ‘Bult’ een groot kampvuur. De ‘Bult’ is de oude vuilstort die jaren geleden met bos aangeplant is. Onderaan de dijk ligt het ‘Benedenbos’ en bovenaan de dijk begint de Westerveldse Bult, een flinke klim! Deze bult ligt aan de Westerveldse kolk, een mooi stuk open water met eilanden erin. En op het strandje is een kampvuur en er klinken vrolijke geluiden vanuit het bos. In het bos kom ik een jongen tegen die weg gaat, we groeten elkaar. Het is een drukke bedoeling daar aan het strand. Ik loop op de groep toe voor een foto. Niemand die mij bemerkt 🙂 Ze hebben muziek aan en hebben het heel gezellig met elkaar. De foto van de groep bij het vuur is mooi. Natuurlijk niet super met mijn cameraatje maar dat boeit niet 🙂 Ik voel me beetje vreemd, zo dichtbij kunnen komen zonder ‘gesnapt’ te worden. Maar de aandacht vragen zou storen en de foto niet mooier maken.
Ik loop terug naar de dijk en vervolg mijn weg naar huis. Onderweg maak ik nog wat plaatjes van de stralende maan. Fijn dat mensen de weg naar het bos, vuur en water weten te vinden. Niets mooier dan plezier hebben met elkaar rond een kampvuur in de vrije natuur! Nu maar hopen dat ze ook alle spullen die ze meegenomen hebben weer mee terug nemen! Heb vertrouwen…
Bij thuiskomst is het bijna 00.00, nog even bankhangen en dan op één oor. Ik geloof dat ik de komende lichte kant van het jaar heel wat te doen heb!! De materiële wereld is behoorlijk belangrijk voor mij… agenda en financiën, dat loslaten?! Hoe dan???? Ik denk dat het antwoord al in mijn gids staat… of misschien is het zelfs de titel van mijn gids “VERTROUWEN”.
Liefs, Loes
Ja, vertrouwen… vertrouwen in onze veerkracht als samenleving. Vertrouwen in de Nederlandse overheid en economie, die veel Zzp’ers zal steunen om overeind te blijven in deze onzekere tijden. Ik heb er alle vertrouwen in dat het ons gezonder zal maken, persoonlijk maar ook als samenleving. En de wereldeconomie zal waarschijnlijk flink onderuit gaan… maar er wel gezonder uitkomen. Nu houden we een luchtkasteel in leven… iets wat wacht om leeg te lopen, of doorgeprikt te worden. We zullen het meemaken.
Heb vertrouwen!
Toch maar even een kaart getrokken om te vragen wat deze bijzondere tijd mij te melden heeft.
Diana, de maangodin 🙂 die ik al eerder trok. De godin die je gefocust doet zijn. Je van het positieve uit laat gaan. Je in je kracht zet. Verbonden is met de natuur en de dieren. Zorgt dat je je prioriteiten niet uit het oog verliest en negatievelingen de deur wijst… ze staat voor kracht, focus en vertrouwen.
Het komt goed, ook dit gaat voorbij!
Liefs, Loes
