Gaan naar de plaats waar slechts nevelen zijn
de plek waar je vrij bent; losgeslagen
cirkelend zonder wereldse beslommeringen
Je werd geroepen door de stem van het licht
van de volle maan; de opalen invloed van vloed
en eb die haar kinderen beschermt
Met rondwentelende stappen koester je de
vrijheid; in de echo van het ritme van de trom
verdwijnt al het onbehagen
Je volmaakte zijn resoneert in de klanken van
schalen; er is geen tijd meer, geen plaats meer,
geen dag of nacht er is slechts een omarming
Een liefkozing van gevoel op een kruispunt
van tijd in een in nevelen gehulde omhelzing
van werelden
Annemarie Kruit
