Recensie: Heks! Heks! Heks! – Jente Posthuma

Heks! Heks! Heks!
Jente Posthuma
Pluim, 2023, 128 p. ISBN 9789493304314. € 21,99

In de vijftiende eeuw woonde in Lettele een heks, wat niets bijzonders was want in die tijd noemde men veel vrouwen zo. Vrouwen die arts of verloskundige waren. Vrouwen die lazen. Vrouwen die niet wilden trouwen. Kinderloze vrouwen. Vrouwen die te hard praatten. Vrouwen die genoten van seks. Vrouwen die woonden in de buurt van mensen die door ziekte of ongeluk waren getroffen. …

Josef Cohen legde in 1914 een aantal ‘Overijselsche Sagen’ vast. Een Twentse boekhandelaar vroeg Jente Posthuma om er een hertaling van te maken. Maar omdat die verhalen dezelfde boodschap verkondigden als zoveel andere – al te vaak vertelde – verhalen, werd het aanleiding voor Posthuma om er meer mee te doen. Dat leidde tot dit bundeltje met drie verhalen die met een andere blik zijn herschreven. Ja, ze spelen in het verleden, in de vijftiende eeuw, in 1369 en 1388, maar ze zijn fris als nieuwe verhalen. Afgestoft, opnieuw ingekleurd en na een lenteregen helemaal sprankelend, aangeboden aan een publiek van nu. De verhalen zijn verrassend, zowel in de verhaallijnen als in details zoals hoe het ‘ze leefden nog lang en gelukkig’ van Ali en Bernd wordt beschreven. Er zit magie in en tragiek, want het leven van vrouwen die destijds als heks werden beschouwd was vaak niet makkelijk en liep niet altijd goed af. En na de drie verhalen is er een essay waarin Posthuma schrijft wat er vooraf ging aan dit boek, hoe de discussies in de media over heksen verlopen, en wat er in haar eigen leven gebeurde dat leidde tot dit boek. Een dun boekje, maar zijn geld wat mij betreft absoluut waard!

Over Jana

Wicca is mijn religie, achteraf gezien is dat altijd al zo geweest. Ik heb het geluk gehad mensen te leren kennen waarmee het goed klikte. In 1984 hebben zij me ingewijd in een Gardnerian coven. Anders was ik alleen verder gegaan. Mijn ideeën over de rol van man en vrouw komen in wicca terug. Zo ook mijn ideeën over het belang van natuur en milieu: ik vier de jaarfeesten en eet de groenten van het seizoen. En de Wiccan Rede ('Doe wat je wilt, mits het niemand schaadt') was al mijn lijfspreuk voor ik wicca leerde kennen.
Dit bericht is geplaatst in Boeken met de tags , , , . Bookmark de permalink.