Vorig jaar zaten we met twee volle manen in augustus! En een volle agenda 🙂
En het thema van deze Wiccan Rede Online is ‘verplichtingen aangaan’. Omdat ik een loyaal wezen ben, ‘ik maak af waaraan ik begin’, spreekt mij dit wel aan. Toch heb ik hier wel een kanttekening bij gekregen. Een tijdje terug heb ik een zweethutsessie mogen meemaken, van heel wat uren! Na vier ronden ‘doodgaan’ ben ik eruit gestapt. Ik realiseerde me dat ik mocht stoppen, dat ik mocht zeggen tot hier en niet verder, dat ik niet loyaal hoefde te zijn en daardoor juist heel loyaal, aan mezelf! Had ik dit in mijn vroege pubertijd gedaan, dan had dat mij heel wat ellende bespaard! Ik neem deze wijze (en o, zo simpele les) mee en zal er naar leven… welke verplichting het ook aangaat! Ik heb mijn werk, mijn mantelzorg, mijn groene groep, mijn huwelijk en mijn kinderen en voel me naar hen allen verplicht er te zijn, en dat is goed… zolang het goed voelt.
En nu mijn maanwandeling uitwerken van vorig jaar… voelt nog steeds goed!
Twee volle manen… twee super manen… twee festivals te gaan!
Volle maan van de Speer op 1 augustus en de Blauwe maan op 31 augustus
Twee super volle manen in de maand augustus! En beide manen vallen op de avond voordat wij vertrekken naar een meerdaags festival. Op 1 augustus is het bar en boos buiten, de regen komt met bakken uit de hemel en er zijn behoorlijke windstoten. Alle reden om wat gas terug te nemen en voor een rustige avond binnen te kiezen. De volgende dag rijden we naar Lisse om daar te tenten op te zetten voor Castlefest. Met windkracht 6 hebben we de tenten weten op te zetten, een behoorlijke uitdaging. De woensdag- en donderdagavond hebben we met de groene groep doorgebracht in ons stamcafetaria in Lisse. En zelfs de donderdagmiddag hebben we daar geluncht, een droge gezellige locatie om de regen te trotseren! De voorspellingen voor het weer waren heel slecht. Maar zowel wij, als groentjes, als de mensen van de Heidense Bende hebben hun best gedaan voor goed weer. En zowaar: op vrijdag, de belangrijkste dag voor ons, was het droog! En ook zaterdag en zondag was het goed te doen. Een enkele bui liet zich gaan boven het terrein en verder was het best te doen… op de gigantische modderpoelen na op diverse terreinen 🙁 Maar ook dat zullen we snel vergeten. Zoals we eerdere edities vergeten zijn die nat waren… maar daar hebben we de foto’s voor 😛
Dit jaar werden wij als Greenthingz voor het eerst verbonden met de Heidense Bende, die ook altijd heel actief is op Castlefest. We werden geacht om tegelijk onze Wickertijd in te vullen. En wat was het mooi! Wij startten onze optocht, zoals gebruikelijk, op de heuvel in het midden van het terrein. In stilte, met slaande trom, liepen wij door het bos om op het terrein van de Heidense Bende ‘in de wacht te gaan’. Van daaruit sloten wij achteraan de stoet van de Heidense Bende om bij de Wicker als eerste ons offer te mogen brengen. De mensen van de Heidense Bende hadden hun posities ingenomen rond de Wicker en wij hadden ons Wickermoment zoals we gewend waren. We voelden ons mooi gedragen door deze houding van deze grote groep mensen. Het is zeker voor herhaling vatbaar! Het kippenvelmoment was de reactie van het publiek, vooral in het bos. Mensen stonden doodstil langs de kant van de weg, geen woord werd er gezegd. Ik denk dat dat ook kwam omdat er geen vooruit rennende organisatie of fotograaf was, die de boel vrij maakte. De mensen gingen aan de kant omdat wij eraan kwamen, niet omdat dat gevraagd werd… iets om te onthouden <3
Het thema van deze volle maan is dan ook “Bouw aan je zelfvertrouwen”. Onze Speer was gericht op onze offering (de elementen) bij de Wicker, die dit jaar stond voor Moeder, Oermoeder, Voormoeder en Moeder van de toekomst… onze moederlijke zorg voor Moeder Aarde. Moederliefde wordt ook wel liefde en zorg zonder verlangde tegenprestatie genoemd, onbaatzuchtig. Hopelijk hebben wij met onze offering een kleine bijdrage kunnen brengen in de balans van de elementen. Er zijn zoveel branden, overstromingen, aardverschuivingen en stormen… en het beloven er alleen maar meer te worden.
De supermaan heeft behoorlijk haar werk gedaan als ik het mag geloven. Zelf was ik behoorlijk moe en ik hield erg veel vocht vast! Op de maandag na Castlefest was mijn avond gewicht 2,5 kg zwaarder dan mijn ochtendgewicht… 2,5 liter vocht mocht ik die nacht afwateren! Later las ik dat dat onder invloed van de maan kon gebeuren. Aangezien het mijn probleem is, was dat nu extra aanwezig! Twee supermanen in één maand. Eén in Waterman en één in Vissen… Lucht en Water… twee elementen die mij als Aarde vruchtbaar kunnen maken. En Aarde die Water vasthoudt is een vruchtbare Aarde :-/ En zo kunnen we nog wel een tijdje filosoferen over de elementen en wat dat over jezelf zegt.
De tweede volle maan, de zogenaamde Blauwe, was op 31 augustus. De dag erna rijden wij naar Lüdinghausen waar Annotopia is, een Fantasyfestival op Duitse bodem. Veel steampunk en post-apocalyptisch; daar kan je je hart ophalen! Geweldige kostuums! Ook veel goede Star Wars-kostuums trouwens. Wij als Groentjes zijn dan echt wel van een ander kaliber 🙂
De Blauwe maan, heb ik geleerd, is de tweede volle maan in hetzelfde sterrenteken! Dat is wel wat anders dan de tweede volle maan in een maand. Zelf vind ik de verbinding met het sterrenbeeld wel wat meer aanspreken. Maar aangezien Modron niet meer bestaat, krijg ik daar geen informatie meer over binnen, helaas!
Ik zal vanaf nu dan de maandmaan volgen met betrekking tot de Blauwe maan. En bovenal is het belangrijk om iets te doen met de handvatten die je aangereikt krijgt, of die nu van sterrenbeeld tot sterrenbeeld lopen of niet. Feit is dat deze maan heftig is! En dat je er veel mee kan doen, als je wilt. De vragen die in dit artikel staan zijn wel een uitdaging, ik zal ze hier aanhalen:
Stem af op de transformerende energie van de blauwe supermaan en beantwoord deze 8 vragen.
- Tijdens welke activiteiten lijkt de tijd stil te staan en ga je volledig op in het moment?
- Waar ben je goed in?
- Welke gedachten komen in je op als je nadenkt over je ideale leven?
- Hoe voelt het om je ware zelf te zijn?
- Als je anderen op jouw unieke manier kunt helpen, wat zou je dan doen?\
- Met wie voel jij je het meest verbonden?
- Wat maakt jou intens gelukkig?
- Welke concrete actie wil je ondernemen om voor anderen zichtbaar te maken wie je werkelijk bent?
Wat een mooie vragen om over te reflecteren! En gelukkig kan ik er antwoord op geven 🙂 De tijd verdwijnt voor mij als ik in het bos ben en als ik als ‘groen wezen’ mag werken, Mutti is echt mijn alter-ego.
Ik ben goed in het samenstellen en leiden van een groep enthousiaste spelers en het gezond houden van deze groep… al 16 jaar! Ik vind mijn leven best ideaal, veel plezier afgewisseld met fijn werk, dat ertoe doet. Ik zal altijd mijn ware zelf zijn, wat ik ook speel, mijn ware ik schijnt overal doorheen… ik hoef geen masker te dragen. Als mensen door mij gecoacht willen worden maak ik daar ruimte voor, voor de rest wil ik graag een glimlach op de gezichten van mensen toveren. Dat is het mooiste wat er is, bijdragen aan het plezier van mensen en daar zelf ook plezier in hebben… dat zouden er meer moeten doen! Ik voel me verbonden met mijn groene familie, met de mensen die ik aan mij en aan elkaar verbind. Het doet mij heel goed als ik merk dat de groene familie elkaar ook in het dagelijks leven opzoekt en ondersteunt. Intens gelukkig ben ik als ik me fit en gezond voel en dat het met de mensen van wie ik hou goed gaat. Ik laat mezelf, dacht ik, redelijk zien. Zowel in mijn rol als werknemer, mantelzorger, entertainer, moeder en partner. Ik heb het gevoel dat mensen duidelijk weten wat ze aan me hebben. En ik geef mijn grenzen ook aan, de ene keer wat beter dan de andere keer denk ik… maar dat ze er zijn is duidelijk.
Met Blauwe maan kan je dus reuzenstappen maken met je persoonlijke ontwikkeling. Zelf ben ik bijvoorbeeld gehandvast met Blauwe maan in 2010. Dat was in november… twee uur in de kou bij de hunebedden in Havelte, daar wordt je pas blauw van 🙂 Maar wat was het geweldig!
Maar dit jaar loop ik naar mijn bomenvriend in het buitengebied van Zwolle. De avond is stil. Het is 21.30 als ik de deur uitstap. Geen zuchtje wind en de temperatuur is heerlijk! Een lekker dik vest en een sjaal zijn voldoende om comfortabel te wandelen. Ik ben twee maanden niet aan de wandel geweest, veel te druk met van alles en nog wat. Ik zie dat de planten en bomen al zoveel verder zijn gegroeid! Het riet staat hoog langs het water en de knotwilgen zijn flink doorgeschoten! Op het water is het stil, geen gans meer te horen. Op de hockey-velden wordt nog druk gespeeld, de grote lampen zijn aan en verlichten mijn weg.
Ik merk wel dat ik lang niet heb gewandeld. De oude blessure aan mijn linker hiel (achillespees) speelt op. De afwikkeling van mijn voet doet pijn. Ik besluit door te lopen en niets te forceren. Na een kwartier lopen met mijn hazelaarstaf gaat de afwikkeling al beter en de pijn verdwijnt. Sinds lang heb ik mijn staf weer even nodig gehad 🙂 na deze stroeve opstart is hij gewoon weer mijn statief voor mooie foto’s van de volle maan. Soms moet je even doorzetten ook als het oncomfortabel is 🙂
Als ik rustig doorloop (aan de linker kant van de weg) word ik bijna als fietsenstalling gebruikt door een oudere dame op de fiets. Ze zag mij niet lopen en ik zag haar gelukkig wel. Natuurlijk schrok ze behoorlijk van me. Even later sta ik stil om een foto te maken van de maan, als een man aan komt lopen, ik hoor zijn schoenen knarsen 🙂 Als ik hem groet, schrikt hij zich een hoedje. Zomaar een stem uit het donker – hij had mij duidelijk ook niet gezien. Vanavond is mijn thema ‘Schrik van mij!’ Want hij is niet de laatste die zich rot schrikt van mij. Als ik midden op en brede landweg stil sta om weer een foto te nemen, word ik bijna door een knulletje omver gereden. Zijn vader zag mij ook niet… terwijl er wel lantaarnpalen zijn daar. Al met al heb ik vanavond de gave onzichtbaar te zijn!
Als ik bij mijn bomenvriend B8 ben voel ik dat het lang geleden is dat ik bij ‘m was. Zijn kruin is weer vol en er hangen veel takken voor zijn stam. Als ik ‘m knuffel krijg ik ‘Fantastisch’ van ‘m. Wat een mooi woord, ik blijf nog even bij ‘m staan in de hoop wat verduidelijking te krijgen. Maar nee… het is en blijft fantastisch! Het woord fantast zit daar natuurlijk in en Fantasy zit er ook in. Ik maak vaak de grap naar mijn man ‘Baron van Tast’ als hij naar mijn idee zaken anders maakt dan ze waren. Fantastisch is een mengeling tussen iets wat niet waar is en iets wat heel erg goed is… zó niet waar dat het aannemelijk wordt 🙂 het begint zowaar op iets groens te lijken 🙂 Ik denk dat mijn passie toch echt het meest ligt in het scouten van nieuwe spelers en het spelen zelf. Ook het contact met de organisatie van evenementen om samen iets geweldig neer te zetten vind ik erg leuk, ik denk graag mee in wat gedaan kan worden. En ook de mensen van mijn groep denken daar graag in mee. Zo heerlijk om te zorgen voor vermaak en plezier. Om mensen eens iets anders voor te schotelen dan wat gangbaar is. Om verrassend te zijn, om mensen mee te nemen in het spel. In ieder schuilt altijd nog het kind dat verwonderd wil worden, dat nieuwe zaken wil ontdekken. Zo heb ik nog steeds de wens om eens echt in contact te komen met natuurwezens… zo niet waar, dat het aannemelijk wordt <3
Ooit een oefening gedaan in ‘nieuw-zien’. Mijn ogen dicht gedaan in het stille bos. En bewust mijn ogen geopend toen ik dacht in staat te zijn om met vernieuwd zicht het bos te bekijken, zonder de mij geleerde werkelijkheid. Mijn blik ‘blurde’, alsof ik in een film zat en naar een andere werkelijkheid ging. Ik schrok hier zo van dat ik direct weer naar de mij vertrouwde werkelijkheid schoot, damn!! Ik ben er nog steeds van overtuigd dat er een andere werkelijkheid is, we zijn alleen verleerd ‘m te zien. Net zoiets als de ‘kleren van de keizer’, als iedereen zegt “het bestaat niet” dan zie je het niet meer. Fantastisch is meer dan heel goed 🙂 het heeft ook met je verbeelding te maken, je fantasie … love it <3
Mijn weg gaat verder door het bos. De lichten van de hockeyvelden worden gelukkig gedempt door de bomen en het bos wordt donker. Ik ben benieuwd of de weg verderop afgesloten is in verband met de dijkverzwaring die doorgevoerd wordt. Gelukkig kan ik mijn weg vervolgen door het bos en over de brug richting dijk. Het wandelen is zó fijn! Eigenlijk zou ik dat veel vaker moeten doen. Maar de bank is zó lekker aan het eind van de dag, beentjes omhoog en lekker tv kijken… een stomme bezigheid eigenlijk. En saampjes op de bank, aan het eind van de dag, is gewoon fijn. We hebben het beiden behoorlijk druk en dit zijn de momenten dat we samen zijn. Manlief moet vaak vroeg naar bed in verband met werk en dan zijn die spaarzame uurtjes waardevol. En dit zijn vaak de meest gemiste zaken als de partner wegvalt… de simpele dingen die je deelde, samen bankhangen 🙂
Maar voor nu is het genieten! Er komen nu minder drukke tijden aan en dan heb ik wat meer tijd om er weer op uit te gaan. We genieten nu van een heerlijke nazomer. Echt weer om eens vaker mijn bos te gaan opzoeken, overdag <3
Liefs, Loes
Nou, dat meer het bos opzoeken is ver te zoeken! Mijn achillespeesblessure is ruk! Ik wandel al een jaar niet meer. Voor de vollemaanwandelingen ga ik met de auto die kant op. De laatste keer dat ik van huis vertrok, kwam ik strompelend thuis. Zoveel pijn aan mijn voet. Nu vijf keer shockwave gehad bij de fysio en vooralsnog geen verbetering. Afgelopen volle maan helemaal niet gewandeld, we waren toen op ‘Fable and Fantasy’ in Emmen. De dagen erna was ik blij dat ik zat… mijn ‘verplichting aangaan’ was even op… nu even niet! Ik heb geleerd dat loyaal naar mezelf ook loyaal is, en misschien nog wel de belangrijkste!
En soms heeft loyaliteit met trots te maken. Ik weet nog dat ik me niet liet wegpesten uit een ‘vriendengroep’, ik bleef loyaal er deel van uit maken. Dat heeft me veel ellende opgeleverd. Dat soort loyaliteit is stom. En trots is eigenlijk ook stom. Trotseren is ook ellende weerstaan, boven jezelf uitstijgen. Maar daarin kan je dus ook jezelf verliezen… niet meer doen. Ik ben nog wel trots op mijn kinderen, hoe zij hun weg vinden in deze ingewikkelde wereld van keuzes, keuzes en nog eens keuzes. Hoe zij hun verplichtingen aangaan… en niet.
