Imbolc 2019
Als ik zo mijn verslag van vorig jaar lees, dan heb ik het idee dat ik het afgelopen jaar steeds minder intensief mijn maanwandelingen heb gelopen. De laatste keer (eind december) bleef het maar regenen ‘s avonds en heb ik ‘s ochtends vroeg mijn wandeling gemaakt. Maar daar heb ik niet eens een verslag van gemaakt. Ik voel dat ik wat minder goed gefocust ben tijdens de wandelingen. Alhoewel ik wel een mooie toespraak had in het bos met al mijn wensen voor de komende tijd. Vooral de relatie met mijn moeder mag wel wat opfrissen. Ze kan er zo heerlijk het zwijgen toe doen als iets haar niet zint en dat is niet fijn. Vooral als het maanden duurt 🙁 Gelukkig is het alweer wat beter op het moment. Maar het is me een portret, die moeder van me! Een vrouw die haar leven opgehangen heeft aan verwachtingen en daardoor eisen aan haar man en kinderen/kleinkinderen stelt die weinig of niets met de betreffende persoon van doen hebben. Maar des te meer met haar, met andere woorden een vrij egocentrische vrouw waarbij het niet altijd makkelijk toeven is. En het trieste is dat zij daardoor mensen van zich afstoot waarnaar zij juist zo’n verlangen heeft. Maar dit uitspreken is uit den boze… en een lange stilte volgt.
Van B8 kreeg ik toen het woord ‘Zalig’. Niet echt een woord dat ik bezig. “Zalig betekenis & definitie. Zalig betekent in de hoogste mate aangenaam of heerlijk of heilzaam. In religieuze zin betekent zalig onder andere: het eeuwig heil deelachtig, een toewensing of iemand zalig verklaren.” En natuurlijk kan eten als ook zalig ervaren worden, te lekker 🙂
Aangezien ik het woord eind december ontvangen mocht, zie ik het als nieuwjaarswens voor mijn persoontje 🙂 B8 wenst mij een zalig 2019! En laat ik B8 dan een beter gefocust 2019 beloven als ik met volle maan bij hem aanklop. En eigenlijk kan ik hem en voormalig Boompje hierbij ook zalig verklaren. Mijn persoonlijke tarotkaart is de Hierofant 🙂 dus ik mag ook zalig verklaren 🙂 ( de paus voorbehouden). Zalig is voor een bepaalde regio (het Westerveldse bos) en dan zou je een wonder hebben moeten verrichten of een martelaar zijn geweest. Nou, Boompje is een martelaar (gebroken in een storm) en B8 is aangewezen door een staartloze zwarte kat als opvolger van Boompje (op zich al een wonder) en heeft de mens al tijden zijn boodschap doorgegeven, wonderlijk toch? Ja, leuk, het Westervelde bos heeft nu een zalig verklaarde boom 🙂 bij deze! Ik zal het hem de komende volle maan vertellen. En Boompje… in memoriam <3 Op zijn plaats staat sinds twee maanden een nieuwe poter, door mijn man en mij aangeplant. Als die goed aanslaat… staat daar binnenkort een nieuwe wilg.
2018 Volle maan van de Overstroming, 31-01-2018
Thema: Je droom laten groeien, ik durf!
De tweede volle maan in de maand, blauwe maan genoemd. Alhoewel ik een tweede volle maan binnen een sterrenteken ook heel krachtig acht en ook blauwe maan noem. Deze maan is ook weer een supermaan en ergens op de wereld wordt ze ook nog verduisterd… het kán even niet op 🙂
Ik ben heel blij dat ik deze maan gisteravond na een heerlijke wandeling reeds mocht aanschouwen. En nu, na een hele dag wind en regen, is het om precies 20.00 droog! De maan breekt door het wolkendek en alles trekt open. Het is lekker fris, en goed ingepakt sluit ik de deur achter me.
Zo vlak na de regen is er geen mens op straat, zelfs de ganzen zijn stil. Heel af en toe hoor ik een smientje, maar dat is het dan ook… stilte <3
Het is donderdagavond en mijn gedachten gaan uit naar morgen. Morgen sta ik de hele dag voor de klas op het MBO in Zwolle. Er is mij verteld dat het moeilijkere klassen zijn dan vorig jaar, oké. Tijdens de lescarrousel mag ik de workshop ‘Voeding’ verzorgen. Ik heb een goed programma, met veel nieuwe informatie, waarvan ik bijna zeker weet dat het gaat boeien. Eigenlijk sta ik te popelen om het te presenteren 🙂
Ik maak een paar mooie foto’s van de maan die door de bomen schijnt. De trolletjes van de elzen zijn zulke mooie modellen in dit licht en ze poseren graag. Mijn vingers vriezen wel af, dus een paar foto’s en dan snel weer in de handschoenen.
Ik speur de elzen af. Zo tegen de heldere hemel kan je makkelijk de ransuiltjes zien zitten. De bomen zijn nog kaal dus zo’n propje op een tak laat zich makkelijk zien. Vanmiddag zag ik er nog een in een grote den bij een kennis in de tuin. De Vlaamse gaaien maakten zoveel drukte dat ik even ging kijken waarom, nou daarom dus. Uilen worden altijd lastiggevallen overdag en toen ik naar buiten stapte om te kijken en onder de boom stond ging hij op de vleugels… verstoord.
Maar nu zie ik er geeneen. Nog even wachten en dan verraden ze zichzelf weer door hun baltsroep 🙂
Als ik mijn neus in de lucht gooi en de geur van de avond opsnuif, ruik ik een ander soort frisheid dan de winterse frisheid… ergens zit het voorjaar er aan te komen. De narcissen bloeien al! Op de spaarzame zonnige dagen staan de krokussen al met hun bekertjes open te lonken… naar niets 🙁 De hommels zijn echt nog niet wakker. En dat is maar goed ook want de temperatuur gaat weer flink naar beneden.
Als ik bij het wilgenlaantje aankom zie ik B8 oplichten in het maanlicht. Nat van de regen staat hij daar te glanzen, met zijn ene tak vanuit de kroon naar beneden en met zijn andere tak vanaf zijn stam omhoog. Zo boven zo beneden, iets anders kan ik er niet van maken 🙂 Ooit zijn ene tak vanuit de kroon afgeknipt en een mooi offer voor Imbolc van gemaakt. En dan komt er gewoon een nieuwe tak die deze functie overneemt, belangrijke tak dus 🙂
Als ik contact maak met B8 krijg ik ‘Wijsheid’ van ‘m. Dat is mooi! Als ik google op ‘wijsheid’ komt Sophia direct bovenaan te staan, de godin van de wijsheid… pppffffttt, wat een hoop informatie! Maar wat spreek mij hierin aan? Mij valt het meeste op dat ‘wijsheid’ en ‘krijgskunst/oorlog’ nogal eens samenvallen in één en dezelfde godin. Bij Tao zie je dat ook, de kunst van het oorlog voeren. Ik vind het een nogal bevreemdende combinatie… ik zou liever de kunst van ‘de vrede’ lezen 🙂 Maar het blijkt dat de mens in heel zijn historie krijgskunst hoog in het vaandel heeft… terwijl het grootste goed toch vrede voor je volk zou moeten zijn. Ik vind het nogal een spagaat. Als je onze mooie blauwe planeet vanuit de ruimte beziet… deze wordt geen cm groter, hoeveel bloed je ook vergiet. Zou ons streven niet innerlijke rust na strijd moeten zijn? Een strijd die een ieder voor zich aan mag gaan, waar vrij over gesproken mag worden. Waar wij elkaar bij zouden moeten helpen, omdat we het allemaal kennen? Dan zie ik wel ‘wijsheid’ en ‘strijd’ in elkaars verlengde liggen 🙂 Ik denk dat ik dat maar uit het woord van deze Vollemaan haal. De innerlijke strijd om te worden wie ik ben en anderen te begeleiden in hun strijd om ook te worden wie ze zijn. Tao staat voor balans en ik denk dat dat een groot goed is.
Als ik afscheid neem van B8 denk ik een stukje af te snijden, door langs de parkeerplaats te gaan lopen. Maar de grond is zo zompig, dat ik toch besluit om de lange weg te nemen. Ik weet hoe blubberig de ‘short cut’, kan zijn 🙂 Als ik de lange essenlaan doorloop valt het mij op dat ze er nog allemaal staan ondanks de storm van afgelopen maand. Zo ziek als ze zijn, zo sterk is de stam nog. Veel van hen zullen de komende tijd neergehaald worden… 2.200 essen worden in Zwolle gekapt. De dooietakkenziekte heerst hier al jaren! Een schimmel die de haarvaten van de boom verstopt en de takken doet afsterven. De eerste kap heeft reeds plaatsgevonden in mijn bos. Stapels bomen liggen op hopen te wachten…. één snee en je bent van boom tot hout, net als bij het vee, één snee en je bent van dier tot vlees… triest maar o zo waar.
Als ik op de dijk aangekomen ben staat Orion in zijn volle glorie boven de bomen. Wat is dat toch een indrukwekkend sterrenteken. Een verhaal waar ook weer jacht en strijd gevoerd wordt… de firma ‘list en bedrog’, en het verdriet en een verloren leven tot gevolg hebbende. De geschiedenis van de mens is er een van list, bedrog, oorlog en ellende… mogen we hier ooit aan ontsnappen!
En ondertussen is het stil, fris en fantastisch om buiten te zijn! Ik twijfel nog even om er een langere wandeling van te maken. Maar het is nog een half uur naar huis en mijn blessure aan mijn hiel (van van de zomer!) speelt teveel op als ik te lang wandel, dus ik wandel rustig richting huis. De maan blijft stralend middelpunt van mijn wandeling en helemaal warm gelopen gloei ik nog de hele avond na 🙂 Wat is het toch heerlijk om juist bij weer en wind gewoon te gaan!
De volgende dag een goede dag gehad op het MBO. Ik was best een beetje gespannen, zou het goed gaan? Zouden de mensen willen luisteren, zullen ze geboeid zijn? Nou, dat waren ze! Er waren hele stille momenten, mooie nagesprekken en goede feed-back. Ook de docenten die erbij aanwezig waren hadden er veel aan gehad, kijk, daar word ik blij van! Er is zoveel te vertellen over onze binnenkant 🙂 We weten nog zoveel niet! We weten meer van de maan dan van onze eigen darmflora en hormonen, een onbekend terrein waar heel veel profijt te halen valt!
En na deze mooie dag rij ik even een big shopper met boeken weg naar een tweedehands winkel, morgen is daar een boekenruilbeurs van GroenLinks, mijn cluppie 🙂 En wat vind ik daar? De door mij zeer gewenste hardloopschoenen!! Asics spiksplinternieuw met 50% korting… 6,25 en precies mijn maat! De verdiende VVV-bonnen van het lesgeven had ik willen besteden aan nieuwe hardloopschoenen! En zo maak ik dan weer mee hoe het universum kan werken voor mij 🙂
Soms is het leven geen strijd, maar valt het goede me zomaar toe.
Zondag ben ik mijn nieuwe schoenen gaan inlopen. Wat is dat lekker zeg! Schoenen die goed passen. De oude Asics waren een maatje te groot (van dochterlief) maar ik heb ze helemaal ‘op’ gelopen en heb nu dus echte goede, helemaal voor mij. Tijdens mijn wandeling over de bult van Westerveld zie ik een man zich wassen in de vrieskou. Aan de rand van het Zwarte Water staat iemand met ontbloot bovenlichaam zich te badderen. Ik vermoed dat het de bewoner is van het groene tentje dat al bijna een jaar op de bult staat. Ik loop dan ook naar hem toe en vraag of hij de bewoner is. En dat is hij, 56 jaar en al 2,5 jaar dakloos. Hij heeft geen last van de kou en is van plan om richting Randstad te trekken om werk te zoeken. Hij leeft nu van 175,- per maand en heeft het naar zijn zin. Hij is wel blij dat hij geen relatie heeft of kinderen, anders zou hij zo nooit kunnen leven. Hij heeft last van onrust en daarom heeft hij eigenlijk nog nooit echt een beroep gehad of studie afgerond, hij fladdert door het leven, zoals hij het noemt. Hij ziet er verzorgd uit en als je hem zo tegen zou komen zou je niet bevroeden dat hij al 2,5 jaar in een tentje woont. We praten wat over werk en mogelijkheden in Zwolle. Ik laat hem alleen achter… hij moet de onderkant nog wassen 🙂 Eigenlijk wel mooi dat het gewoon nog kán, zo wonen in de natuur. Toch gun ik hem een warm nest, wie niet :-/
Wat is wijsheid, iemand die alles los heeft gelaten? Geen binding meer heeft met spullen en een vaste woonplaats, eigenlijk vrij is… is dat echte vrijheid? Ik denk dat het heel vrij kán voelen, maar ook heel eenzaam. Ik ben zó blij met mijn man, kinderen, ouders, huisje, auto, bezigheden… en ook ik voel me vrij. Vrijheid is dus behoorlijk betrekkelijk, gebonden zijn voelt ook vrij… en vooral blij 🙂 Ik ben toch wel een sociaal beest hoor. Ik ga nu afsluiten en me voorbereiden op de verjaardagsvisite van manlief, 64 jaar en nog steeds zo gezond als een vis en wat een knapperd <3
Ik zal aan jullie denken als ik een gebakje afsla 🙂
Liefs, Loes
Het afgelopen jaar 2018 was een jaar met mooie stappen op persoonlijk gebied. Op 8 oktober ben ik mijn coachingspraktijk begonnen, ergens in augustus ben ik van het vlees afgestapt… vis hou ik er nog even in en half november ben ik periodiek vasten in mijn eetpatroon gaan toevoegen. Ik eet enkel nog tussen 12.00 en 20.00, daarna vast ik 16 uur. Het valt mij makkelijk en het lost voor mij een pond vet op per week. Dat zijn toch mooi twee pakjes boter die ik zo verbrand! En dat terwijl ik een voorstander was van een flink ontbijt 🙂 Dat ontbijt komt nu enkel wat later op de dag. En ik moet zeggen dat ik dat dan nog meer waardeer.
Het drastisch minderen met suiker (vier jaar heel strikt) ben ik zo’n vijf jaar geleden begonnen. Nu eet ik soms wel (heel bewust) iets met suiker, maar dat is oké.
De zieke essen zijn gerooid en op sommige plekken in het bos zijn populieren aangeplant, maar elders zijn hun plekken open gelaten. Het bos zal het zelf in gaan vullen. Nu is het nog erg open maar de natuur heeft tijd nodig. Over tien jaar zal het er weer besloten uit zien. Een mensenleven is zo nietig in vergelijking met het leven van een bos.
En de blessure aan mijn hiel is stukken minder pijnlijk omdat ik anders heb leren lopen. Ik liep te zwaar op de hiel waardoor de genezing bemoeilijkt werd. Nu loop ik weer heerlijk! Een paar keer per week loop ik, op mijn manier, een rondje hard. Lekker ‘s ochtends om 6.30 op pad om daarna te douchen en aan het werk te gaan. En om de dag een bezoek aan de sportschool om mijn krachttraining of stretchen/yoga te doen. Het is best een dagtaak om mijn ouder wordende lijf te onderhouden. Maar ik voel me er zalig bij 🙂 en ben het van plan om nog vele jaren vol te houden! Niets mooier dan een vitale geest in een vitaal lichaam! En je kán er zoveel zelf aan doen.
Mijn schrijven is klaar… volgens buienradar blijft het droog, ik ga rap een rondje doen! Even bij mijn zalige boom aan.
Liefs, Loes
Nog even een kaartje getrokken voor 2019. Tja, met een coachingspraktijk die ‘De schoonmaakster’ heet, kan mijn jaar niet meer stuk! kaart Aas van staven
Net weer thuis van mijn rondje 🙂 En wat blijkt, de vaste bewoner van Westerveld is weer op zijn plek voor deze winter. Even bij hem aangeklopt en met hem gesproken. Hij blijft tot mei en krijgt nu wat hulp met boodschappen doen. Hij heeft zijn enkel flink verstuikt en loopt wat moeilijk. Fijn dat er toch altijd weer organisaties/mensen zijn die omzien naar daklozen <3 Hij is blij met zijn plek en het feit dat hij wordt gedoogd en met rust gelaten. Ik ben blij dat ik nu weet wie er woont en het is oké.
