Het thema van deze volle maan, de laatste van het jaar, is ‘vind balans tussen zelfstandig zijn en samenwerken’. En ook mag ik mijn mooiste verhaal vertellen… zoals een bard betaamt.
Het afgelopen jaar heb ik gebruikt om mijn eigen stichting weer leven in te blazen, weer goed op de rails te zetten. Na twee jaar studie en het organiseren overlaten aan derden, kan er wel wat reanimatie toegepast worden. Nu we bijna een jaar verder zijn, loopt het weer als een trein. Waar het ‘m in zit, misschien is het toch echt mijn ‘kindje’ 🙂
De komende maanden heb ik wat meer ruimte in mijn werkzaamheden en zal ik me richten op mijn coachingspraktijk, het mag er komen. Vanavond ga ik naar de, voor mij, eerste Algemene Ledenvergadering van Groenlinks. Ik sta op de kieslijst voor de gemeenteraadverkiezingen 2018. Ik hoop dat deze taak en mijn coachingspraktijk zaken samen gaan vallen. Eens kijken wat de toekomst mij brengt.
Het kan een mooi concept zijn voor zelfstandig zijn en samenwerken 🙂
16-10-2016 Volle maan van de Heuvel van de barden
Vanmiddag waren vrienden van ons op bezoek. Even de LARP-zwaarden terugbrengen die ze gebruikt hadden voor een evenement en die wij zo weer nodig hebben op de Midwinterfair in het Archeon. Gelijk de bokkenkar en viswijfmanden meegegeven voor Dickens in Druten. Het winterseizoen komt er weer aan met de vaste evenementen en al het geregel eromheen.
Een flinke zak zelf geplukte stoofperen maakte de uitwisseling compleet.
Na een halve dag met de studie bezig te zijn geweest was het heerlijk om er even samen op uit te trekken. Onder het wandelen hadden we het over de komende volle maan… niets komende! Al studerend is het wassen van de maan compleet aan me voorbij gegaan. Ik zat echt nog een week terug qua maanbeleving. Dus nadat wij onze vrienden hadden uitgezwaaid, snel aan de avondmaaltijd. Want er stond ook nog een toffe tv-film op mijn wensenlijstje en wel om 20.00.
Dit is wat je noemt een instant vollemaanwandeling… rap en hopelijk lekker.
Om 18.45 stap ik in de auto, dit bij hoge uitzondering! Gewoonlijk heb ik de wandeling van een kwartier nodig om een leeg hoofd te krijgen en lekker in het NU te komen. Maar nu wil ik gewoon teveel… eens kijken wat dat me brengt.
In een poep en een scheet ben ik bij het bos, ook weleens lekker. De schemering is al behoorlijk ingetreden en foto’s maken van de grondmist die over de velden oprukt is bijna niet meer te doen. Wat is dit toch prachtig, zo mysterieus… mist-erieus 🙂 Zoals gewoonlijk met deze volle maan beklim ik de Westerveldse Bult, de voormalige vuilstort van Zwolle. Deze flinke heuvel ligt met zijn voeten in Het Zwarte Water en de Westerveldse Kolk, en daar hebben ze een kleine haven gemaakt voor sloepen. Langs deze haven benader ik “De Heuvel van de Barden”. Eén keer per jaar is deze heuvel me heilig, dan beklim ik de heuvel en bovenop de heuvel beklim ik de picknick tafel… hoger kán ik niet komen 🙂 En vanaf deze hoge plaats bedank ik alles wat groots is (de godin, de god, de natuur, mijn intuïtie, het leven, Moeder Aarde en iedereen die me lief is) voor het afgelopen jaar. De goede dingen en de dingen waar ik van geleerd heb. Ook spreek ik mijn wensen uit voor het komende jaar. Wat is dat ieder jaar weer mooi om te doen en nooit was het slecht weer!
Vol goede moed beklim ik dus ‘mijn’ heuvel… maar er zijn mensen! Volgens mij zijn er veel mensen… en, er is een groot kampvuur! De boodschap is mij direct duidelijk 🙂 :”Je bent niet alleen!!” en “Het vuur is brandende!”. Een grote buitenlandse familie zit om de picknicktafel en om het vuur. Op mijn vraag ter gelegenheid van wat ze hier zijn en wat ze vieren, vertelt een jongeman mij dat ze gewoon barbecuen ter gelegenheid van de laatste warme dag van het jaar. Ik zeg dat dat een hele goede gelegenheid is. Jong en oud doen zich tegoed aan geroosterde kipdelen. Op mijn vraag of ze alles weer net zo netjes achterlaten beaamt hij dat ze alles weer netjes meenemen. We praten nog even over wat ik hier kom doen en dat ik mijn programma maar even aan moet passen. En eigenlijk is er niets mooier dan feest en gemoedelijkheid op ‘mijn heilige heuvel’. Ik loop verder en in de duisternis is even de bosjes om alweer heel ver weg 🙂 Achter deze bosjes staat een bankje, en dan klim ik daar maar op. Geluiden van gezelligheid op de achtergrond, en het vuur zorgt voor een mooi licht, zo op de top.
Bovenop mijn bankje bedank ik voor mijn studie, dat ik die zonder ook maar één dag te missen heb kunnen afronden. Dat ik er zoveel plezier in heb… nog steeds. Dat ik zulke mooie cijfers heb behaald tot nu toe. Dat ik eindelijk de rust in mijn lijf heb gevonden nu mijn man geen vervolguitkering heeft aangevraagd, dus geen bemoeienis met mijn privéleven. En dat we geaccepteerd hebben dat hij geen inkomsten meer heeft… net een maand te vroeg de WW in gegaan. Anders had hij recht op IOW tot aan zijn pensioen; nu mag hij zijn hand ophouden bij zijn vrouw en dochter… eigenlijk te bezopen om los te lopen! Maar we redden het en dat zullen we blijven doen! We zijn gezond, we houden van elkaar, we hebben een eigen huis, we hebben een auto en onze kinderen zijn gezond en gelukkig… wat willen we meer? Wat ik meer wil? Ik wil heel graag het komende jaar mijn eigen coachingspraktijk opstarten! En ik weet nu: daar ben ik niet alleen in! Het vuur brandt en ik zal geholpen worden, door mensen die het graag samen gezellig maken! Ik heb al wat lijnen uitgezet en denk dat dat er wel meer zullen worden.
Als ik van het bankje af stap, zie ik weer het groene tentje staan. Met Beltaine was ik ook op de heuvel en toen stond het tentje er ook. Er zaten toen een jongen en een meisje in… kon ik horen. Zullen zij er iedere volle maan zijn? Zullen zij ook de volle maan beleven op deze prachtige plek?
Het idee van alleen in het donkere bos krijgt zo wel steeds minder lading 😛
Ik huppel de heuvel af… zoveel moois achter me latend.
Ik loop nog mooi op schema. Ik besluit om door het lager gelegen bos naar B8 te lopen, aan de andere kant van het bos. Hier is het stil en behoorlijk donker… en dan zie ik tussen de bomen door een oranje gloed, yes! Als ik het bos uit kom, zie ik haar staan in al haar pracht… wat is ze groot!!!
Het is weer een supermaan en er zullen er nog twee volgen, de volgende van november zal zelfs de grootste van deze eeuw zijn!! De maan van Samhain 2016! Maar deze is ook prachtig. Onder haar verschijning loop ik naar B8. De laatste keer dat ik bij B8 was kreeg ik ‘zo boven, zo beneden’. Ik hield toen zijn takjes beet, één takje groeit vanuit de knot recht naar beneden en vanuit de stam groeit één takje recht omhoog 🙂 Deze uitspraak vanuit de alchemie wordt hier fantastisch uitgewerkt!!
Zo Boven, Zo Beneden
“Deze kaart staat bekend als de hemel-op-aarde-kaart omdat wat er ook bestaat in de hemel, ook op aarde bestaat. Het is onze perceptie van hoe we interacteren met onszelf hier op aarde, en of we vertrouwen hebben om te geloven. Deze trillingen zijn zowel in de lucht als in de aarde te vinden, dus zullen de twee in balans moeten zijn. Heb voet in beide werelden en creëer je eigen evenwicht.”
Deze kaart komt uit de ‘Trillingsenergie orakelkaarten set.”
Het heet dat ik vertrouwen mag hebben en in mezelf mag geloven, een mooi begin van een eigen coachingspraktijk 🙂
Maar wat zal ik nu van B8 krijgen? Ik vertel mijn wensen en bedank voor alle mooie woorden die ik afgelopen jaar heb mogen ontvangen. Onder het oranje schijnsel van deze supermaan maak ik contact met B8. “Je krijgt je zin”. Ik ben er een beetje beduusd van. Meestal krijg ik een woord, geen hele zin. Maar met deze zin kan ik leven.
Ik loop op een drafje naar de auto terug en merk dat ik met een glimlach mijn weg vervolg, hopelijk hou ik dit heel het jaar vol!
Om 10 over 8 druk ik de tv aan… heerlijk beentjes omhoog en genieten maar van een ouderwets avondje bankhangen.
Zelfs op een drafje weet ik mijn vollemaanwandeling waardevol te maken 🙂 Ik was weer net op tijd voor al deze mooie zaken… en als ik nou later of niet was gegaan? Ik zal het nooit weten. To be or not to be… that’s the question 🙂
Dacht: “Laat ik een kaart trekken voor deze tijd in mijn leven, op het startpunt van een nieuwe passie”… kan het mooier?
“Aeracura – Rijke bloei
Je bent nog aan het begin, dus heb geduld met jezelf en je groeiproces en geef niet op.
Verschillende betekenissen
– Rustig aan
– Heb geduld
– Ga eens lekker tuinieren (of het bos in 🙂 )
– Gebruik aromatherapie en/of bloemengeuren
– Blijf vertrouwen hebben
In menig opzicht ben je als een rijpe bloemknop, die op openspringen staat. Probeer dit proces niet te overhaasten, want het hoort bij de schoonheid van je levenspad. Geniet van het opdoen van nieuwe kennis en vaardigheden. Neem de tijd om nieuwe ideeën op te doen. Zorg goed voor je lichaam, met veel frisse lucht, zonlicht, water en gezonde voeding. Spoedig genoeg zul je het onmiskenbare teken krijgen dat het tijd is om wat je geleerd hebt in praktijk te brengen. Breng tijd door met bloemen, of werk met bloemenessences en –oliën, om dit groeiproces te versterken.”
Liefs, Loes
Nu een jaar later… ik heb het inderdaad rustig aan gedaan. Ik werd in februari, na het behalen van mijn diploma, erg gejaagd en onrustig… het moest NU gebeuren. Mijn hart lag er echter niet, ik wilde liever eerst Greenthingz weer gezond maken. Dat loopt nu weer 🙂 Ondertussen me aangemeld als kandidaat voor de kieslijst van Groenlinks en wat dat allemaal met zich meebrengt: ik ga het meemaken. Vanavond carpoolen met nummer 2 van de kieslijst… we wonen zo dicht bij elkaar en het is de buurman van een vriendin. Hij kwam me al zo bekend voor 🙂
Nu even het bos in om foto’s te maken van natte aardsterren en kluifjeszwammen, de regen maakt ze zo mooi! Het is mijn favoriete tijd van het jaar 🙂 heerlijk in alle rust de bosbodem afzoeken naar verborgen schatten… en niet vergeten omhoog te kijken, want hoog in de bomen verschuilen zich ook prachtexemplaren! Helaas zijn ze tegen Samhain allemaal alweer verdwenen 🙁 maar dan komen er weer andere soorten die tegen de kou en vorst kunnen… altijd wat in het bos.
Ik wens jullie de rust om van al dit moois te kunnen genieten.
Wat mooi. Dank je 😊