Recensie: Nephilim – kind van de wegen

Linda Wormhoudt
Nephilim – Kind van de wegen, deel 1
Geesteren, A3-boeken, 2012. 221 p. ISBN 9789077408964
www.A3boeken.nl

Voorkant van het boek Nephilim

De liefde riep Linda naar Turkije en Koerdistan, toen ze zeventien was, midden jaren ’80. Ze kwam terecht in een vreemde cultuur, en belandde in een strijd tussen mannen en vrouwen, Turken en Koerden, stad en platteland. En in een strijd tussen twee gevallen engelen. Het is niet alleen strijd: ze komt ook mensen tegen bij wie ze welkom is en die haar van alles leren dat ze nodig zal hebben in haar leven. Het gebruik van de trommel, sjamanistische technieken.
Het verhaal wil zichzelf vertellen – het boek is zeer meeslepend geschreven maar ook goed gecomponeerd. Over de inhoud van het verhaal wil ik verder niet meer kwijt dan wat er op de achterkant van het boek staat, en hieronder als laatste alinea. Het boek geeft mij inzicht in een wereld die me tot nu toe vreemd was. Linda schrijft heel beeldend, zowel over de buitenkant als over de binnenkant. Is het fictie, fantasie, of is het werkelijkheid? Of bestaat dat verschil wel? Linda zelf zegt erover: “in mijn wereldbeeld, op het sjamanistische pad dat ik loop, zijn er vele waarheden en meerdere werelden”.
‘Nephilim’ is een spirituele roman over de kracht van bloed, over het spanningsveld tussen culturen, tussen mannen en vrouwen, over macht en onmacht, kwetsbaarheid en kracht. Lees over trommels die ooit alleen de vrouwen toebehoorden, over vogelsjamanen, over luchtbegrafenissen en zigeunermagie. Maar vooral over de strijd van een kind van de wegen, dat haar eigen pad moet vinden…

Over Jana

Wicca is mijn religie, achteraf gezien is dat altijd al zo geweest. Ik heb het geluk gehad mensen te leren kennen waarmee het goed klikte. In 1984 hebben zij me ingewijd in een Gardnerian coven. Anders was ik alleen verder gegaan. Mijn ideeën over de rol van man en vrouw komen in wicca terug. Zo ook mijn ideeën over het belang van natuur en milieu: ik vier de jaarfeesten en eet de groenten van het seizoen. En de Wiccan Rede ('Doe wat je wilt, mits het niemand schaadt') was al mijn lijfspreuk voor ik wicca leerde kennen.
Dit bericht is geplaatst in Boeken met de tags , , , . Bookmark de permalink.