Editorial Winter

Logo pagina Redactioneel in Wiccan Rede Online Magazine
Er zijn zo van die tijden dat alles kapot gaat. De wasmachine begeeft het, en binnen een week houdt de stereo-installatie ermee op en ook de waterkoker. Er zit weinig anders op dan een reparateur te bellen. En als die ze niet meer aan de praat krijgt,  misschien nieuwe apparaten te kopen. De meeste dingen hebben een beperkte levensduur. Dat geldt niet alleen voor dingen, maar ook voor minder tastbare zaken. Zoals relaties, met je partner of je werkgever. Zoals een papieren tijdschrift.

Het is mijn ervaring dat dit soort dingen in clusters komt. Je kunt er soms wel achter komen wat de oorzaak is. Diverse apparatuur heb je tegelijk gekocht, bij een verhuizing bijvoorbeeld, en de gemiddelde levensduur is ongeveer even lang. Of er is een piekbelasting geweest op het elektriciteitsnet, die al je apparaten bloot gesteld heeft aan een te grote spanning waardoor er een aantal kapot zijn gegaan.

Bij de minder tastbare zaken kun je misschien ook een gemeenschappelijke oorzaak vinden. Je zat niet lekker in je vel, waardoor het op het werk ook niet zo vlot liep. Of was het omgekeerd? Je was niet gelukkig met het werk dat je deed, en daardoor ging het met je gezondheid ook niet zo geweldig, kreeg je een burn-out of ‘alleen maar’ een aantal stressverschijnselen, zoals slapeloosheid of enige haaruitval.

Veel mensen die beginnen aan een magische studie, komen in een periode terecht waarin ze gaan twijfelen aan wat daarvoor zekerheden leken. De studie die je gekozen hebt of het soort werk dat je doet. Je relatie en hoe die ingericht is. Het punt is daar dat je – door een stap te zetten op het pad van de magie – keuzes gaat maken, waar je dat voorheen misschien niet zo duidelijk gedaan had. Je bent in het leven gerold dat je leidt, en nu ga je daar vragen bij stellen. De kernvragen daarbij zijn ‘wat wil ik’ en ‘wie ben ik’. ‘Mens ken uzelf’, is de spreuk die niet voor niets boven de poort staat van de magische scholen.

Wanneer er zo van alles om je heen kapot gaat, is ook een goed moment om te kijken naar een eventuele tweede betekenis. Had je al de apparaten wel zo hard nodig die nu kapot zijn? Is je baan werkelijk zo belangrijk voor je, of zou je eigenlijk, diep in je hart, iets anders willen doen? Ook al is er een praktische oorzaak aan te wijzen voor het stuk gaan van dingen, je kunt daar altijd met een tweede blik naar kijken. Je kunt ‘zin’ zoeken in wat er om je heen gebeurt. Zoals je aan het begin van je pad op het gebied van wicca of magie voor keuzes werd gesteld, kun je op elk moment stilstaan bij je keuzes of opnieuw keuzes maken.

Als je naar buiten kijkt – en je voor de geest haalt wat er ook alweer onder die dikke laag sneeuw ligt 😉 – dan zie je dat daar niets meer is zoals het van de zomer was. De bloemen zijn weg en ook de meeste bladeren. Sommige planten zijn zelfs helemaal in de grond verdwenen. Er is bovengronds geen spoor meer over van de hosta of de pioenroos. In de natuur gaan veel dingen ‘kapot’ om plaats te maken voor nieuwe dingen. Planten die afsterven, vergaan tot compost, en vormen daarmee een voedingsbodem voor nieuwe planten. Aan het eind van het seizoen worden de meeste bomen en struiken kaal, en alles keert terug tot de kern. Letterlijk soms: alleen het zaad blijft over, of een enkele knol in de grond. En als je goed kijkt, de knoppen aan de kastanjebomen, en wilgekatjes in de maak.

Over een aantal weken zal het allemaal weer zichtbaar tot leven komen. Aan het begin van de lente barsten de knoppen open en komen de eerste sprietjes groen weer boven de grond. Die belofte is er nu al.

Yule is niet een van de belangrijkste feesten in wicca. Het is een van de zonnefeesten, die de ‘geboorte’ aankondigen van komende gebeurtenissen. In dit geval van Imbolc, de periode waarin het nieuwe leven zichtbaar wordt. Maar in onze streken is Midwinter wel degelijk ook een heel zichtbaar moment. Je ziet dat het elke dag donkerder wordt. Dagelijks wordt het later licht en vroeger donker. In de schemering kun je je goed voorstellen dat je voorouders er aan twijfelden of het ooit weer licht zou worden. Zonder elektriciteit, zonder kunstlicht, was het helemaal donker. En koud. Wat een feest dan als de baan van de zon zich keert en het langzamerhand weer lichter wordt, elke dag een beetje. De belofte van voorjaar en zomer, dat is wat we vieren op het donkerste scharnierpunt van het jaar.

En juist op dit moment, begint een nieuwe fase voor Wiccan Rede. 31 jaar na de verschijning van de eerste folder – er gingen twee folders vooraf aan de uitgave van het eerste echte nummer van het tijdschrift – gaat Wiccan Rede online. De papieren versie is niet meer (al zoeken we nog wel naar een manier om een mooie print te kunnen aanbieden, per nummer of jaarlijks). Maar leve Wiccan Rede Online! We hopen veel lezers van vroeger opnieuw te mogen begroeten, en hopen ook nieuwe lezers aan te trekken die de papieren editie nooit gevonden hebben. Ik wens jullie allen veel leesplezier!

Namens het Wiccan Rede-team,
Jana.

Over Jana

Wicca is mijn religie, achteraf gezien is dat altijd al zo geweest. Ik heb het geluk gehad mensen te leren kennen waarmee het goed klikte. In 1984 hebben zij me ingewijd in een Gardnerian coven. Anders was ik alleen verder gegaan. Mijn ideeën over de rol van man en vrouw komen in wicca terug. Zo ook mijn ideeën over het belang van natuur en milieu: ik vier de jaarfeesten en eet de groenten van het seizoen. En de Wiccan Rede ('Doe wat je wilt, mits het niemand schaadt') was al mijn lijfspreuk voor ik wicca leerde kennen.
Dit bericht is geplaatst in Editorials met de tags , , . Bookmark de permalink.

Eén reactie op Editorial Winter

  1. BajorRon schreef:

    Fijn om te zien dat WR weer actief is, zij het nu online en als E-zine! Het is wellicht even wennen op deze manier, maar een voordeel zie ik alvast: je kunt hier meteen op de stukken reageren! Harstikke goed!

    Veel succes en plezier en fijn dat WR er weer is!

    In LVX, Ron

Reacties zijn gesloten.