Natuurlijk houd ik altijd wel rekening met mijn omgeving. Niet meteen vertellen dat ik toch wel degelijk een levensvisie heb, al ben ik dan geen christen. Vaak stuit het me zelfs enorm tegen de borst als anderen me zelfs voorstellen aan hun vrienden met een overdonderend: “En dit is Yoeke, zij is een heks.”
Jongens, kom op nou… Dat roept zoveel misverstanden op! Ik loop daar niet graag mee te koop.
Zeker niet in mijn woonomgeving. Lieve mensen wonen er om me heen en die wil ik zeker niet voor het hoofd stoten met verhalen over, nou ja, de dingen die we zoal doen.
Het contact is prima, niet overdadig, maar prima.
Helemaal niet gek dus dat ik laatst, op weg naar het parkeerterreintje, werd aangeschoten door de nieuwe buurvrouw.
“Mag ik wat vragen?”
“Tuurlijk!” Een of ander huishoudelijk apparaat lenen, of zo’n soort vraag verwachtte ik.
“Doe jij ook aan huizenreiniging? Vervelende invloeden eruit werken en zo?”
“Ja, dat doe ik wel eens,” gaf ik direct toe. Erom liegen doe ik nooit.
“Wil je dat dan bij mij komen doen?” vroeg ze.
We maakten meteen een afspraak en ik liep terug naar huis. Ik herinnerde me een vorige keer dat er zoiets gebeurd was. Bij de garage waar ik mijn auto weer ophaalde zei de garagehouder, zomaar uit het niks: ‘Ik heb hartstikke pijn in m’n arm. Kun jij daar wat aan doen toevallig?’
Dus behandelde ik hem wat en hij belde de volgende dag op dat hij, na een heftige herstelnacht, helemaal geen last meer had van z’n arm. Daar was hij trouwens minstens zo beduusd over als ik zelf.
Teruggekomen in m’n eigen tuin vertelde ik nog een beetje blozend aan Leuke Man wat er gebeurd was.
Hij bulderde van het lachen. “En jij maar in die kast zitten! Ze weten het allang!”
Ik knikte wat bedremmeld. Kennelijk. En niet alleen weten ze het, ze weten het ook op waarde te schatten. Bruikbaarheid.
En dat vervulde me tegelijkertijd met grote blijdschap. Zo moet het eigenlijk gaan. Je bent getraind in een aantal zinvolle technieken en als die ergens nodig zijn wordt er een beroep op je gedaan. Of je biedt het aan. Geen poespas. Heel alledaags. Iemand moet het doen en jij bent het.
Yoeke
Super Yoeke, zo gaat het bij mij ook. Blesses