Hoe Loes bij Silver Circle terecht is gekomen

Het is alweer heel wat jaar geleden, dat ik voor het eerst inlogde bij het forum van SC. Ik denk dat dat in 2005 is geweest. Ik moest een paar weken ‘verplicht’ thuis blijven voor de verbouwing van de badkamer. Heel veel hak-, breek-, boor- en freeswerk, met andere woorden: een hels kabaal in huis. In deze herrie moest ik een bezigheid verzinnen. Ik dacht toen terug aan een eerdere ontmoeting in 2004. Tijdens het zomerfestival, van Rapalje, in Zuidlaren trof ik een man die mij vertelde dat als ik iets wilde weten over hekserij/wicca, ik het beste kon zoeken naar SC. Ik denk dat wij in gesprek waren geraakt door mijn hanger van een pentagram die ik toen droeg. Deze tip is mij toen bijgebleven en tijdens de verbouwing had ik daar mooi de tijd voor.

In eerste instantie moest ik me registreren en een forumnaam aanmaken. Mijn man noemt mij altijd Lief en dat is numerologisch een goede heksennaam voor mij, dus dat was ‘appeltje eitje’. Nou dat vond de moderator niet… Merlin 🙂 ‘Lief’ is een kwaliteit en geen naam, vond hij, ik moest iets anders verzinnen. Met de kinderen had ik die week Blairwitch gekeken. De kinderen vonden het doodeng. Natuurlijk ook omdat ik had verteld dat die opnameband inderdaad gevonden was in het bos 😛 Wat ben ik toch een lieve moeder 😛

En toen ik hen vertelde dat ik niet Lief mocht heten, “dan maar Blairwitch mam”, zei mijn zoon! En dat mocht wel! Ik weet nog dat mijn eerste post was… ‘al spelend binnen gehuppeld!’ Ik heb mij die weken kostelijk vermaakt en ben het hele forum door geweest. Toen ik de oproep voorbij zag komen voor vrijwilligers die mee wilde helpen met de voorbereidingen van het 25-jarige bestaan, heb ik mij en mijn man direct aangemeld. Dat leek ons een mooie gelegenheid om wat mensen te leren kennen achter de namen op het forum.

Natuurlijk hadden we als feestcommissie vergaderingen bij Merlin en Morgana thuis. Ik was blij verrast dat er zo’n knap manspersoon de deur opende, niks geen oude grijze stoffige tovenaar 😛 Ik tjekte nog even voor de zekerheid of we op het juiste adres waren aanbeland 🙂 Ja, hoor helemaal op het goede adres. In de tuin hebben we de koppen bij elkaar gestoken en we beloofden onze beste beentjes voor te zetten.

Mijn man ging de zelfgemaakte hapjes en drankjes coördineren en ik ging me bezighouden met de aankleding van de feestruimte. Met een auto en aanhanger vol spullen (schandpaal, koperen ketels, geraamten, schedels, strobalen, kleden) togen wij naar de feestlocatie. Mijn man had het de afgelopen weken druk gehad met het coördineren van wie wat ging maken, en wat was er een hoop! En wat was het allemaal lekker!! In de middag arriveerde Omnia, toen nog met z’n drieën. Wij kenden hen al een tijdje en troffen elkaar op veel festivals waar wij vrijwilligers waren. Ik heb toen nog de merchandise voor hen verkocht, die avond. Al met al was het een geslaagd feest daar in Lunteren.

En zo rolde ik heel speels het Nederlands heksenwereldje in. We hebben wat vieringen meegemaakt en andere heugelijke feiten. En ook op het jubileum van 30 jaar SC hielpen we weer mee. Dat was toen in Amsterdam, daar mocht ik de kassa bemannen. Eigenlijk werden wij een beetje meubilair 🙂

En vlak voordat Wiccan Rede online ging bood ik aan om mijn vollemaan-wandelverslagen te publiceren. De verhalen werden WR-proof gevonden en in het laatste papieren exemplaar staat mijn eerste vollemaanwandelverslag. Het nummer van Beltane 2010 was mijn eerste vollemaan- wandelverslag, dus al 11 jaar! Wat gaat de tijd toch snel, ik had geen idee. Net even terug gelezen, wat mooi om zo terug te gaan in de tijd.

En zo is het gekomen 🙂 Van een tip van een goede heks… tot nu, zelf een bijdrage mogen leveren in de beleving van natuur en het helende van reflecteren op je eigen leven tegen de achtergrond van de seizoenen.

Hopelijk mag ik nog vele wandelingen maken en me laten leiden door mijn natuurbeleving.
Liefs, Loes

   

Over Loes

Loes heeft sinds 2008 mee gelopen met de maan-cirkel van Modron Vrouwencollege. Een online vrouwengroep waar ieder haar eigen pad volgde en ieder voor zich de volle maan intens beleefde. Het is hier dat zij steeds leukere en langere maanwandelingverslagen ging maken. Bij deze gaan de verslagen de wijde wereld in. In de hoop dat mensen worden aangestoken om ook meer uit de kracht van de maan te halen en erop uit te trekken. Ondertussen bestaat deze groep niet meer, maar Loes heeft de kracht van de maan geproefd en die smaakt uitstekend voor haar!
Dit bericht is geplaatst in Artikelen met de tags . Bookmark de permalink.