Selma Sevenhuijsen – De Glimlach van de sirene, Reis door het Etruskisch labyrint op zoek naar de Godin
144 pagina’s, rijk geïllustreerd, kleur
ISBN: 978 90 77408 49 0
Uitgever: A3 boeken
Recensie Serotia:
“Reis door het Etruskisch labyrint op zoek naar de Godin”, staat er onder de titel van het boek, en erboven lacht een meermin met twee staarten mysterieus naar me. Ik houd van zoektochten naar de Godin, vindt labyrinten prachtig en oude beelden fascinerend. Toch stagneerde het lezen van dit boek even, omdat ik helemaal niets had met het gebied waarin dit verhaal zich afspeelt. Ik wist bar weinig van de Etrusken en ben nog nooit in Italië geweest. Dat ga ik dus anders doen, dacht ik, en heb het boek even opzij gelegd en er een grote atlas bij gepakt om de getekende kaart van Selma ernaast te leggen, en ben mij gaan inlezen in wie de Etrusken waren. Welk gebied het nou precies omvat en welke geschiedenis er achter steekt. Met die kennis en wetenschappen ben ik verder gaan lezen in het boek en dat begon te leven voor me. Selma neemt je al schrijvend en vertellend mee, zoals zij dat zelf zo mooi zegt: op een speurtocht die het karakter heeft van een slingerende tocht door een labyrint. Om in het centrum uit te komen bij de Meermin, de Godin, in vele gedaantes komt zij voorbij in het boek.
Selma gaat terug naar het prille begin van de neolithische cultuur, naar de aardegodin, langs godinnen als Sheila-na-gig, Inanna, Isis, om er maar een paar te noemen. Ze legt het verband uit tussen de meermin en het labyrint, het ontstaan van het labyrint, de symboliek die dit alles heeft.
Ze schetst het Etruskische landschap met zijn holle wegen, de heilige plekken daarin, de oorspronkelijke waarde die dit landschap heeft voor de bewoners en de pelgrims, en de rol die het speelde. Ter illustratie komen prachtige foto’s voorbij van een landschap dat ik niet kende, maar enorm interessant ben gaan vinden, dat ik nieuwsgierig word om het zelf te kunnen gaan zien. Vraagstukken die bij mij opkomen tijdens het lezen, worden gaandeweg uitgelegd, de heilige en sacrale waarde van het gebied en de bouwwerken, hoe alles in elkaar steekt en in elkaar overvloeit. Het wordt een logisch geheel door haar verhaal. Ik krijg inzicht in een gebied zo mooi en vol van historie. Ze opent je ogen voor de symboliek die er in dat gebied is, een symboliek die volgens mij toepasbaar is voor vele plekken en bouwwerken elders. Een gebied rijk aan cultuur, soms zichtbaar, soms verstopt, maar dan maakt zij het zichtbaar in het boek.
De dubbelstaartige meermin heeft na het lezen een betekenis gekregen voor mij, ik ben door de ogen van Selma ook gaan begrijpen waarom zij er is, en waarom dit heidense symbool nog steeds te zien is op kerken en kathedralen. Ik ben het labyrint nog beter gaan bevatten en begrijpen, het ontstaan ervan, het doel.
Onlangs plaatste zij op Facebook een foto van het bekende Starbuck bekertje, met de dubbelstaartige meermin op de voorgrond. Ik herinnerde mij dat ik van de zomer mezelf afvroeg wat die ‘rare’ meermin nou deed op die bekers. Dat die meermin niet raar is, maar gewoon twee staarten heeft is mij duidelijk, ben nu nog wel nieuwsgierig waarom door Starbuck gebruikt.
Door het lezen van dit boek zijn mijn ogen weer verder geopend, heb ik weer meer leren begrijpen van cultuur en symboliek, is mijn zoektocht naar de Godin weer een stuk aangevuld met al deze prachtige informatie. Het heeft mij ook zeker aangezet om meer te weten te komen over de Etrusken en de omgeving waarin deze cultuur zich afspeelde en eigenlijk nog steeds bestaat. Het boek was dus niet alleen heel leuk en interessant om te lezen, maar ook om te bekijken, want wat een mooie foto’s staan erin.
Dit boek is eerder besproken door Jana, in de editie Beltane 2009.
