Na twee jaar met flink wat kou en sneeuw, is het nu de vraag of het nog winter wil gaan worden. Het heeft nog niet echt gevroren. Hier en daar staan nog zomerbloemen in bloei naast de sneeuwklokjes maar er zijn ook al jonge brandnetels en de uitheemse elzen hebben al gebloeid. Sommige vogels hebben de zomer al in de kop: een koolmees lijkt op zoek naar een partner. Is dat wel verstandig? Wie nu een nest maakt en eieren legt, kan die heel goed kwijtraken als de winter toch nog aantrekt.
Wanneer is het juiste moment om een nestje te maken? Om struiken te snoeien, bollen te planten en te zaaien? Wat de natuur betreft, is het van belang om te leren hoe de signalen te herkennen, en om aan te voelen of de levenskracht alweer ontwaakt is. Dat zal niet altijd goed uitpakken: er kan altijd nog een laatste nachtvorst komen, en als je als trekvogel van ver komt, weet je niet hoe de situatie is in het land waar je naartoe vliegt. Maar vaak zul je goed zitten als je de patronen leert herkennen, als je wacht tot je de energie voelt stromen.
Als het gaat om andere dingen, kun je niet altijd terugvallen op bekende patronen. Je hebt een vaag pijntje, of je hebt een vermoeden dat er iets aan de hand is met een kind in je omgeving. Moet je meteen naar de dokter of een vertrouwenspersoon raadplegen, of kun je het eerst eens aanzien, en kijken hoe het zich zal ontwikkelen? Kom je tussenbeide als je kinderen ruzie hebben, of laat je ze het zelf oplossen? In het bedrijfsleven is er een naam voor het niet-ingrijpen: management by letting things happen. De dingen laten gebeuren, in plaats van zelf aan te sturen wat je denkt dat er moet gebeuren. Voorwaarde is wel dat de mensen van wie je de leider bent zelfstandig kunnen werken, en bereid zijn dat te doen. Als je mensen de ruimte geeft, zullen ze vaak met goede ideeën komen en zelf hun problemen oplossen. Maar soms is niets doen een vorm van verwaarlozing, van verwijtbare laksheid. Bel die vertrouwenspersoon voor je mishandelde buurkind, of de dokter voor die kwaal die maar niet overgaat.
Wacht je echt tot de juiste tijd, voordat je aan dat ene klusje begint? Verzamel je nog informatie, denk je dat er een betere versie beschikbaar komt als je nog even wacht? Of heb je er geen zin in, en hoop je dat het overwaait, of dat iemand anders het wel zal doen? Hoe groot is de kans dat er zich inderdaad iemand anders aanmeldt om jouw klus te klaren? Je huiswerk zul je zelf moeten maken. Maar als je zoon aanbiedt om pannekoeken te maken net als jij geen zin hebt om te koken, accepteer dat aanbod dan. Dat raadde de allereerste heks me aan met wie ik ooit een gesprek had – zij had het aanbod niet geaccepteerd, maar flink in haar vinger gesneden in plaats van in de groente.
Moet je een moeilijke beslissing nemen, slaap er dan een nachtje over. Bekijk de voors en tegens, bezie alles met je verstand en laat het dan los. Na die nacht heeft je onbewuste zich erover kunnen buigen, en dan weet je gevoel wat de beste beslissing is. Afgelopen jaar stond dit inzicht op de wetenschapspagina’s van de kranten: er is nu wetenschappelijk onderzocht dat het zo werkt. Ga je een bepaald huis kopen of niet, ga je ergens solliciteren, neem je een kans aan op je werk: je onbewuste zet het beter voor je op een rijtje dan je bewuste zelf zou kunnen doen.
Nu is het de tijd om Wiccan Rede Online te lezen. We hebben weer een mooi aanbod van artikelen. De index laat zien wat er allemaal in dit Imbolc-nummer staat.
Veel leesplezier!
Jana.