Als ik zo mijn verslag van vorig jaar doorlees, dan verlang ik erg naar deze tijd van het jaar. Het is nu 25 maart en maart roert zijn staart! Van de week zal het wéér koud worden. We rollen van koude periode naar koude periode, soms een enkele dag zon en dan weer grijs. De oostenwind heeft zich ook behoorlijk laten voelen de afgelopen tijd, koud!!
Maar… gister was het zonnig! Samen met manlief naar een landgoed dichtbij geweest. Het bos er omheen is oud en magisch! Bij binnengaan van het bos ontwaarden wij een gigantische slang op de bosgrond (weliswaar van een oude tak gemaakt) en wat later op onze rondgang de wood-dragon, nog heerlijk in zijn slaap.
Wat is het bos nog verstild. Alles lijkt dood. De stammen van de bomen kleuren het landschap, groen, grijs, beige, zwart en de structuren van de bast en de dode bomen… zo inspirerend! Het is net of de stam van een dode boom zijn zijtakken uitkotst, de stroom is verstild en vastgelegd. Het licht speelt met de jonge, dicht opeengepakte, rechtopgaande, grijze bomen aan de rand van het veengebied… magisch! De knoppen van de sleedoorn staan op uitbarsten…warmte!!
Woensdag 10 mei 2017 Volle maan van de Havik
Thema: Trouw zijn aan jezelf
Indiaans sjamanisme: De luisterende vrouw
De Havik kondigt altijd de lichtere kant van het jaar aan. Met haar landing op de klif geeft ze het startsein voor de meer extraverte tijd van het jaar. De tijd van jezelf laten zien, vieren dat je er bent! De tijd van duisternis en introverte bespiegelingen is voorbij. De tijd om terug te kijken op je lichtere kant en te overdenken hoe je in het leven staat, wat je roeping is, waar je passie ligt, goed te voelen of het pad dat je bewandelt jouw pad is! Zo vaak zijn we bezig om verwachtingen te vervullen, of dat nu verwachtingen van anderen of jezelf zijn, dat maakt niet uit. Voel hoe het voelt! Heb vooral respect naar jezelf, dwing niet af als je er de rillingen van krijgt. Ga gewoon eens een tijd van het pad af… ga er een stukje naast lopen, je weet wel, zo’n paardentrack naast een pad 🙂 En bezie wat dit jou brengt. Geeft het meer rust? Is dit werkelijk jouw pad? Zijn er ook andere paden voor jou?
De havik staat voor grootsheid, voor bekijken van boven, te overzien… doe dat dan ook! Ga niet stomweg aan het rennen, voor je het weet ren je jezelf voorbij. In de Modron-agenda staat het zo mooi :”Geloof in jezelf en kijk om je heen. Zie jezelf en je leven. Je bent alles. Je bent niets. Je bent uniek en één met heel het leven.” “Hou van jezelf en geniet van het nieuwe in je. Kijk iedere dag in de spiegel en zie wie je geworden bent. Je groeit, je vertraagt, je rust en je groeit opnieuw.”
Natuurlijk heb ik dit zelf ook gedaan afgelopen half jaar. Mijn opleiding afgerond, de zenuwen gekregen van het feit dat ik gelijk dacht door te stomen naar een eigen coachingspraktijk. In februari werd het me teveel, het voelde niet goed. Het diploma gekregen en dan? Mensen die vragen of ik nu dan mijn eigen praktijk ging beginnen. Ik wist geen raad met die vragen, ik kreeg er enkel een gejaagd gevoel van. De realiteit is ook gewoon dat ik kostwinner ben en mijn werk niet neer kan leggen of verminderen om wille van het opzetten van een eigen praktijk. En het weer oppakken van mijn eigen stichting was hard nodig. Ik wil eerst het groene gebeuren weer back on track hebben. En ook dit kost focus en tijd, naast een volle werkweek. Wat is dan wijsheid? Voelen, want dat is NU. En dat NU schreeuwde om tijd om mijn passie weer fris leven in te blazen, eerst Greenthingz weer op poten zetten. Dat kan naast mijn werk, heb ik ook altijd gedaan.
Ondertussen kreeg manlief in februari werk via uitzendbureau’s en dat duurt nog steeds. Het is niet veel maar er stroomt weer wat, soms wel vijf dagen per week! Maar bouwen kunnen we er niet op. Dus mijn werk blijft essentieel.
En dan valt er begin april een brief van mijn partij GroenLinks in de bus. Onderwerp: Aanmeldingsprocedure voor kandidaatstelling gemeenteraadsverkiezing 2018. Deze brief bleef op tafel liggen en deed z’n werk. Als ik dat nu eens zou doen? Op de site naar de profielschets gekeken en dat kan ik zijn 🙂 Toen mijn vader een avondje langs kwam en de brief zag liggen, vroeg hij me of ik dat al had gedaan… de dag erna dus wel! 7 juni heb ik het eerste gesprek, wat zou dat een prachtige kans zijn voor me! Een baan met meer tijd die ik zelf kan indelen. Waar coaching een aangename onderbreking van de dag kan zijn. Want wat zal er veel leeswerk bij komen kijken! Dan kán ik om 7.00 op de sportschool zijn en om 9.00 fris en fruitig aan de dag beginnen… wat zou dat gaaf zijn! Ik teken ervoor, meer verdiensten en meer vrijheid dan nu.
Met dit in het achterhoofd ga ik woensdagavond tegen de schemering aan de wandel.
21.30 Het is tijd. Dit is toch wel één van mijn favoriete maanwandelingen. De lucht is bezwangerd van alle bloeiende bomen, struiken en kruiden. Een zoete weeë lucht hangt er op mijn pad. Vanavond zal de laatste koude (met zelfs nachtvorst) nacht zijn. Ik voel het aan mijn hand die de staf draagt, die is koud 🙂 De hazelaarstaf gaat nog altijd mee, alhoewel ik haar nu meer draag dan gebruik. Soms tikt ze opeens weer mee op mijn tred, maar voornamelijk ligt ze in mijn hand. Zonder haar voel ik me zó alleen op m’n pad, ooit geprobeerd… maar dan is het geen vollemaanwandeling, ze hoort erbij! Hazelaar, de boom der wijsheid, ik kan niet zonder.
Het water staat hoog in de sloten waar ik langs ga, de waterlelies en de dotterbloemen doen een wedstrijd wie het water het meest zal vullen. En als klapper op de vuurpijl, er staan koeien in de weilanden aan de overkant! Nou ja, geen koeien… ossen. Deze ossen groot en klein (zo schattig tussen die grote broers) mogen hier drie jaar grazen en zullen dan als biovlees opgegeten worden, het is niet anders. De Dijklanden (het gebied om het Westerveldse bos) wordt de eerste tien jaar niet bebouwd, YES! De aankomende tien jaar mogen hier biologische zaken gebeuren 🙂 Laten we hopen dat dat ook na tien jaar zo blijft… de stadskeuken!
De ossen staan me in de schemering aan te staren, zo leuk! Sommigen trachten elkaar naar huis te duwen, tja, het blijven jongetjes 🙂 Er is roering in de weide, om blij van te worden. Een vrouw met een hondje loopt me voorbij en zegt :”Om blij van te worden hè?” Waarschijnlijk loop ik dus rond met een lach op m’n gezicht.
Ik wip even bij mijn vriendin aan die aan dit pad woont, ze komt net thuis 🙂 Ik zou nog steeds de grond uit China ophalen. Ze is daar geweest en heeft grond van de Chinese muur en belangrijke tempels meegenomen. Ik vraag dat altijd als mensen naar verre streken gaan waar ik niet zal komen: neem wat mee voor mij. Zo komt de berg naar Mozes :-). Natuurlijk kan ik het nu weer niet meenemen, ik ga nog wandelen… ik kom straks wel terug. En zo gaat het al tijden… maar aarde is geduldig.
Als ik het buitengebied in wandel vliegt er geruisloos vlak over de weg een uil voorbij, gaaf!! Uil is zo’n mooi symbool. Havik is een jager met goed zicht… voor de dag. Zo is uil een jager met goed zicht voor de nacht. En zo staat Havik voor grootsheid… Uil staat voor wijsheid, heb ik net iets meer mee.
Wat ruikt het heerlijk naar fluitekruid en meidoorn, echt voorjaar! De maan klimt omhoog en ik schiet een plaatje van haar abrikozen pracht. Zo laag boven de horizon is ze op haar mooist. Helder en koud, dus ze zal er de hele nacht staan te stralen.
“De meidoorn is het symbool voor lente, bloei, vruchtbaarheid, maagdelijkheid en seksualiteit. Samen met de verwante sleedoorn is hij ook zinnebeeld voor tweedracht (de doornen). Wanneer de meidoorn bloeide, werd bij de Kelten gehuwd. Door takken van de meidoorn aan hun huis te bevestigen, weerden de Germanen spoken en kwade geesten. In Frankrijk wordt de meidoorn ook noble épine genoemd, omdat men geloofde dat de doornenkroon van Jezus van meidoorntakken gevlochten was.
Volgens een oude legende bloeide de staf van Josef van Arimathea, een volgeling van Jezus, elke kerstnacht in Glastonbury (Engeland) en werd derhalve Holy Thorn genoemd. Josef zou daar in 63 p.C. een kerk gesticht hebben. Toen de Engelse koning Charles I door de puriteinen van Cromwell onthoofd werd, moest ook de Holy Thorn eraan geloven. Op de plaats waar hij stond, ligt nu een gedenksteen. Zijn uitlopers zouden nog steeds bloeien, éénmaal rond kerst en éénmaal in mei. In Duitsland bestreed men koorts met thee van de eerste meidoornbloesem. Volgens een oude Franse gewoonte moet men op 1 mei een meidoorntak in de mesthoop steken om te voorkomen dat daarin door een pad een monster uitgebroed wordt.
De drie ijsheiligen (11,12 en 13 mei) worden in Nederland ook wel haagdoornkoude genoemd.
Als de meidoorn veel bloesem heeft, voorspelt dat een rijke korenoogst. Veel rode bessen in het najaar duiden op de komst van een strenge winter.”
Leuk die symboliek van bloemen, bomen en dieren. Wat is alles toch al groen en we vinden dat zo snel weer gewoon. We zijn verrukt door de eerste knoppen en blaadjes en dan in een oogwenk is het alsof het niet anders is geweest. Het is goed om daar zo nu en dan weer even bij stil te staan, er van te genieten… gewoon verrukt te zijn van wat de natuur ons te bieden heeft <3
En dan ben ik al aangekomen bij het wilgenlaantje. De wilg is de boom van Beltaine van deze volle maan. De boom die water, aarde en lucht verbindt; een echte heksenboom. In de teksten van Modron staat het volgende :”De wilg is een echte maan- en waterboom en van oudsher verbonden met het vrouwelijke zienerschap. Het leven bezien vraagt een flexibele geest en een open hart. Dan neem je afstand en zie je een neutralere werkelijkheid”.
“Volgens het bijgeloof zou de wilg een sterke magische lading hebben. Bij de Germanen was de boom een symbool van de dood. Heksen zouden in de kruinen van de wilgen rusten. Vroeger maakte men daarom fluitjes uit wilgenhout om heksen en duivels te verjagen. Een gebruik bij voodoo-praktijken is een knoop leggen in een wilgentak. Daarmee zou men van op afstand iemand anders in het nauw kunnen drijven.”
“De wilg is symbool van vruchtbaarheid door zijn welige groei, maar ook van ongelukkige liefde, dood en het dodenrijk (treurwilg). De Germaanse god Vidharr woonde in een wilgenbosje.
Bij de Kelten is de wilg gewijd aan de godin Cerridwen. Haar metaforische betekenis staat voor inspiratie en transformatie, voor dood en wedergeboorte. Zij werd beschouwd als drievoudige godin: maagd, moeder en oude (wijze) vrouw. Daarmee vertegenwoordigt zij alle fasen van het leven.
Bij de Grieken staat de wilg in verband met de watermagie van de godin Helige. Helicon was de rivier die rond de Griekse berg Parnassus kronkelde en was gewijd aan de muzen. Zeus en Hera zouden onder een wilg geboren zijn.
De zevende dag van het Joods loofhuttenfeest heet wilgendag en in Rusland noemt men Palmzondag wilgenzondag.
In de Bijbel is de wilg een treurboom. Judas zou zich opgehangen hebben in een wilg en Jezus zou geslagen zijn met wilgenroeden.
Heksen en spoken zouden in wilgen wonen. Honingzwammen die op het verrotte hout van oude, geknotte wilgen groeien, lichten op in het donker zodat deze spookachtig lijken.
Volkswijsheid: door wilgenbladeren in het eerste badwater van de baby te doen, wordt het kind beschermd tegen ziektes. Zweedse vrouwen plukken op 1 mei wilgentakken die ze in de stal ophangen om het vee te beschermen.”
Er is zoveel te vinden op het internet aan duidingen en symboliek. Leuk!
Nu ben ik benieuwd wat deze heksen, ziener, magische boom mij deze maan te vertellen heeft. Met zo’n achtergrond wordt B8 toch wel even een zware jongû! Zijn takken ‘zo boven, zo beneden’ zijn zijn handelsmerk 🙂 Dat is al wijsheid en magie! Hij heeft één tak recht naar beneden groeien vanuit zijn kroon (en die heb ik twee jaar geleden afgeknipt voor het Beltanevuur) maar hij is er gewoon weer! En hij heeft een tak langs de stam omhoog groeien 🙂 Deze keer krijg ik twee woorden, maar wat ik ermee kan… pppftttt. Eerst ‘Schatgraver’ en even later ‘Lotgevallen’. Het zijn twee zaken die je toevallen, mits je wat vindt. Onontdekte kostbaarheden…daar gaat een schatgraver voor. Die heb ik natuurlijk ook in mezelf, onontdekte kwaliteiten. Als gemeenteraadslid zou ik die eens aan kunnen boren, meer dan dan nu in mijn schoonmaakwerk 😛 Synoniemen van lotgevallen: avontuur, wederwaardigheden, belevenissen, zonderlinge gebeurtenissen. Ik zal dit even laten zakken… een avontuur aangaan met mijn onontdekte kostbaarheden, ik ga ervoor. Ik heb er ook de leeftijd voor 56 🙂
“Daarnaast verdeelt de numerologie het leven van alle mensen in drie grote levenscycli. Er is een nauw verband tussen levenscycli en je lotsbestemming.
Elke cyclus beslaat een tijdruimte van ongeveer 28 jaar. Dus het wisselen van de wacht vindt plaats rond je 28e levensjaar. Dan ga je naar de 2e cyclus en rond je 56e naar je 3e levenscyclus. De 1e cyclus is een periode van groei. De 2e cyclus (vanaf je 28e) vertegenwoordigt de productieve periode in ons leven. De 3e cyclus is er één van meer rust, je kijkt terug op het leven dat je tot nu toe geleid hebt en overweegt wat je nog kan doen om je lotsbestemming te bereiken.”
Kiek nou, daar heb je m’n lot weer 🙂 Het zou toch mooi zijn als mijn aanmelding voor kandidaatstelling vruchten afwerpt. Dan zouden de twee woorden zo op hun plek zijn! Ik moet er maar vol voor gaan!
Maar waar ging ik nou vanavond voor? Yep, voor de eerste nachtegalen! Het is weer tijd voor hun lied. Eerst komen de heren om hun territorium vast te stellen met battles in zangkunst. Na mijn bezoek aan B8 loop ik niet het pad af naar de brug maar loop ik het bos in. Het brede grasbegroeide pad met aan weerszijde stervende essen, dat uitkomt op een moerassig gedeelte van het bos. Het is stil in het bos. Ik heb net een tijd op een bankje bij het echte moeras gezeten, vorig jaar was het daar echt bal, zoveel zangers. Nu enkel een lijster, ook niet mis, maar die ging slapen 🙂 en stil was het. Ik ga voor het dieper gelegen struweel. En in de verte hoor ik ‘m al! In het midden van het pad blijf ik staan, leunend op mijn staf. Kijk daar is hij nu weer goed voor, net als als statief voor de camera. De rollers en ijlen klanken zijn zó herkenbaar [Luister] Helaas is hij nog maar alleen, dus geen uitdaging om oneindig door te gaan. Dus na een tijdje valt hij stil, jammer. Als ik mijn weg vervolg door het moeras en de brug bereik naar de dijk, krijg ik nog zijn laatste klanken mee… toegift 🙂
Op de terugweg sla ik links af i.p.v. het gebruikelijke rechts. Het is te mooi om de korte weg te nemen. Ik vervolg mijn weg over de dijk langs de roei- en zeilvereniging, langs de kolken die Zwolle hier rijk is. En pak onderaan de dijk de Urksteeg… aan de andere kant langs de ossen. Ondertussen liggen ze allemaal op één oor, bij wijze van spreken. Het is stil in het weiland. En zo maak ik een rondje rond de nieuwe buurtbewoners.
Op de terugweg tik ik op de schuifpui van mijn vriendin. Haar man schiet wakker 😛 en opent de pui. Het wordt tijd voor hem om richting bed te gaan, het is alweer 23.00 uur. Mijn vriendin is druk doende haar auto uit te laden, van de EHBO-cursus die ze weer verzorgd heeft. We praten nog wat, drinken een lekkere bak thee en vergeten beide de wereldaarde… het wordt tijd dat ze een bakkie bij mij komt doen 🙂 dan kan ze de aarde meenemen!
Want echt: de berg moet gewoon naar mij komen…
Liefs, Loes
De berg is ondertussen bij me 🙂 In januari is de aarde eindelijk bij me afgeleverd. Mijn vriendin belde net hoe de verkiezingsuitslag voor mij is uitgevallen. Nou voor mij verandert er niet veel, ik sta op plek 21… eerst maar eens even voelen hoe de politiek aanvoelt voor mij. Maar in Zwolle zijn we van 3 zetels naar 7 zetels gegaan! Wat een prachtig resultaat en laten we hopen dat we wat milieuzaken voor elkaar kunnen krijgen en wat meer aandacht voor armoede bestrijding / basisinkomen!
De coachingspraktijk krijgt ook steeds meer vorm. Het huis is aangepast 🙂 De kids de deur uit, intern wat verhuisd, gewit en gelakt, opgeruimd, rust gecreëerd… nu nog een eenpersoonsbed de deur uit en dan kan de ruimte verder ingericht worden. Maar de verkoop op marktplaats vlot niet echt… meer dan 400 views, één bezoek en nog steeds niet weg! Maar Queen Anne (de stijl van het antieke bed) zal moeten wijken! Als ik het leven van Queen Anne bekijk, is het een vrouw die van geen wijken wist! 18 zwangerschappen en geen kind dat volwassen is geworden… ik geef het je te doen! Mooi is wel dat zij op 23 april 1702 tot koningin werd gekroond… op 23 april 2018 zal mijn dochter (van wie het bedje is) trouwen. Laten we zeggen dat na deze datum Queen Anne afgevoerd wordt, ik heb al een plekje voor haar waar ze haar dagen mag slijten… Wapserveen <3
En dan kan ik eindelijk mijn 3e levensfase beginnen… eens kijken hoe ik mijn lotsbestemming verder vorm ga geven… verbinden, groeien en delen!
