Wiccan Rede en Silver Circle bestaan alweer veertig jaar en ongeveer de helft van die tijd schrijf ik er af en toe een artikel voor. De tijd vliegt en het wiel blijft maar draaien.
Voor mij begon het toen ik halverwege de jaren negentig van de vorige eeuw als jonge heks mijn bezem verplaatste van het Zuid-Limburgse platteland naar de grote stad Nijmegen. Er ging een wereld voor me open. Letterlijk omdat het OV opeens meer bestemmingen bleek te hebben dan Sittard of Maastricht maar ook figuurlijk doordat ik op de laatste pagina van een boek over wicca twee adressen vond, eentje van de Green Circle, een paganistische vereniging, en eentje van de Wiccan Rede, een tijdschrift over wicca en hekserij. Van de Green Circle werd ik lid en op Wiccan Rede nam ik een abonnement.
Vanaf dat moment ontving ik regelmatig een gekopieerd tijdschrift op A5-formaat vol artikelen over alles wat met wicca en hekserij te maken had in het Engels en Nederlands. Dit las ik vervolgens meerdere malen van rode kaft tot rode kaft. Via de Green Circle kwam ik, naast allerlei leuke pagans van divers pluimage, in contact met een Gardnerian coven waarin ik werd ingewijd. Tijdens de opleiding voor de inwijding las ik alles wat los en vast zat over wicca en hekserij, waaronder wat boeken van Merlin en Morgana van Silver Circle.
Inmiddels was ik redacteur geworden van de Green Circular, het tijdschrift van de Green Circle, en schreef hier artikelen voor. En toen de Green Circle begin deze eeuw ophield te bestaan, ingehaald door internet en de veel laagdrempeligere heksencafe’s die in navolging van Silver Circle overal als paddestoelen uit de grond schoten, was het een logische overstap om voor de Wiccan Rede te gaan schrijven.
Veel van mijn artikelen uit die tijd zijn verloren gegaan bij een computercrash, maar ik heb wel nog een aantal afleveringen van een serie over heilige plaatsen in Nederland op mijn harde schijf staan. In eerste instantie verschenen mijn artikelen in het vertrouwde gekopieerde tijdschrift met rode kaft en later in een mooiere, meer glossy versie. Nog later stonden ze in de nieuwe Wiccan Rede Online; de digitale, boomvriendelijke versie van het gekopieerde tijdschrift met de rode kaft met alle mogelijkheden die de moderne techniek te bieden heeft. Zo kan ik tegenwoordig veel langere artikelen insturen want plaatsgebrek is geen issue meer, lezers kunnen reageren op mijn schrijfsel (maar doen dat zelden) en met behulp van de zoekfunctie kunnen eerdere artikelen van mijn hand gevonden worden.
Ideaal, wat mij betreft gaan we nog minimaal 40 jaar door!!!
Flierefluiter
