Tweesnijdend zwaard – herinneringen Daan

Ineens realiseer je je, dat de lessen die je geleerd hebt over het universum niet meer voldoen. Ze vertellen te weinig over je eigen belevingen. Religies hebben allemaal wel wat, maar ook te veel problemen. De aantrekkingskracht van zowel de elementen als de natuur en de complexiteit van de menselijke natuur lijken te groeien. Je verlangt naar mystiek.

Je komt in aanraking met hekserij, met druïdisme, met heidendom. Een poort gaat open en je verwacht wonderen. Je ontmoet gelijkgestemden. Gelijkgestemden worden broeders, zusters, fluffy bunnies, leunstoelmagiërs, filosofen, dwazen en statusbelusten. Je begrijpt, confronteert, je botst, je leert. Je volgt een stukje mee, opent andere poorten en neemt weer afstand. Je hebt je eigen weg hervonden. Je beseft je, dat je iets nooit meer kwijt zult raken. En dat dat iets komt met beide vrijheid en verantwoordelijkheid. Dat de wonderen zich slechts in een andere gedaante aandroegen. Dat niet alles via woorden op een scherm zijn te verklaren. Dat niet iedereen op dezelfde manier denkt, voelt, ervaart noch leert.

Enkel een integer persoon kon die verschillende personen samenbrengen. Met dank aan Merlin, die de omstandigheden heeft geschapen, waarin iedereen de kans kreeg om te proberen het tweesnijdende zwaard uit de steen te trekken.

Daan

“Hm! End, begin, all the same. Big change. Sometimes good, sometimes bad.”

– Aughra

Dit bericht is geplaatst in Artikelen met de tags . Bookmark de permalink.