Van brood op de plank naar wereldvrede
Door Yoeke Nagel
Yoeke Nagel is interheksueel georiënteerd met een wortelstelsel in de journalistiek en de Reclaimingtraditie. Ze ontwikkelde het Creatiepentagram als magisch gereedschap dat schrijfkunst en creatief vermogen met elkaar verbindt om de wereld er mooier mee te maken.
Dit is een verkeerde tijd en een foute plek van de wereld om Imbolc, het bestaan van de buik te vieren. We klagen massaal over onze buiken. Hij is natuurlijk te dik. Flubberig. Verkrampt en intolerant voor allerlei heerlijkheden. Rommelend. Lelijk. Maar dat is allemaal navelstaren. Het gaat immers niet om de buitenkant, het gaat om wat er in zit en wat er uitkomt. Zo’n buik, bijvoorbeeld. Hij kan er dan apart uitzien, maar dat ding houdt je wel in leven door alles wat er in gebeurt. Soms is het zelfs de start van nieuw leven! Je komt pas tot de essentie van dingen als je op zoek gaat naar het waarom. Kijkt naar wat er onder die eerste, zichtbare laag zit. Op zoek gaat, zogezegd, naar de levenskracht die achter de schermen de bron vormt van wat er straks zichtbaar wordt.
Afpellen als magisch werk
Waarom doe ik wat ik doe bijvoorbeeld. Het is een van de belangrijkste vragen die je jezelf kunt stellen. Zeker als je graag je kennis wilt delen met anderen. Via een website bijvoorbeeld. Of in een workshop of lezing. In de training ‘Schrijven met het creatiepentagram’ heb ik inmiddels de ‘waarom’-vraag tientallen keren gesteld. Aan mezelf, aan anderen. Dat helpt om je diepste inspiratie, je krachtbron te ontdekken. Laagje voor laagje pel je je motivatie af tot je echt weet waar je het ook al weer voor doet. Handig om even een blik op te werpen als je de moed dreigt te verliezen. Fijn ook om je eigen grenzen te bepalen: als een nieuwe activiteit zich aandient weet je meteen of die wel past bij je diepste motivatie.
Ik beschouw dit afpellen als magisch werk: steeds een stap dieper het donker in van je eigen ziel tot je de essentie bereikt hebt en weet wat jij ook alweer komt doen hier, op deze aarde. Weet wat jij toevoegt aan wat er al is.
De diepste motivatie van Filomena
Een voorbeeldje.
Filomena geeft een cursus astrologie. Waarom?
Om geld mee te verdienen. Waarom met astrologie?
Omdat ze astrologie leuk vindt. Waarom dat meer dan andere dingen?
Omdat ze veel van astrologie weet en die kennis graag wil doorgeven. Waarom?
Omdat ze het belangrijk vindt dat mensen weten dat gebeurtenissen niet zomaar uit de lucht komen vallen, maar dat er kracht en uitdaging zit in jouw geboortehoroscoop. Waarom is het belangrijk dat mensen dat weten?
Omdat ze dan hun eigen valkuilen, hun ongebruikte kwaliteiten en hun talenten kunnen inzetten om een beter leven te hebben. Waarom moeten mensen een beter leven hebben?
Omdat ze dan gelukkiger zijn. Waarom moeten ze gelukkiger zijn?
Omdat gelukkige mensen meer kunnen bijdragen aan de wereld waarin Filomena zelf ook leeft. Waarom moeten mensen meer bijdragen?
Omdat Filomena het dan niet allemaal zelf hoeft te doen, in haar eentje.
Waarom wil Filomena het niet allemaal zelf doen?
Omdat ze weet dat het leuker is als mensen samenwerken en omdat ze het toch niet in haar eentje kan.
Waarom kan Filomena het niet in haar eentje?
Omdat ze ook maar een mens is met haar eigen valkuilen, ongebruikte kwaliteiten en krachten.
(Heeeeee… er komt al herhaling in de antwoorden! Dat is een goed teken, we zijn nu iets op het spoor. Even een stapje terug om jezelf niet vast te lullen met je daaroms).
Waarom wil Filomena bijdragen aan de wereld?
Omdat het nu niet optimaal verdeeld is hier. Sommige mensen komen tekort, anderen hebben teveel, de zwakkeren worden vaak uitgesloten, de sterken kunnen hun kracht niet goed inzetten en mensen zijn soms zo enorm hard voor elkaar… Daar moet iets aan gebeuren. Waarom moet daar iets aan gebeuren?
Omdat dat de zin is van het leven: de wereld mooier achterlaten dan je haar vond.
Uitstekende vraag!
Oké. We zijn er. Terwijl Filomena begint bij de nuchtere constatering dat er nu eenmaal brood op de plank moet komen blijkt, als ze maar lang genoeg doorgraaft in de onderliggende motivatie, dat ze het uiteindelijk doet voor de wereldvrede.
Op het moment dat je daar uitkomt, bij wereldvrede of een vergelijkbaar hoogstaand motief, ben je vermoedelijk bij de bron van je energiehuishouding, de hoofdschakelaar van je stoppenkast.
Alle antwoorden op weg daarheen zijn natuurlijk net zo waar!
Waarom zou je dan zo diep graven?
Omdat je daarmee jezelf de ruimte geeft om je helemaal in te zetten voor wat je nu doet, of ervoor te kiezen om iets totaal anders te gaan doen. Als je weet wat de bron van je motivatie is kun je namelijk ook een andere afslag nemen, een andere keuze maken dan je tot nu toe hebt gedaan.
Fijn als je dat uit vrije wil kunt doen. Maar ook handig als je – niet ondenkbaar in deze tijd – zojuist je baan bent kwijtgeraakt en met de moed der wanhoop aan iets nieuws moet beginnen. Waarom zou je dat doen?
Hmmmm… wat een goede vraag! Stel ‘m jezelf eens een paar keer achter elkaar.
Meer over de zes vragen van het creatiepentagram vind je in het boek ‘Schrijven met het creatiepentagram’ – door Yoeke Nagel, uitgeverij A3boeken.
